19.03.2025 : De gemeente heeft een concept nota van uitgangpunten gemaakt voor de grote herinrichting van de Lammenschansweg. Uit de drie mogelijke keuzes in prioriteiten die waren uitgewerkt zijn na verkeer en groenonderzoek de volgende uitgangspunten opgesteld.
English follows the Dutch text De Lammenschansweg:

• Blijft een gebiedsontsluitingsweg, waarbij naast de doorstroming voor auto’s aandacht nodig is voor bussen en fietsers. Na verkeersonderzoek blijkt dat alleen met stoplichten de kruisingen de doorstroom kunnen verwerken. In principe verdwijnt de aparte busbaan, mits gelijke reistijd kan blijven verzekerd. De paralelwegen worden ingericht als fietsstraten, waar de auto te gast is, met name voor bewoners. Parkeren voor hen zal aandachtspunt zijn.
• Zal worden ingericht als een representatieve stadslaan, als ruggengraat van de buurten eromheen en met aandacht voor historie én verschillen in onderdelen. Specifieke aandacht voor fijn wonen aan de weg zelf.

Groene spaak
De bestaande groenstructuren zullen worden versterkt over de hele lengte van de weg, behoud van bomen is prioriteit bij keuzes voor herinrichting en in totaal zal het aantal bomen minstens gelijk blijven aan de huidige situatie.

Planning vervolg
In mei/juni zal de nota worden vastgesteld door het college en met de gemeenteraad worden besproken.
Op 22-5 is er inspraak mogelijk bij de bespreking in de commissie Leefbaarheid en Bereikbaarheid. Daarna volgt een voorlopig ontwerp dat in het laatste kwartaal van 2026 door de gemeenteraad zal worden vastgesteld.

Zodra het project op het platform meedenk en doen is geplaats kunt u daar uw opmerkingen meegeven. Zie: doemee.leiden.nl

Het bestuur van de wijkvereniging zal de plannen blijven volgen.

---

Status of the redevelopment plans for Lammenschansweg
The municipality has drawn up a concept note of starting points for the major redevelopment of the Lammenschansweg. From the three possible choices in priorities that were worked out, the following starting points were drawn up after traffic and green research.

The Lammenschansweg:

• Remains an area access road, where attention is needed for buses and cyclists in addition to the flow of cars. After traffic research it appears that only with traffic lights can the intersections handle the flow of traffic. In principle, the separate bus lane will disappear, provided that the same travel time can be guaranteed. The parallel roads will be designed as bicycle streets, where cars are guests, especially for residents. Parking for them will be a point of attention.
• Will be designed as a representative city avenue, as the backbone of the neighborhoods around it and with attention to history and differences in components. Specific attention for pleasant living on the road itself.

Green spoke
The existing green structures will be reinforced over the entire length of the road, tree preservation is a priority in choices for redevelopment and in total the number of trees will remain at least the same as the current situation.

Planning continued
In May/June the memorandum will be adopted by the board and discussed with the municipal council.
On 22-5 there will be an opportunity to have your say during the discussion in the Liveability and Accessibility committee. This will be followed by a preliminary design that will be adopted by the municipal council in the last quarter of 2026.
As soon as the project has been placed on the think and do platform you can submit your comments there. See: doemee.leiden.nl

The management team of the neighbourhood association will continue to monitor the plans.

29.09.2024 : Hoe kan onze wijk er in 2040 uitzien? Droom je even mee? Hebben we dan het groene en vriendelijke karakter van onze wijk behouden? Houden nog meer bomen en struiken dan nu onze wijk groen, fris en koel?
English follows the Dutch text Staan er laadpalen voor elektrische auto’s bij elk huis, of is autodelen zo normaal geworden dat we onze straten hebben kunnen omtoveren tot leef- en speelstraten en kunnen onze kinderen het leven en zichzelf weer buiten ontdekken? Hebben we gezamenlijke moestuinen, klusschuren, repaircafé’s en sociale ontmoetingsruimtes?

Wordt de keuken in buurtcentrum ’t Trefpunt gebruikt voor veganistische kookworkshops?

Liggen op alle huizen mooie zwarte zonnepanelen? Staan op warme dagen dure airco’s geluid en extra warmte te produceren, of houden we onze woningen koel met begroeiing, markiezen en andere goedkope zonwering? En verwarmen we ’s winters onze woningen nog ouderwets fossiel of met duurzame oplossingen als bodemwarmte of aquathermie? Hebben we dan een gemeentelijk of coöperatief warmtebedrijf? Krijg je als huiseigenaar alleen een parkeervergunning als je woning energieneutraal is?

Zijn er na Lorentzhof fase 2 ook nog andere nieuwbouwprojecten gekomen met betaalbare woningen voor zowel senioren als starters? Hebben de woningcorporaties al hun woningen kunnen opknappen en verduurzamen zodat de huurders duurzaam, comfortabel en goedkoop kunnen wonen? Hebben we de energiearmoede in onze wijk zichtbaar en bespreekbaar gemaakt en opgelost?

Is de inspraak van wijkbewoners goed geregeld met apps en andere digitale middelen? Hebben we als wijk een visie, doelen en strategieën voor wat we met onze wijk willen? En zijn die specifieker zijn dan het huidige artikel-2-doel van de wijkvereniging dat alleen zegt dat we de belangen van onze bewoners willen behartigen? Hebben we bepaald welke waarden we belangrijk vinden; geven we meer ruimte aan bréde welvaart, kwetsbaarheid en liefde? Hebben de Petrus-, Vredeskerk en Oudkatholieke kerk een modern, toegankelijk aanbod voor bezinning, zingeving en persoonlijke ontwikkeling; waar je kunt leren om met weinig tevreden en gelukkig te zijn?

Is het ‘not done’ om alleen of als echtpaar in een groot huis te wonen zonder kamers te verhuren? Hebben we onze ideeën over rijkdom gemoderniseerd en zien we in dat we geen vlees, SUV’s of vliegvakanties nodig hebben om ons gelukkig te voelen?

Behartigen we niet alleen de belangen van onze wijkgenoten, maar ook de belangen van mensen buiten onze wijk? Maken we als wijk deel uit van een netwerk van bewoners- en overheidsgroepen die elkaar leren hoe je duurzaam kunt leven? Is duurzaam leven de norm geworden? Hebben wij zelf weer vertrouwen in de toekomst? Hebben onze kinderen vertrouwen in hun toekomst?

Laten we veel dromen, maar ook samen doen wat nodig is om onze dromen uit te laten komen.

De Column van Maarten Stoffers verscheen in de Wijkkrant van september 2024

---

Dream along about our neighbourhood in 2040
What could our neighbourhood look like in 2040? Would you like to dream along? Will we have retained the green and friendly character of our neighbourhood? Will even more trees and shrubs than now keep our neighbourhood green, fresh and cool?

Are there charging stations for electric cars at every house, or has car sharing become so normal that we have been able to transform our streets into living and playing streets and can our children rediscover life and themselves outdoors? Do we have communal vegetable gardens, DIY sheds, repair cafés and social meeting places?

Is the kitchen in the community centre 't Trefpunt used for vegan cooking workshops?

Are all the houses fitted with beautiful black solar panels? Are expensive air conditioners producing noise and extra heat on hot days, or do we keep our homes cool with vegetation, awnings and other cheap sun blinds? And do we still heat our homes in the winter with old-fashioned fossil fuels or with sustainable solutions such as geothermal heat or aquathermy? Do we have a municipal or cooperative heating company? As a homeowner, do you only get a parking permit if your home is energy neutral?

Have there been other new construction projects with affordable homes for both seniors and starters after Lorentzhof phase 2? Have the housing corporations been able to renovate and make all their homes more sustainable so that tenants can live sustainably, comfortably and cheaply? Have we made the energy poverty in our neighborhood visible and discussable and solved it?

Is the participation of residents well arranged with apps and other digital resources? Do we as a neighborhood have a vision, goals and strategies for what we want with our neighborhood? And are they more specific than the current article 2 goal of the neighborhood association that only states that we want to promote the interests of our residents? Have we determined which values ​​we consider important; do we give more space to broad prosperity, vulnerability and love? Do the St. Peter's, Peace Church and Old Catholic Church have modern, accessible options for reflection, meaning and personal development; where you can learn to be satisfied and happy with little?

Is it ‘not done’ to live alone or as a couple in a large house without renting out rooms? Have we modernized our ideas about wealth and do we realize that we do not need meat, SUVs or flying holidays to feel happy?

Do we not only represent the interests of our neighbors, but also the interests of people outside our neighborhood? Are we part of a network of residents and government groups as a neighborhood that teach each other how to live sustainably? Has sustainable living become the norm? Do we have confidence in the future again? Do our children have confidence in their future?

Let us dream a lot, but also do together what is necessary to make our dreams come true.

Maarten's Column appeared in the neighbourhood magazine in September 2024

14.12.2024 : Een wijk met aanzien schetst de geschiedenis van 100 jaar Burgemeesterswijk (1906-2006). Het is in 2006 door de wijkvereniging uitgebracht, ter gelegenheid van het honderdjarig jubileum van de Burgemeesterswijk (1906-2006).
Lees "Een wijk met aanzien" hier
English follows the Dutch text A neighbourhood with prestige - 100 jaar Burgemeesterswijk
Een wijk met aanzien outlines the history of 100 years of Burgemeesterswijk (1906-2006). It was published in 2006 by the Neighbourhood Association, on the occasion of the hundredth anniversary of the Burgemeesterswijk (1906-2006).
Read "Een wijk met aanzien" here

Met financiele bijdragen van de Wijkvereniging zijn onlangs vier AED’s geplaatst in onze wijk. Deze AED’s zijn 24/7 beschikbaar. Locatie's:

• Huisartsen De Laat de Kanterstraat/hoek Cobetstraat
• Louis Troefmarkt, Roomburgerlaan/hoek Kanaalstraat
• Keij Beheer, Van 't Hoffstraat/hoek Zeemanlaan
• Olyerhoek Groente en Fruit, t.o. station Lammenschans

De Wijkvereniging betaalt 50% van de aanschafkosten (€ 500,00) van de AED's in onze wijk en de jaarlijkse onderhoudskosten (€ 60,00).
Leer reanimeren
Een AED is een apparaat dat bij een hartstilstand het hart met een elektrische schok weer in een normaal ritme kan krijgen. De kans dat dit lukt neemt met 10% per minuut af. Dus hoe eerder deze ingezet wordt, hoe beter. Dus leer reanimeren! Want de kans op overleven valt of staat met het snel en adequaat opstarten van de reanimatie.
Reanimatiecursussen
Stichting RLT Nederland biedt in de Professoren en Burgemeesterswijk reanimatiecursussen aan.

De eerste cursus is op 9 maart geweest. Deze avond is goed bezocht, en alle cursisten zijn geslaagd.

• Datum: 18 mei ( vrijdagen)
• Aanvang: 19.30 uur (duurt ca 3 uur)
• Locatie: Lorentzschool, Van Vollenhovenkade 17.

U leert:

• Herkennen van een hartstilstand
• Uitvoeren van borstcompressies
• Uitvoeren van mond-op-mond beademing
• Bediening van de AED
• Handelen bij verstikking
• Stabiele zijligging
• Feiten en fabels rondom reanimatie en de AED
• Burgerhulpverlening (Hartveilig Wonen)

De cursus begint met een presentatie waarin de theorie behandeld wordt. Daarna ligt de nadruk op de praktische vaardigheid, het gaat er immers om dat u goed kan oefenen.

De kosten van deze cursus bedrage € 30,- per persoon, overigens vaak te declareren bij de zorgverzekeraar. De cursus is inclusief officieel lesboekje, certificaat en koffie of thee.
Inschrijven?
Dat kan via het inschrijfformulier op de website.
Voor vragen of meer informatie kan u altijd mailen.

29.12.2024 : Van stadspolder tot beschermd stadsgezicht is het overzichtswerk over het ontstaan en de groei van de Professoren- en Burgemeesterswijk en de Rijndijkbuurt. Het is in 2000 door de wijkvereniging uitgegeven.
Lees "Van stadspolder tot beschermd stadsgezicht" hier
English follows the Dutch text From city polder to protected cityscape
From city polder to protected cityscape is the overview of the origin and growth of the Professoren- and Burgemeesterswijk and the Rijndijkbuurt.
It was published in 2000 by the neighborhood association.
Read "Van stadspolder tot beschermd stadsgezicht" here

03.05.2025 : Naast het contact met de Gemeente onderhouden wij ook contact met de diverse politieke partijen.
English follows the Dutch text Op maandag 12 mei gaan wij in overleg met D66. U bent van harte welkom om aan te sluiten in 't Trefpunt (Professorenpad 1). Om 18.45 uur is de inloop.

Uitgangspunt is de enquete die we hebben gehouden. Dit geeft een beeld van de items die spelen in de wijk (zonder te pogen volledig te zijn). Mocht u een onderwerp nog niet hoog genoeg op de politieke agenda vinden staan, voel u vrij om langs te komen.

Uiteraard kunt u eventuele vragen / opmerkingen ook aan ons mailen. Dan nemen we dat mee.

---

Meeting with D66

In addition to contact with the Municipality, we also maintain contact with the various political parties.

On Monday 12 May, we will be consulting with D66. You are most welcome to join us at 't Trefpunt (Professorenpad 1). The walk-in is at 18:45.

The starting point is the survey we have conducted. This gives an idea of ​​the items that are relevant in the neighbourhood (without attempting to be exhaustive). If you think a topic is not high enough on the political agenda, feel free to come along.

Of course, you can also email us any questions/comments. We will then take them into account.

17.04.2024 : De Notulen van de Algemene Ledenvergadering Vereniging Professoren-en Burgemeesterswijk 2024 kan je hier lezen.

Onze wijk heeft een rijke geschiedenis. Buurtherinneringen was een rubriek uit onze Wijkkrant.
De artikelen zijn gebaseerd op persoonlijke herinneringen en historische documenten van buurtbewoners uit onze wijk. Met dank aan medewerking van de wijkbewoners en Thomas van Duin (oud-voorzitter Vereniging Professoren- & Burgemeesterswijk), Marjolein Moree en Gesineke Veerman voor het vastleggen van deze herinneringen.

Met financiele bijdragen van de Wijkvereniging zijn onlangs vier AED’s geplaatst in onze wijk.
Deze AED’s zijn 24/7 beschikbaar.

Locatie's:

• Huisartsen De Laat de Kanterstraat/hoek Cobetstraat* KAART
• Hoekhuis, Roomburgerlaan/hoek Kanaalstraat* KAART
• Belastica/Keij Beheer, Van 't Hoffstraat/hoek Zeemanlaan* KAART
• Tsjoe Tsjoe Chill kiosk, t.o. station Lammenschans* KAART
• Toegangshek Hockeyveld Roomburg (buitenzijde van het hek)** KAART

* De Wijkvereniging betaalt van deze AED's 50% van de aanschafkosten en de jaarlijkse onderhoudskosten.
** Plus Lammenschans heeft deze AED aan Hockeyclub Roomburg geschonken. Hij bevindt zich aan de buitenkant van het toegangshek.

De wijkvereniging is blij om deze films beschikbaar te stellen aan een groot publiek. Ze zijn geplaatst met toestemming voor zover de eigenaar te achterhalen is.
English follows the Dutch text De films zijn niet ge-ëdit maar sommige zijn bewerkt door een titel toe te voegen of, als er een soundtrack ontbreekt, door muziek toe te voegen.

---

Historical video from our neighborhood
The neighborhood association is pleased to make these films available to a large audience. They have been made available with the permission of the owner as far as that can be determined.
The films have not been edited but some have had a title or, if a soundtrack is missing, music added.

17.02.2025 : Na de kerstoproep in de wijkkrant is dit voorjaar de nieuwe werkgroep Wijkgeschiedenis opgericht. Maar liefst negen wijkbewoners blijken enthousiast om aan de slag te gaan.
English follows the Dutch text

Mini-enquête

Met een 'startnotitie' (Klik om de PDF te lezen) geven zij aan hoe ze hun rol zien en welke tien historische onderwerpen in aanmerking komen.
Met een mini-enquête hopen ze de belangstelling van meer wijkbewoners nog beter te weten te komen, voordat ze daadwerkelijk aan de slag gaan. Tijdens de algemene ledenvergadering van de wijkvereniging op 9 april aanstaande geeft de nieuwe werkgroep een toelichting op haar plannen.

---

Neighbourhood History Working Group Established
Following the Christmas appeal in the Wijkkrant, the new Neighbourhood History working group was established this spring. No fewer than nine neighbourhood residents appear to be enthusiastic about getting started.
With a 'Start note' (Click to read the PDF) they indicate how they see their role and which ten historical subjects are eligible.
With a mini-survey they hope to get to know the interest of more neighbourhood residents even better, before they actually get started. During the general members meeting of the neighbourhood association on 9 April, the new working group will explain its plans.

Onze wijk heeft een rijke geschiedenis. Buurtherinneringen is een rubriek uit onze Wijkkrant.
De artikelen zijn gebaseerd op persoonlijke herinneringen en historische documenten van buurtbewoners uit onze wijk. Met dank aan medewerking van de wijkbewoners en Thomas van Duin (oud-voorzitter Vereniging Professoren- & Burgemeesterswijk), Marjolein Moree en Gesineke Veerman voor het vastleggen van deze herinneringen.
Via onderstaande links kunt u deze artikelen inzien.

De Vereniging Professoren-& Burgemeesterswijk is een actieve en betrokken wijkvereniging die functioneert als verbindende schakel voor de inwoners van de Professoren- en Burgemeesterswijk en de Rijndijkbuurt.
English follows the Dutch text Ook is de wijkvereniging belangenbehartiger en heeft het bestuur namens de inwoners veel contact met de gemeente Leiden met betrekking tot wonen, werken, recreëren in de wijk. Het bestuur voert deze taken uit met ondersteuning van vele vrijwilligers.

Vrijwilliger worden?
Wilt u vrijwilliger worden en helpen bij een activiteit in de wijk? Of wilt u participeren in een werkgroep over de geschiedenis in de wijk? Stuur dan een mail naar secretaris@profburgwijk.nl

---

About the Association
The Professoren- & Burgemeesterswijk Association is an active and committed neighborhood association that functions as a connecting link for the residents of the Professoren- en Burgemeesterswijk and the Rijndijkbuurt.
The neighborhood association also represents the interests of residents and the board has a lot of contact with the municipality of Leiden on behalf of the residents with regard to living, working and recreation in the neighborhood. The board carries out these tasks with the support of many volunteers.

Want to become a volunteer?
Would you like to become a volunteer and help with an activity in the neighborhood? Or would you like to participate in a working group on the history of the neighborhood? Send an email to secretaris@profburgwijk.nl

---

17.11.2024 : Sinterklaas zal dit jaar weer langskomen bij de profburgwijk vereniging. Hij heeft aangegeven een bezoek te brengen tijdens de vrijwilligers wijkborrel op 24 november.
English follows the Dutch text Dit vinden wij allen zeer heugelijk en hopen dat er veel kinderen en vrijwilligers van de partij zullen zijn. Kom en sluit gezellig aan! Nog geen vrijwilliger? Niet erg! Op deze dag praten we je graag ook vrijblijvend bij over het hoe en wat onder het genot van een drankje!

Wanneer: Zondagmiddag 24 november van 14.30 tot 17 uur (Sint tot +/- 15 uur)
Waar: Clubhuis Trigon aan de Cronesteinkade 19 (bij de korfbal)

---

Sinterklaas to visit the association
Sinterklaas will visit the Profburgwijk association again this year. He has indicated that he will visit during the volunteer neighborhood drink on November 24th. We all find this very enjoyable and hope that many children and volunteers will be there. Come and join us! Not a volunteer yet? No problem! On this day we would also like to talk to you about the how and what while enjoying a drink!

When: Sunday afternoon November 24th from 2.30 pm to 5 pm (Sint until +/- 3 pm)

Where: Clubhuis Trigon at Cronesteinkade 19 (near the korfball)

‘Je wilde het zo huiselijk mogelijk maken’ Aan de rand van onze wijk op Zoeterwoudsesingel 98-99 werd in 1924 een tehuis voor ongehuwde moeders gevestigd. De nu 86-jarige mevrouw Boeke heeft nog levendige herinneringen aan haar periode als directrice van het tehuis van 1950 tot 1965. Kort na haar vertrek bleek het huis niet meer nodig omdat omgehuwd moederschap meer werd geaccepteerd.
Mevrouw An Boeke komt oorspronkelijk uit Schagen. Ze had al een loopbaan van 10 jaar als maatschappelijk werkster in Beerta, Voorst en Zeist achter de rug toen ze als 33-jarige in 1950 naar Leiden kwam: “In mijn vorige banen deed ik vooral buurthuiswerk voor kinderen. Ik wilde graag naar een internaat. Je kwam op een leeftijd dat je graag wilde zorgen voor kinderen en voor een gezellige leefsfeer”. Een kennis die in Leiden in het bestuur van de Vereniging voor Christelijke Jeugdhulp zat wist van die wens. Ze werd toen gevraagd of ze adjunct-directrice van het tehuis voor ongehuwde moeders op de Zoeterwoudsesingel 98-99 wilde worden. De vereniging was in 1924 opgericht. Ongehuwde moeders werden in die tijd niet geaccepteerd . “Dat je gevraagd werd was toen heel gewoon. Ik zei eerst nog: Maar ik wil naar een kinderhuis. Ja, zeiden ze toen, maar dat is het ook. Er zijn moeders en wel dertig kinderen.”

Jonge meisjes
Mevrouw Boeke kwam als adjunct-directrice, maar al snel ging de directrice weg, waarop de functie aan haar werd aangeboden. “Maar ik was geen verpleegkundige zoals de vorige directrice. Dus ik zei ja, op voorwaarde dat de nieuwe adjunct wel een verpleegkundige was. Dat moest wel met al die kleine baby’s in huis”.In het tehuis waren ongeveer 10 plaatsen voor vrouwen met hun kind. Ze kwamen niet alleen uit Leiden maar ook uit andere plaatsen. De moeders hadden elk een eigen slaapkamer. Het waren meestal jonge meisjes die niet meer in hun ouderlijk huis terecht konden. De vrouwen kwamen drie maanden voor de geboorte van hun kind in het tehuis. Als ze bij het tehuis ingeschreven waren, stonden ze verder onder controle bij het Academisch Ziekenhuis. “Als het zover was, bracht ik ze met de taxi naar het Academisch Ziekenhuis. Het was niet gewoon dat de moeders in het tehuis bevielen, dat kwam maar één keer voor. Het was toevallig net op mijn vrije dag. Je moest altijd om half elf thuis zijn, dat gold zowel voor de moeders als de medewerksters. Toen ik thuis kwam, zaten alle moeders daar nog aan tafel. Ik zei: Is er eentje weg? Maar zij antwoordden: Nee integendeel, juffrouw Boeke, er is er eentje bij”.

Werkende moeders
De opvang was als tijdelijk bedoeld. “De vrouwen konden drie maanden voor de geboorte komen en tot minstens drie maanden daarna blijven. Dan konden ze in die tijd bepalen of ze zelf voor hun kindje wilden zorgen. Als ze het wilden afstaan had je contacten met verschillende instanties, de sociale dienst, de Fiom, enzovoorts. Maar ze konden ook langer blijven als het nodig was of wij hielpen ze aan een kamer en dan kon het kind nog een tijd in het tehuis blijven”. Ook andere vrouwen konden hun kind brengen, bijvoorbeeld als er huwelijksproblemen waren of ziekte in het gezin. Er was een baby afdeling en een aparte peutergroep en kleutergroep met elk een eigen leidster. De regel was dat kinderen zonodig konden blijven tot ze zes jaar waren en naar school gingen. Sommige vrouwen wilden het kind wel houden maar waren niet welkom bij hun ouders. “Daarom heb ik een aparte huiskamer voor werkende moeders geopend met een eigen leidster. Dan konden de moeders die dichtbij op kamers woonden daar hun kind opzoeken. Deze moeders gingen dan overdag werken en konden ’s morgens, ’s avonds en op zondag voor hun eigen kind zorgen”.

Trekkar
In de tuin konden de kinderen spelen, daar was ook een zandbak. De leidsters wandelenden veel met de kinderen in de buurt, vooral in het Plantsoen waar het huis op uitkeek en richting Fruinlaan. De groenteboer kwam aan huis. Het hoofd van de huishouding zorgde voor de verdere inkopen en het hoofd van de keuken voor de maaltijden. In de buurt hoorden ze nooit negatief commentaar op het tehuis. Elk jaar was er een huis aan huiscollecte naast de gewone subsidie . “In 1958 kregen we als sinterklaascadeau een trekkar waar wel 10 kinderen op gezet konden worden”.

Bedjes mee
Mevrouw Boeke wilde graag zorgen voor een gezellige leefsfeer. “Je wilde het zo gezellig en huiselijk mogelijk maken”. De moeders en personeel aten samen en verjaardagen van iedereen werden gevierd. Er waren veel feesten in huis en ze hielden ook vakantie. “In de zomer van 1952 had ik bijvoorbeeld een school in Bilthoven gehuurd. We zijn daar met een hele vrachtwagen naartoe geweest, want alles moest mee: bedjes, wasgelegenheid, leidsters en kinderen. Het was een ware volksverhuizing”. Vanaf 1957 gingen ze in de vakantie-periode dagelijks met de tram naar Katwijk naar een gebouw achter het witte kerkje. “Er kon op het strand gespeeld worden en in het gebouw kon gegeten en gerust worden.’

Honderd procent
Wel was het leven als directrice een zwaar bestaan. Mevrouw Boeke had één vrije dag per week. Ze had behalve een werkkamer ook een eigen zit-slaapkamer, maar er kon op elk moment een beroep op haar worden gedaan. “Je was er voor honderd procent, je was overal bij betrokken. Dat was erg leuk, maar het werd op den duur toch wel belastend dat je zo gebonden was”. De gemeente zocht in 1965 een school-maatschappelijk werkster voor de protestants christelijke scholen. De openbare en rooms-katholieke scholen hadden ook elk een eigen schoolmaatschappelijk werkster. Die mogelijkheid greep mevrouw Boeke met beide handen aan. “Ik wilde wel weer extern”. Het school maatschappelijk werk was minder bindend: “Je werkte overdag samen met schoolartsen, ging op huisbezoek en bracht je bevindingen voor een commissie met een psycholoog en pedagoog, maar ’s avonds was je vrij en in je eigen bedoening."

Kinderdagverblijf
De Christelijke jeugdhulp is kort na haar vertrek van karakter veranderd. Er waren te weinig ongehuwde moeders die hulp zochten omdat het maatschappelijk steeds meer geaccepteerd werd. Het huis aan de Zoeterwoudsesingel werd toen omgebouwd tot kinderdagverblijf. Na een aantal jaren voldeed het kinderdagverblijf niet meer aan de eisen van de tijd en verhuisde het naar de Oppenheimstraat. Daar kreeg het een vervolg in de naschoolse opvang die er nu in zit. De ongehuwde moeders waren hun directrice in die jaren niet vergeten: “Sommige van de vroegere ongehuwde moeders stuurden een kaartje als ze gingen trouwen en met enkelen heb ik nog steeds contact”. In 1966 betrok mevrouw Boeke een flat aan het Van Vollenhoveplein, waar ze nog steeds naar volle tevredenheid woont. Ze is betrokken bij het pastorale werk van de Vredeskerk en actief als vrijwilligster in Woonzorgcentrum de Lorentzhof.

15.09.2024 : Saamhorigheid en verscheidenheid - Tegenwoordig heeft praktisch elke organisatie een website. En dat is niet voor niets. We gaan ervan uit dat alles wat we willen weten en alles wat we willen regelen, online te vinden is. Een online aanwezigheid is dus essentieel – ook voor een wijkvereniging.
English follows the Dutch text De Profburgwijk-website heeft in het verleden bewezen een waardevolle tool te zijn om bewoners te informeren, hen te betrekken bij lokale onderwerpen en een gevoel van saamhorigheid te geven. Met een gemixte bevolking van veel werkende ouders, veel jongeren maar ook ouderen heeft een wijkwebsite een belangrijke taak om de gewenste saamhorigheid te vergroten. Onze wijk verdient een eigen digitaal dorpsplein! Een website die meer is dan alleen een online prikbord met aankondigingen van de wijkvereniging: een website die de verscheidenheid van de levens van de bewoners kan refl ecteren en die de overvloed van activiteiten, ontwikkelingen en duurzaam ambities in onze wijk kan weergeven. Zo’n website is er!

Dit is er zoal te vinden op profburgwijk.nl

Profburgwijk.nl bruist van het leven met van alles wat er gebeurt in en om onze wijk en met informatie die het leven van alle inwoners makkelijker maakt, zoals:

• Actuele nieuwtjes en aankondigingen over bouwprojecten, verkeersmaatregelen, groenbeheer en andere infrastructurele zaken.
• Details van activiteiten in en om de wijk. Denk aan optredens, programma’s onder andere voor Koningsdag, Dodenherdenking en Kunst over de Vloer, groepswandelingen, schoonmaakacties, leeskringen, buurthuis-activiteiten, van yoga tot etentjes. Zo mist u nooit meer iets en misschien ontdekt u wat nieuws!
• U kunt zien waar de AED’s in de wijk hangen, hoe u in contact kunt komen met politie of boa’s, en welke gemeentelokketten er zijn om uw probleem op te lossen.
• En: op de website zijn foto’s en video’s over de wijk te vinden van vroeger tot nu, plus duidelijke info over organisaties in de wijk: sportclubs, culturele instellingen, scholen en kinderopvang, kerken en ouderenorganisaties. Zo leert u de wijk nog beter kennen!

Duurzaamwijzer
De bewoners van Profburgwijk hebben laten zien dat ze een groot hart hebben voor de natuur en de biodiversiteit – niet verassend gezien de vele parken, mooie tuinen, bomen en ander groen in de wijk. Een duidelijk enthousiasme voor duurzame maatregelen kan worden afgeleid uit het vaak bomvolle buurthuis als er presentaties over duurzaamheidsonderwerpen worden gehouden. Een groep bewoners is al jaren actief in de Werkgroep Duurzaam met het doel om zoveel mogelijk buurtgenoten te informeren en te activeren om duurzame maatregelen te nemen. De wijkwebsite ondersteunt dat met een Duurzaamwijzer.

Op de website staan veel tips en advies om huurders en huiseigenaren verder te helpen op hun pad naar energiezuinigheid. Hoe moet je beginnen? Welke subsidies zijn er en welke maatregelen zijn technisch het beste en het meest kosteneffectief? En zijn dergelijke aanpassingen toegestaan in een wijk met een beschermd stadsgezicht?

De wijkvereniging
Zoals vermeld, wordt de website door de wijkvereniging in stand gehouden. De vereniging is belangenbehartiger en het bestuur heeft namens de inwoners veel contact met de gemeente met betrekking tot wonen, werken, en recreëren in de wijk. Wie zit in het bestuur en wat doen ze precies? Wat zijn hun doelstellingen en hoe kom je in contact met hen? Dat staat ook op de site.

Samenwerking met de Wijkkrant
Veel mensen kennen de wijkvereniging van de Wijkkrant – het blad dat u nu leest. Het is een mooi verzorgd blad met veel informatie over de wijk. De website is bedoeld als een waardevolle aanvulling op het blad. Het volgt en bericht over issues en ontwikkelingen in real time. De website kan ook actuele informatie delen die niet in het gedrukte blad past, zoals fotorapportages, video's en links naar externe bronnen. Deze live interactie met bewoners maakt het mogelijk in de toekomst om enquêtes en discussiefora te houden. De conclusies daarvan zult u daarna in de Wijkkrant zien. Blad en website samen zorgen dat alle bewoners op de hoogte gehouden worden van het reilen en zeilen in de wijk.

De verbeterde website
We zijn continu bezig om de look & feel van de site te vernieuwen, de ‘gebruikerservaring’ te verbeteren en de bewoners meer te betrekken. De website heeft tegenwoordig onder meer:

• Een nieuwe homepagina: een heuse homepage met een uitleg over de indeling en (misschien nog belangrijker) een melding van wat er nieuw op de site is verschenen.
• Een verbeterde navigatie: de navigatie is eenvoudiger en intuïtiever gemaakt, zodat de informatie die u zoekt sneller en makkelijker te vinden is.
• Een responsief ontwerp: de website is geoptimaliseerd voor weergave op alle apparaten, smartphones, tablets en laptop/desktop-computers.
• Links naar Facebook: niet alle artikelen zijn er geschikt voor, maar waar relevant worden links op de Facebookpagina van de wijkvereniging geplaatst.
• Meer tweetalige inhoud: laten we niet vergeten: bijna een kwart van onze wijkbewoners is niet van Nederlandse oorsprong en kan misschien minder goed overweg met de taal. Om hen meer en beter te informeren en te betrekken in de wijk, zijn sinds kort praktisch alle artikelen op de website beschikbaar in het Nederlands en het Engels. Dus, doe uw Engelssprekende buren een plezier en laat ze weten dat ook zij nu kunnen genieten van Profburgwijk.nl, want dat weten ze misschien nog niet.

U ziet het: we zijn druk bezig geweest om iedereen in de wijk zo optimaal en actueel mogelijk te informeren. We moedigen jullie dan ook aan om feedback te geven en ideeën te delen over hoe we de website nog beter kunnen maken. Samen kunnen we van de website een waardevolle bron maken voor alle bewoners van onze mooie wijk.

Mist u iets of wilt u iets melden? Stel een vraag, stuur een idee of reageer ergens op: webmaster@profburgwijk.nl
Wij horen graag van u!

---

Solidarity and diversity
Nowadays, practically every organization has a website. And that is not without reason. We assume that everything we want to know and everything we want to arrange can be found online. An online presence is therefore essential – also for a neighborhood association.

The Profburgwijk website has proven in the past to be a valuable tool for informing residents, involving them in local issues and giving them a sense of solidarity. With a mixed population of many working parents, many young people but also elderly people, a neighborhood website has an important task in increasing the desired solidarity. Our neighborhood deserves its own digital village square! A website that is more than just an online notice board with announcements from the neighborhood association: a website that can reflect the diversity of the lives of the residents and that can show the abundance of activities, developments and sustainable ambitions in our neighborhood. Such a website exists!

This is what you can find on profburgwijk.nl
Profburgwijk.nl is buzzing with life with everything that happens in and around our neighborhood and with information that makes life easier for all residents, such as:

• Current news and announcements about construction projects, traffic measures, green management and other infrastructure matters.
• Details of activities in and around the neighborhood. Think of performances, programs including for King's Day, Remembrance Day and Art on the Floor, group walks, cleaning actions, reading groups, community center activities, from yoga to dinners. This way you never miss anything and maybe you discover something new!
• You can see where the AEDs are located in the neighborhood, how you can get in touch with the police or municipal enforcement officers, and which municipal counters are available to solve your problem.
• And: the website contains photos and videos about the neighborhood from the past to the present, plus clear information about organizations in the neighborhood: sports clubs, cultural institutions, schools and childcare, churches and senior citizens' organizations. This way you get to know the neighbourhood even better!

Duurzaamwijzer - Sustainability Guide
The residents of Profburgwijk have shown that they have a big heart for nature and biodiversity – not surprising given the many parks, beautiful gardens, trees and other greenery in the neighbourhood. A clear enthusiasm for sustainable measures can be seen from the often packed community centre when presentations on sustainability topics are given. A group of residents has been active in the Duurzaam Werkgroep for years with the aim of informing and activating as many neighbours as possible to take sustainable measures. The neighbourhood website supports this with a Duurzaamwijzer.
The website contains many tips and advice to help tenants and homeowners on their path to energy efficiency. How do you start? What subsidies are available and which measures are technically the best and most cost-effective? And are such adjustments permitted in a neighbourhood with a protected cityscape?

The neighbourhood association
As mentioned, the website is maintained by the neighbourhood association. The association represents interests and the board has a lot of contact with the municipality on behalf of the residents with regard to living, working and recreation in the neighbourhood. Who is on the board and what exactly do they do? What are their objectives and how can you get in touch with them? That is also stated on the website.

Collaboration with the Wijkkrant
Many people know the neighbourhood association from the Wijkkrant – the magazine you are reading now. It is a beautifully designed magazine with a lot of information about the neighbourhood. The website is intended as a valuable addition to the magazine. It follows and reports on issues and developments in real time. The website can also share current information that does not fit in the printed magazine, such as photo reports, videos and links to external sources. This live interaction with residents makes it possible to hold surveys and discussion forums in the future. You will then see the conclusions of these in the Wijkkrant. Together, the magazine and website ensure that all residents are kept informed of the ins and outs of the neighbourhood.

The improved website
We are continuously working on renewing the look & feel of the site, improving the ‘user experience’ and involving residents more. The website now includes:

• A new homepage: a real homepage with an explanation of the layout and (perhaps even more importantly) a notification of what has been added to the site.
• Improved navigation: the navigation has been made simpler and more intuitive, so that the information you are looking for can be found more quickly and easily.
• Responsive design: the website has been optimised for display on all devices, smartphones, tablets and laptop/desktop computers.
• Links to Facebook: not all articles are suitable for this, but where relevant, links are placed on the neighbourhood association's Facebook page.
• More bilingual content: let's not forget: almost a quarter of our residents are not of Dutch origin and may not be able to handle the language well. In order to inform them more and better and to involve them in the neighborhood, practically all articles on the website have recently been available in Dutch and English. So, do your English-speaking neighbors a favor and let them know that they too can now enjoy Profburgwijk.nl, because they may not know that yet.

As you can see: we have been busy informing everyone in the neighborhood as optimally and up-to-date as possible. We therefore encourage you to give feedback and share ideas on how we can make the website even better. Together we can make the website a valuable source for all residents of our beautiful neighborhood.

Are you missing something or do you want to report something? Ask a question, send an idea or respond to something: webmaster@profburgwijk.nl We would love to hear from you!

12.12.2024 : De Professoren- en Burgemeesterswijk en Rijndijkbuurt kennen een indrukwekkende geschiedenis. Als je daar wat meer van weet, groeit je waardering ...
English follows the Dutch text ... voor je omgeving nog meer.
Hoe mooi is het als je weet waar de naam van jouw straat vandaan komt, wat de oudste straten van de wijk zijn, hoe de wijk is gegroeid, welke herinneringen oudere bewoners nog hebben, waar de vele winkels vroeger zaten en wat er gebeurd is met het grote Joods weeshuis en de loop de Tweede Wereldoorlog in onze wijk.
Daarom heeft de wijkvereniging vanaf haar ontstaan in 1994 altijd veel waarde gehecht aan het ontdekken en laten meebeleven van de wijkgeschiedenis, bijvoorbeeld in persoonlijke herinneringen van oudere wijkbewoners (oral History). Alles wat daar in de loop van de jaren aan is gedaan, komt op de website samen.

---

Our impressive history
The Professoren- en Burgemeesterswijk and Rijndijkbuurt have an impressive history. If you know a bit more about it, your appreciation for your surroundings will grow even more. How wonderful it is to know where the name of your street comes from, what the oldest streets in the neighbourhood are, how the neighbourhood has grown, what memories older residents still have, where the many shops used to be and what happened to the large Jewish orphanage and the course of the Second World War in our neighbourhood.
That is why the neighbourhood association has always attached great value to discovering and experiencing the history of the neighbourhood since its inception in 1994, for example in personal memories of older residents (oral history). Everything that has been done in this area over the years is brought together on this website.

19.03.2025 : Op 17 maart 1943 werden alle kinderen en hun verzorgers weggevoerd uit het Joods weeshuis. Voor de kinderen een fijn vervangend thuis en voor het personeel een geliefde werkplek. Ze zijn allen naar Westerbork gebracht en daarna vrijwel allemaal omgebracht in Sobibor. Een tragisch lot, dat elk jaar herdacht wordt op 17 maart door de stichting Herdenking Jodenvervolging Leiden.
English follows the Dutch text Ook dit jaar was dat met medewerking van leerlingen van groep 8d van de St.Josephschool hier in onze wijk. Met hun leerkracht Johan Stijnen hadden ze zich voorbereid door het verhaal van Lotte Adler, één van de wezen, te lezen en hebben daarna gedichten gemaakt. Die waren heel mooi en raak. De kinderen hebben ze in groepjes van twee voorgelezen en daarna alle namen genoemd van de kinderen en verzorgers die waren weggevoerd. Daarna hebben ze een steentje gelegd bij het monument de koffer die staat vóór het voormalig Joodsweeshuis.

Het was roerend om te horen hoe de kinderen zich verplaatst hadden in wat (deze) Joodse kinderen overkwam in de Tweede Wereldoorlog. En indrukwekkend hoe zij daar woorden aan wisten te geven.

Wij hebben als bestuur van de wijkvereniging, als vertegenwoordigers van ons als wijk dit jaar de praktische organisatie op ons genomen. De bijeenkomst was goed bezocht en werd afgesloten met het Kaddish zeggen door Leo Levi en steentjes leggen bij de koffer door alle aanwezigen.

---

The commemoration of the Jewish orphanage
On March 17, 1943, all the children and their caregivers were taken away from the Jewish orphanage. For the children it was a nice replacement home and for the staff a beloved workplace. They were all taken to Westerbork and then almost all killed in Sobibor. A tragic fate, which is commemorated every year on March 17 by the foundation Remembrance of the Persecution of the Jews Leiden.

This year too, this was with the cooperation of pupils from group 8d of the St. Joseph school here in our neighborhood. With their teacher Johan Stijnen they had prepared themselves by reading the story of Lotte Adler, one of the orphans, and then wrote poems. They were very beautiful and poignant. The children read them out in groups of two and then mentioned all the names of the children and caregivers who had been taken away. Then they laid a stone at the monument, the suitcase, which stands in front of the former Jewish orphanage. It was moving to hear how the children had put themselves in the shoes of what happened to (these) Jewish children during the Second World War. And impressive how they were able to put it into words.
As the management team of the neighborhood association, as representatives of us as a neighborhood, we took on the practical organization this year. The meeting was well attended and was concluded with the Kaddish being said by Leo Levi and all those present laying stones at the suitcase.

04.04.2025 : De buurtvereniging organiseert allerlei activiteiten voor de buurt. Deze fotoreportages zijn gemaakt door lokale fotografen.
The neighborhood association organizes all kinds of activities for the neighborhood. These photo reports are made by local photographers. Koningsdag 2019 : Fotoreportage van Frans Hoek
Koningsdag 2022 : Fotoreportage van Rob Beurse
Koningsdag 2023 : Fotoreportage van Rob Beurse
Koningsdag 2024 : Fotoreportage van Rob Oudshoorn
Koningsdag 2024 : Fotoreportage van Francien Schoenaker
Koningsdag 2024 (Cover Bandits) : Fotoreportage van Colin Wells
Koningsdag 2025 : Fotoreportage van Rob Oudshoorn & Francien Schoenaker

Kunst over de Vloer 2019 : Fotoreportage van Karin Jansen, Monica Wigman, Rob Beurse, Rob Oudshoorn & Regine Scholten
Kunst over de Vloer 2022 : Fotoreportage van Rob Beurse, Rob Oudshoorn & Ton Reedijk
Kunst over de Vloer 2024 : Fotoreportage van Jan Azier, Jos Versteegen, Francien Schoenaker en Rob Oudshoorn

De Wasstraat kleurt rood-wit : Fotoreportage van Rob Oudshoorn
Dodenherdenking 2024 : Fotoreportage van Rob Beurse

Kinderfestivan 2023 : Fotoreportage van Rob Oudshoorn
Kinderfestival 2024 : Fotoreportage van Colin Wells

---

29.09.2024 : Hier is een opsomming van activiteiten en onderwerpen waar het bestuur zich mee bezig heeft gehouden sinds de vorige Wijkkrant (april 2024)
English follows the Dutch text Algemene Ledenvergadering
Op 27 maart hielden we de Algemene Ledenvergadering in een nieuwe opzet. Vooraf werd er een borrel gehouden in het clubhuis van Trigon. Leuk om te zien dat er een behoorlijke opkomst was. Wat een beetje achterblijft is de vertegenwoordiging van de leeftijdsgroep 25-45 jaar en van de mensen die een huurwoning hebben in de wijk. Weet dat alle leden welkom zijn en dat iedereen vrij is om ons te benaderen voor allerhande onderwerpen die in de wijk spelen (ook buiten de ALV).

De financiële stukken over 2023 zijn vastgesteld na een positief oordeel van de kascontrole-commissie. De commissie voor het huidige jaar is benoemd. Het jaarplan is dit jaar niet vastomlijnd. Wij sluiten ons als bestuur aan bij de doelstelling van de vereniging: het behartigen van belangen in de wijk van alle bewoners, met specifieke focus op leefbaarheid en welzijn. In de nieuwe samenstelling van het bestuur gaan we komend jaar werken aan nieuwe focusgebieden en blijven we actief betrokken bij lopende dossiers (herinrichting Lammenschansweg / nieuwbouw / energietransitie / handhaving, etcetera).

De aanwezigen hadden verder een goede discussie over de functie van de vereniging en de Wijkkrant naar aanleiding van een artikel hierin over wijkbewoners die mee hebben gedaan met de bezetting door Extinction Rebellion van de A12 om aandacht te vragen voor het klimaat. Hoewel het artikel was gericht op de beweegredenen van de wijkbewoners om hieraan mee te doen, was de vraag of er (al dan niet bewust) een podium werd geboden aan organisaties die standpunten innemen waar niet iedereen in de wijk zich in kan vinden. Uiteindelijk was er consensus over het feit dat de wijkvereniging en -krant ook een plaats kunnen zijn voor discussie en afwijkende meningen, maar dat er zorgvuldig moet worden omgegaan met de wijze waarop dit wordt gepresenteerd. Dit nemen wij als wijkvereniging uiteraard ter harte. De wijkvereniging is er immers voor iedereen.

Bestuursleden Han van Overbeeke (voorzitter) en Jackelien Kuntz (secretaris) namen afscheid. Ze werden bedankt voor hun tomeloze inzet op diverse dossiers. Ze hebben beiden de vereniging in goede en slechte tijden ondersteund, waarbij het rumoer rond het Roomburgerpark en de problemen in de coronaperiode specifieke vermelding behoeft.

David van Es (specifieke focus op IT en het ledenbestand) en Kees Rotteveel (secretaris) verwelkomen we als nieuwe bestuursleden. Het bestuur is daardoor weer op niveau en kiest Sander La Grouw tot nieuwe voorzitter. Het bestuur wordt verder nauw ondersteund door Colin Wells. Hij is de spil in de communicatie op de website en de schermen in de wijk.

Schermen in de wijk
Er staan op diverse locaties in de wijk tv-schermen die wijkupdates weergeven. Het bestuur evalueert momenteel of deze schermen voldoende bereik hebben, of ze goed leesbaar zijn en of er locaties beschikbaar zijn die wellicht beter in het zicht staan. Heb je iets dat de wijk aangaat en wil je dat delen? Laat het ons weten en wellicht kunnen we dit op de website/schermen plaatsen of zelfs meenemen in de wijkupdate. Het bestuur streeft ernaar tegen het einde van het jaar de schermen weer in optima forma te hebben.

Lammenschansweg
Tot onze ontsteltenis is er onlangs iemand bij een ongeluk om het leven gekomen op de Lammenschansweg. Dit na een reeks van ongelukken op de diverse kruispunten. De gemeente is druk bezig met het in fases veiliger maken van deze kruispunten, maar voor dit slachtoffer komt dit dus te laat. De voornaamste doelen van de gemeente in de komende jaren zijn het verbeteren van de verkeersveiligheid en verkeersafwikkeling van gemotoriseerd verkeer, ov en langzaam verkeer. Daarnaast is het voor de gemeente belangrijk de functie ‘entree van de stad’ en de groene ambities (bomen/ planten/groenstroken) mee te wegen. Uiteraard vinden wij als vereniging dat deze maatregelen snel moeten worden ingevoerd, en daarom treden we met de overige betrokken verenigingsbesturen van de zuidelijke schil gezamenlijk op richting gemeente om erop te blijven hameren dat een snelle actie gewenst is.

Groene ambities
Onze vereniging heeft een ‘werkgroep duurzaam’. Deze werkgroep helpt onder andere bij allerhande vragen over verduurzaming van hun huis. Denk hierbij aan de installatie van zonnepanelen, warmtepompen of isolatiemaatregelen. Ook in bredere zin denkt deze werkgroep mee met de bewoners en de gemeente. Denk aan de WarmtelinQ en de ‘elektrificatie’. Dit zijn beide onderwerpen die ver van een gemiddelde bewoner afstaan, maar waar in de toekomst iedereen mee te maken krijgt. Wij blijven de gemeente erop wijzen dat een eerlijke energietransitie inhoudt dat de bewoners ook echt inspraak hebben en op de hoogte zijn van tijdslijnen en beslisstructuren. Daarnaast reikt de werkgroep ideeën aan waar de gemeente iets mee zou kunnen in de wijk. Dit kan gaan om slimmere laadpalen of om een slimmere omgang met welstandsnormen.

Wijkvereniging bestaat 30 jaar!
Onze wijkvereniging bestaat in 2024 dertig jaar. Prachtig om te zien dat onze mooie wijk een vereniging heeft om trots op te zijn met betrokken leden, een geweldige glossy (Wijkkrant) en diverse activiteiten voor jong en oud. Achter de schermen zijn we bezig met het beschikbaar maken van oude archieven. Hopelijk kunnen we onze website nog wat meer vullen met verhalen uit de oude doos. Wellicht hebben onze leden hier nog aardige ideeën en/of bijdragen voor.

In ons jubileumjaar is er ruimte voor Kunst over de Vloer en is het vorig jaar geïntroduceerde Kinderfestival (bij het ter perse gaan van deze Wijkkrant reeds gehouden) nu al een klassieker.

Vrijwilliger worden?
Gedurende het jaar zijn er activiteiten waarbij alle hulp welkom is. Heb je iets meer tijd over, dan zijn er ook commissies die zo nu en doen nieuwe aanwas zoeken (bestuur/duurzame werkgroep/ Koningsdagcommissie). Laat het onze voorzitter of secretaris weten en dan kijken we wat past binnen jouw mogelijkheden!

---

News from the management team
Here is a list of activities and topics that the team has been working on since April 2024.

General Members Meeting
On March 27, we held the General Members Meeting in a new format. Beforehand, a drink was held in the Trigon clubhouse. Nice to see that there was a decent turnout. What is a bit behind is the representation of the 25-45 age group and of the people who have a rental home in the neighborhood. Know that all members are welcome and that everyone is free to contact us for all kinds of topics that are relevant to the neighborhood (also outside the AGM).

The financial statements for 2023 have been established after a positive assessment by the audit committee. The committee for the current year has been appointed. The annual plan is not fixed this year. As a board, we align ourselves with the objective of the association: promoting the interests of all residents in the neighborhood, with a specific focus on liveability and well-being. In the new composition of the board, we will work on new focus areas in the coming year and we will remain actively involved in current files (redevelopment of Lammenschansweg / new construction / energy transition / enforcement, etc.).

The attendees also had a good discussion about the function of the association and the Wijkkrant following an article in it about residents who participated in the occupation of the A12 by Extinction Rebellion to draw attention to the climate. Although the article focused on the motives of residents to participate, the question was whether (consciously or unconsciously) a platform was offered to organizations that take positions that not everyone in the neighborhood agrees with. Ultimately, there was consensus on the fact that the neighborhood association and newspaper can also be a place for discussion and dissenting opinions, but that the way in which this is presented must be handled with care. As a neighborhood association, we naturally take this to heart. After all, the neighborhood association is there for everyone. Board members Han van Overbeeke (chairman) and Jackelien Kuntz (secretary) said goodbye. They were thanked for their tireless efforts on various files. They have both supported the association in good times and bad, with the commotion around the Roomburgerpark and the problems during the corona period requiring specific mention.

We welcome David van Es (specific focus on IT and the membership) and Kees Rotteveel (secretary) as new board members. As a result, the board is back on track and elects Sander La Grouw as the new chairman. The board is also closely supported by Colin Wells. He is the linchpin in communication on the website and the screens in the district.

Screens in the district
There are TV screens at various locations in the district that display district updates. The board is currently evaluating whether these screens have sufficient range, whether they are easy to read and whether there are locations available that may be more visible. Do you have something that concerns the neighbourhood and would you like to share it? Let us know and we may be able to place this on the website/screens or even include it in the district update. The board aims to have the screens back in top shape by the end of the year.

Lammenschansweg
To our dismay, someone recently died in an accident on the Lammenschansweg. This after a series of accidents at the various intersections. The municipality is busy making these intersections safer in phases, but for this victim this is too late. The main goals of the municipality in the coming years are to improve traffic safety and traffic flow of motorized traffic, public transport and slow traffic. In addition, it is important for the municipality to take into account the function of 'entrance to the city' and the green ambitions (trees/plants/green strips). Of course, as an association we believe that these measures must be implemented quickly, and that is why we are jointly acting with the other association boards involved in the southern shell towards the municipality to continue to emphasize that rapid action is required.

Green ambitions
Our association has a ‘sustainable working group’. This working group helps with all kinds of questions about making their home more sustainable. Think of the installation of solar panels, heat pumps or insulation measures. This working group also thinks along with the residents and the municipality in a broader sense. Think of the WarmtelinQ and the ‘electrification’. These are both topics that are far removed from the average resident, but which everyone will have to deal with in the future. We continue to point out to the municipality that a fair energy transition means that residents really have a say and are aware of timelines and decision-making structures. In addition, the working group provides ideas that the municipality could use in the neighbourhood. This could involve smarter charging stations or a smarter approach to aesthetic standards.

Neighbourhood association exists for 30 years!
Our neighbourhood association will be thirty years old in 2024. It is wonderful to see that our beautiful neighbourhood has an association to be proud of with committed members, a great glossy Neighbourhood magazine and various activities for young and old. Behind the scenes we are working on making old archives available. Hopefully we can fill our website with more stories from the old box. Perhaps our members have some nice ideas and/or contributions for this.
In our anniversary year there is room for Livingroom Concerts and the Children's Festival that was introduced last year is already a classic.

Want to become a volunteer?
During the year there are activities where all help is welcome. If you have a bit more time, there are also committees that are looking for new recruits every now and then (board/sustainable working group/King's Day committee). Let our chairman or secretary know and we will see what fits within your possibilities!

Bernard Bol (1934) is geboren in de Cobetstraat en getogen aan de Burggravenlaan. Hij vertelt over het vrije uitzicht over de weilanden, maar vooral over de oorlogsjaren. Die hebben grote indruk gemaakt. In huis zaten verschillende onderduikers, “waar ik officieel niets van geacht werd te weten, maar soms was er vreemd rumoer op zolder.”

Dokterswoning
“Mijn herinnering aan het huis Burggravenlaan 4 begint met het beeld van de glas in lood-deur tussen vestibule en hal. Ik zag die deur al van buiten, de voordeur stond open, het zal dus geen winter zijn geweest. Het huis was net klaar, denk ik. Ik liep hier aan de hand van mijn grootvader naar toe, vanaf mijn geboortehuis aan de Cobetstraat. Ik was vier jaar, het was 1938. Mijn ouders wilden verhuizen, omdat er een plan was om achter de Cobetstraat te gaan bouwen en ze daardoor het vrije uitzicht kwijt zouden raken. Het cynische was dat dit achter het nieuwe huis aan de Burggravenlaan nog veel sneller gebeurde. Aannemer Kaay had dit huis en dat ernaast gebouwd in de geest van de bestaande huizen verderop in de straat. Die waren onder architectuur gebouwd. Ons huis was eigenlijk bedoeld als dokterswoning met praktijk, vandaar de kleine zijkamer die diende als wachtkamer, met een tussendeur naar de grote zijkamer. Maar er was geen dokter in geïnteresseerd, dus kon mijn vader het kopen. Hij was wat we tegenwoordig productiemanager zouden noemen in de Meelfabriek ‘de Sleutels’, voorheen de Koster&Co, aan de Zijlsingel.”
“Mijn vader had bij de bouw de keuze gehad tussen een garage of een broeikasje. Auto’s waren geen algemeen noodzakelijk vervoermiddel en mijn vader was, als boerenzoon, een plantjesliefhebber, dus was de keuze niet moeilijk. De erfenis van de niet gebouwde garage waren de stalen toegangsdeuren. Die roestten steeds verder, omdat ze dienden als achterwand van de composthoop. In de oorlog is de kas gebruikt als tabakskwekerij. Verder hielden we er konijnen en kippen.”

Zwarte paadje
“De Roomburgerlaan bestond nog niet, zoals ook op de tekening van Bosch te zien is. Er liep een donker pad, het ‘zwarte paadje’, naar ‘de Nieuwe Vaart’, zoals het Rijn- en Schiekanaal genoemd werd. Halverwege dit pad stond de fabriek van Smit, die röntgenapparatuur en onderdelen daarvan voor Philips fabriceerde. Achter ons huis begon het weiland, ‘het land van Vogel’, genoemd naar de boer die het bezat. Verderop, iets voorbij de Rijndijkstraat, begon ‘het land van Teune’. Daar moest je helemaal niet wezen, want die kwam met een schop achter je aan. De Rijndijkstraat eindigde met een hek en er was een sloot langs het zwarte pad dat als een soort afsluiting van deze straat fungeerde. Die sloot liep ook door langs de achterkant van de huizen en zal wel als riool gefungeerd hebben. Destijds was de Rijndijkstraat het prototype van een achterbuurt. Daar mocht je als kind nooit komen. Er bleken na de bevrijding enkele ‘moffenhoeren’ actief te zijn geweest in de Rijndijkstraat. Zij werden kaal geschoren en in de menie gezet. Het gekke is dat je dat nooit meer vergeet. De straat sloot toen al op één of andere manier aan op het pad, waardoor ik als toeschouwer getuige was van deze wraakoefening.” “Zoals ook op de tekening te zien is, was het uitzicht naar het oosten praktisch onbelemmerd. Ik heb vanuit mijn slaapkamerraam de openingsfestiviteiten van Avifauna in Alphen, met vuurwerk en zo, kunnen zien. Door de bouw van de duplexwoningen in de jaren vijftig is dit helaas verdwenen. Toen is ook de Roomburgerlaan aangelegd.”
“De originele cv-ketel werd met Buderus cokes gestookt. Het was voor mij als klein jongetje altijd weer voor een fascinerend schouwspel als de kolenbunker gevuld moest worden. Mannen legden een lege kolenzak in een punt over hun hoofd heen, klommen langs een ladder met de volle zakken naar boven en stortten de kolen dan met een geweldig lawaai in de bunker. In de oorlog, toen de bunker leeg was, werd er een zogenaamd ‘HONKAkacheltje’ boven op de bestaande kachel geplaatst. Die was vooral bedoeld om op te koken. Door het onhandige gebruik ontstonden schroeiplekken in het parket.”

Glasschade
“Hadden de meeste huizen in de buurt glasschade tijdens de oorlog, bij ons is er zelfs geen ruit van de broeikas gesneuveld. In de periode dat de Duitsers V1 en V2’s afschoten, werd er praktisch elke dag gebombardeerd, want de aanvoerroute van deze raketten vond per trein langs Lammenschans plaats, meestal ’s nachts. De spoorlijn dus was een dankbaar doelwit, hoewel weinig succesvol. De Duitsers waren ook niet helemaal achterlijk. Ze zetten de spoorbrug open om beschadigingen te voorkomen. Meer door mazzel dan vakmanschap sloeg een bom in de put van brug in, waarmee de spoorlijn onbruikbaar was geworden en het bombarderen stopte.”

Onderduikers
“Het kamertje op de eerste verdieping in de uitbouw was oorspronkelijk de slaapkamer voor het dienstmeisje. Na de oorlog, toen het dienstmeisje voor-dag-en-nacht verdwenen was, werd het de slaapkamer van mijn broer. Onze zolderverdieping met de grote kamer is in de oorlog verblijfplaats van twee onderduikers geweest. Het waren twee studenten, waaronder de zoon van een collega van mijn vader. Zij wilden de gedwongen ‘arbeitseinsatz’ in Duitsland ontlopen. Er waren af en toe ook andere lieden in huis waar ik officieel niets van geacht werd te weten, maar soms was er vreemd rumoer op zolder en mocht ik daar niet met m’n trein spelen. Op een nacht is het huis door de Duitsers omsingeld en werd mijn vader opgepakt en met een heel stel anderen met vrachtwagens afgevoerd naar de Heemraadsingel in Rotterdam, waar de SD zat. Het hele huis is overhoop gehaald. Kennelijk waren de onderduikers toevallig weg of zo goed verstopt dat ze niet gevonden zijn. Het heeft allemaal op mij een grote indruk gemaakt. Tijdens de overval stond er een Duitse soldaat met geweer in mijn slaapkamer. Als bewijs van mijn vaders illegale activiteiten was er een kaartje gevonden van Zuid-Holland, op transparant papier, zo’n blind kaartje waarvan de plaatsen en de eilanden met nummers aangegeven werden. Volgens de SD was dit het invasieplan. Mijn vaders kennis van de Duitse taal en vooral het Duitse denken heeft er voor gezorgd dat hij na drie dagen weer vrijgelaten werd, voor zover ik begreep samen met de rest van de opgepakten.”

Inwoning
“Ook hadden we tijdens de oorlog inwoning van verschillende mensen. Zo hebben we nog onderdak verleend aan een echtpaar dat uit hun huis in Scheveningen gezet was voor de aanleg van de Atlantikwal. Ook hebben we nog een tijd de buren van nummer 6 onderdak verschaft. Hun huis was gevorderd door de Duitse SD. Het waren twee vrijgezelle zusters, beiden in het onderwijs, de dames Couvee. Op nummer 8 woonde de familie Van Dam, waarvan de echtgenoot ook in het onderwijs zat. Heel bijzonder was dat hij tijdens de oorlog in hun achterkamer een groot kajuitzeiljacht bouwde, waarmee hij tot op hoge leeftijd gezeild heeft. Op nummer 10 woonde de familie Ubbink, hij was dominee. Verderop woonde een familie Bijvanck, waarvan de echtgenote een keer per jaar bezoek kreeg van prinses Juliana, tijdens de jaarlijkse rëunie van de meisjes-studentenvereniging VVSL. Ook heeft de roemruchte schrijver W.F. Hermans ergens in het rijtje gewoond. In het laatste huis woonde de familie Parmentier en in het huis daarvoor de familie Snijders. Dat vergeet je niet, want de dochter was mijn vriendinnetje en die had een step met luchtbanden! Voordat de Roomburgerlaan werd aangelegd, had het huis van de overburen, dus op de hoek met de Verdamstraat, als adres Fruinlaan 18. Daar woonde familie De Sitter, directe familie van de beroemde astronoom De Sitter.”

•De tekening van Bosch toont de situatie voor de aanleg van de Roomburgerlaan. Wat merkwaardigerwijs ontbreekt, is het roodwitte houten hek dat de straat aan de zijkant van ons huis afsloot van het weiland erachter. Ook is het zwarte paadje getekend, alleen niet zwart. Voor zover ik kan bedenken zat de tekenaar op het balkon van het huis van Verhey van Wijk. Dit is te zien aan het getekende struikgewas. Dat huis is de grote vrijstaande villa op de hoek van de Fruinlaan en de Burggravenlaan. Die bewoner was de eigenaar-directeur van de Leidse wolfabriek, later "Wollemijntje.”

Wij heten u graag welkom bij een van de KodV-concerten. Om het u gemakkelijk te maken, bieden wij u nu de mogelijkheid om u direct via uw e-mailadres aan te melden.
We would love to welcome you to one of the KodV concerts. To make it easy for you, we now offer you the option to register directly via your email address. Als u in de mail die u stuurt aan kunst@profburgwijk.nl onderstaand tabelletje invult, dan staat u direct op de lijst voor dit jaar. De nummers van de optredens vindt u op deze sitepagina en in de wijkkrant.
In uw mailtje vermeldt u dus onderstaande gegevens.

Naam
Adres
Telefoonnr
Aantal personen
Aantal kinderen
1 of 2 optredens
Voorkeur 1
Voorkeur 2
Voorkeur 3
Ik ben wel/geen lid van de wijkvereniging*
(*doorhalen wat niet van toepassing is)

De optredens zijn om 14 uur en om 16 uur. Een optreden bijwonen kost voor leden van de wijkvereniging 7 euro per persoon voor 1 optreden en 13 euro voor 2 optredens. Voor niet leden is dit 8 euro per persoon voor 1 optreden en 15 euro voor 2 optredens.

U kunt inschrijven tot 28 oktober en u ontvangt uw indeling uiterlijk op 31 oktober.
Mocht u op 2 november geen indeling hebben ontvangen, dan vragen we u contact op te nemen via kunst@profburgwijk.nl

Joeki van Etteger - Palm , Comité Kunst over de Vloer

19.03.2025 : De Krophollerdriehoek in de Profburgwijk is een rijksmonument (voor de nieuwkomers: de St. Petruskerk aan de Lammenschansweg en de woningen in de driehoek daaromheen). Rijksmonumenten worden beschermd in de hoop dat ze nog heel lang blijven zoals ze zijn. Aan de bakstenen van architect A.J. Kropholler zal het niet liggen. Maar hoe maak je een rijksmonument geschikt voor de toekomst en zorg je er voor dat het toch blijft zoals het is?
English follows the Dutch text Om deze vraag zo goed als mogelijk te beantwoorden hebben een aantal bewoners van de Krophollerdriehoek een vereniging opgericht: “De Duurzame Driehoek”. De vereniging mikt op een haalbare en betaalbare aanpak van verduurzaming van de Krophollerdriehoek zonder de monumentale status aan te tasten en zonder dat iedereen alles zelf hoeft uit te zoeken. Denk bij het uitzoeken bijvoorbeeld aan isolatiemogelijkheden, zonnepaneelplekken, gezamenlijke inkoop, een gedeeld warmtenet, regelgeving voor monumenten, en zo meer.

Kort gezegd: wat kan, wat kan nog beter en wat mag? Alle bewoners van de Krophollerdriehoek, eigenaars en huurders, kunnen lid worden van de vereniging.

Aan de oprichting ging meer dan een jaar aan voorbereidingen vooraf. Een bewonerswerkgroep is enthousiast aan de gang gegaan met (goedbezochte) buurtvergaderingen, nieuwsbrieven (zie elders), een enquête (70% respons, groot draagvlak), subsidieaanvragen en het inschakelen van “De Groene Grachten”, een verduurzamingsorganisatie gespecialiseerd in monumenten.

De vereniging neemt deze activiteiten en volgende acties nu over. Het onderzoek van De Groene Grachten is op 18 Maart begonnen. De werkgroep heeft een voorlopig bestuur aangewezen (Lotje Meijknecht, voorzitter; Jan Kijne, secretaris; Frank Steenkamp, penningmeester), met de aantekening dat in de eerste algemene ledenvergadering een definitief eerste bestuur zal worden gekozen.

Onze website
De vereniging is blij dat ze voor informatievoorziening onderdak heeft gekregen op de Profburgwijk website, en wel onder de kop DuurzaamWijzer. De grote hoeveelheid informatie over verduurzaming op deze site is mooi meegenomen. Commentaar en suggesties vanuit de wijk zijn van harte welkom op krophot@gmail.com

Wordt vervolgd!

---

Association “De Duurzame Driehoek”
The Krophollerdriehoek in the Profburgwijk is a national monument (for the newcomers: the St. Petruskerk on the Lammenschansweg and the houses in the triangle around it). National monuments are protected in the hope that they will remain as they are for a very long time. It will not be due to the bricks of architect A.J. Kropholler. But how do you make a national monument suitable for the future and ensure that it remains as it is?
In order to answer this question as well as possible, a number of residents of the Krophollerdriehoek have set up an association: “De Duurzame Driehoek”. The association aims for a feasible and affordable approach to making the Krophollerdriehoek more sustainable without affecting its monumental status and without everyone having to figure everything out for themselves. When choosing, think of insulation options, solar panel locations, joint purchasing, a shared heating network, regulations for monuments, and so on.
In short: what is possible, what can be improved and what is allowed? All residents of the Krophollerdriehoek, owners and tenants, can become members of the association.

The establishment was preceded by more than a year of preparations. A residents' working group enthusiastically got started with (well-attended) neighborhood meetings, newsletters (see attachments), a survey (70% response, broad support), subsidy applications and the involvement of "De Groene Grachten", a sustainability organization specialized in monuments.

The association is now taking over these activities and subsequent actions. The research of De Groene Grachten started on March 18. The working group has appointed a provisional board (Lotje Meijknecht, chair; Jan Kijne, secretary; Frank Steenkamp, ​​treasurer), with the proviso that a definitive first board will be elected at the first general meeting.

Our website
The association is pleased that it has been given shelter for information provision on the Profburgwijk website, under the heading DuurzaamWijzer. The large amount of information about sustainability on this site is a nice bonus.
Comments and suggestions from the neighborhood are welcome at krophot@gmail.com
To be continued!

01.09.2023 : De overgang van aardgas naar duurzame energiebronnen, zelf energie opwekken en besparen: dat versta ik onder energietransitie.
English follows the Dutch text In 2015 hebben we zonnepanelen op ons dak laten plaatsen en dat was een goede investering. We hebben de kosten terugverdiend en verdienen er nu aan, zeker door de gestegen energieprijzen. Bovendien dragen we bij aan het tegengaan van klimaatverandering door CO2-uitstoot te verminderen. Waarom hebben niet nog veel meer buurtgenoten dit gedaan, vraag ik me af.

Waarom zou je?
Destijds waren er nog veel klimaatsceptici die niet overtuigd waren van de snelle opwarming van de aarde en dat de mens daar verantwoordelijk voor is. Nu zijn deze sceptici vrijwel verdwenen en ervaren we de gevolgen van de klimaatverandering in eigen land en wereldwijd. Terwijl ik schrijf is in het nieuws dat begin juli wereldwijd hitterecords zijn verbroken. Nederlandse wijnboeren gaan over op meer zuidelijke druivenrassen vanwege de opwarming. Dit is een luxeprobleem vergeleken met de half miljoen inwoners van Kiribati. Dat land zal het eerste zijn dat zal verdwijnen door klimaatverandering, het zal naar verwachting onbewoonbaar zijn aan het einde van deze eeuw.
Klimaatsceptici hebben plaatsgemaakt voor klimaatcritici die de mens wel als oorzaak van opwarming van de aarde erkennen, maar vinden dat ze er zelf geen invloed op kunnen uitoefenen. Ze denken dat elke actie slechts een druppel op de gloeiende plaat is. Lekker makkelijk en niet waar denk ik dan, natuurlijk kan je wat doen en heeft dat zin.

Wat houdt je tegen?
Niet iedereen heeft een optimaal dak voor zonnepanelen. Er zijn vaak goede redenen waarom bewoners geen panelen plaatsen, zoals verenigingen van eigenaren waar het niet lukt om een meerderheid te krijgen voor een zonnepanelenproject op het gezamenlijke dak. Ook de regels van het beschermd stadsgezicht van onze wijk kunnen je tegenhouden. De regels kunnen ingewikkeld zijn of onbegrijpelijk. Zo kwam er, nadat in onze wijk het verbod op zonnepanelen aan de straatzijde verdween, een regeling waardoor dat wel mogelijk werd, maar met verplichte oranje zonnepanelen voor woningen met oranje dakpannen. Die panelen bleken slecht verkrijgbaar en wekken minder efficiënt stroom op. Kort na het ingaan van de regel is deze alweer afgeschaft. Ook met oranje pannen mag je nu efficiënte zwarte panelen plaatsen, wel heb je een vergunning nodig. Niet te volgen zo’n zwalkend gemeentebeleid en vervelend voor de vooruitstrevende en volhardende bewoners die de oranjepanelen wisten aan te schaffen.
Er zijn vast ook twijfelaars die het mogelijk afbouwen vanaf 2025 van de salderingsregeling aangrijpen om geen zonnepanelen aan te schaffen. Met de salderingsregeling kun je de stroom die je zelf opwekt en teruglevert aan het net, verrekenen met de stroom die je afneemt van het net. Hierdoor betaal je alleen voor de netto hoeveelheid stroom die je verbruikt. Milieu Centraal rekent voor dat ook met het afbouwen van deze regeling het rendement (de winst) van zonnepanelen vergelijkbaar is met een rente van 5 procent op je spaarrekening, ervan uitgaande dat je de panelen in 2023 op je dak legt.
Dus voor iedereen die zich aangesproken voelt: ga aan de slag! Voor veel belemmeringen zijn oplossingen te vinden zijn en daar is hulp voor beschikbaar

Gerrit Jan Schraa

De column van Gerrit Jan Schraa verscheen in de wijkkrant van september 2023

---

Energy transition: who doesn't have solar panels yet?

The transition from natural gas to sustainable energy sources, generating and saving energy yourself: that is what I understand by energy transition.

In 2015 we had solar panels installed on our roof and that was a good investment. We have recouped the costs and are now making money from them, especially due to the increased energy prices. Furthermore, we contribute to combating climate change by reducing CO2 emissions. I wonder why more neighbors haven't done this.

Why would you?
At the time, there were still many climate skeptics who were not convinced about rapid global warming and that humans were responsible for it. Now these skeptics have mostly disappeared and we are experiencing the consequences of climate change domestically and globally. As I write this, the news reports that heat records were broken worldwide in early July. Dutch wine growers are switching to more southern grape varieties because of global warming. This is a luxury problem compared to the half million inhabitants of Kiribati. That country will be the first to disappear due to climate change and is expected to be uninhabitable by the end of this century.
Climate skeptics have made way for climate critics who recognize humans as the cause of global warming, but believe that they have no influence on it themselves. They think that every action is just a drop in the ocean. Nice and easy and not true. In my opinion, of course you can do something and it makes sense.

What stops you?
Not everyone has an roof suitable for solar panels. There are often good reasons why residents do not install panels, such as homeowners' associations where it is not possible to get a majority for a solar panel project on the shared roof. The rules of the protected cityscape of our district can also hold you back. The rules can be complicated or incomprehensible. For example, after the ban on solar panels on the street side disappeared in our neighbourhood, a regulation was introduced that made this possible, but with mandatory orange solar panels for homes with orange roof tiles. These panels turned out to be difficult to obtain and generate electricity less efficiently. Shortly after the rule came into effect, it was abolished. You can now also install efficient black panels with orange tiles, but you still need planning permission. Such a meandering municipal policy is difficult to follow and very annoying for the progressive and persistent residents who managed to find and purchase the orange panels.

There are probably also sceptics who use the possible phasing out of the netting scheme from 2025 as an opportunity not to purchase solar panels. With the netting scheme you can offset the electricity you generate yourself and feed back into the grid with the electricity you purchase from the grid. This means you only pay for the net amount of electricity you use. Milieu Centraal calculates that even with the phasing out of this scheme, the return (profit) of solar panels will be comparable to an interest of 5 percent on your savings account, assuming you install the panels on your roof in 2023. So for anyone who still hesitates: get started! Solutions can be found for many obstacles and help is available
Gerrit Jan Schraa

De column van Gerrit Jan Schraa appeared in de wijkkrant of September 2023

22.01.2025 : In deze rubriek een opsomming van activiteiten en onderwerpen waar het bestuur zich mee bezig heeft gehouden sinds de vorige Wijkkrant (september 2024).
English follows the Dutch text Gemeente-initiatieven
Het bestuur was aanwezig op een avond vol ‘data’ georganiseerd door de gemeente. We kregen inzichten in hoe de gemeente data verzamelt en gebruikt. Het is echt een aanrader eens te kijken op de website van Leiden in cijfers. Zo leer je veel meer over ons district (Roodenburg), wijk en buurt. Wist je bijvoorbeeld dat er in de ProfessorenwijkWest door de jaren heen meer baby’s worden geboren dan in de Professorenwijk-Oost en Burgemeesterswijk tezamen? Waar 2012 dan weer de opmerkelijke uitzondering op is. Het is even puzzelen en er zijn ook wijkspecifieke rapporten beschikbaar, dus veel plezier met het analyseren van de wijk!

’t Trefpunt gepimpt
Meerdere bestuursleden hebben op 19 oktober acte de presence gegeven bij de opening van het opgeknapte Buurthuis ’t Trefpunt, de ontmoetingsplek van buurtzorgorganisatie Incluzio aan het Professorenpad 1. Het buurthuis is met hulp van vrijwilligers opgefrist met verfkwast, nieuwe meubels en gordijnen, de uitstraling is vrolijker en moderner geworden waarmee de buurtbewoners zich hopelijk meer thuis gaan voelen. Loop eens binnen, er zijn allerlei activiteiten en dingen te doen. Zie de activiteitenagenda van ’t Trefpunt elders op deze website.

Overleg Zuidelijke Schil
Er vindt regelmatig overleg plaats tussen de verschillende delen van de zogeheten ‘zuidelijke schil’, bestaande uit de wijken aan de zuidkant van Leiden. Dit geeft ons als bewoners meer slagkracht bij het wijzen op problemen in de wijken en biedt voor de gemeente ook efficiëntie. Ook op het gebied van duurzaamheid worden krachten gebundeld, temeer nu in de Zuidelijke Schil een strook van Beschermd Stadsgezicht loopt. Onderwerpen die verder aan bod kwamen in het afgelopen kwartaal zijn de viering van Oud-en-Nieuw (steeds verder uitbreidend vuurwerkverbod en de effecten op de wijk), de vernieuwing van de aanbesteding van SOL/ Incluzio/BuZz, het parkeerbeleid (zie hieronder), leefomgeving (speeltuinen/grofvuil) en de uitrol van glasvezel (het niet-passende ontwerp van de glasvezelhuisjes). Uiteraard gelden wij als bestuur uitsluitend als sparringpartner voor de gemeente. Het doel van dit overleg is niet om met enig mandaat de wijk daadwerkelijk te vertegenwoordigen bij de besluitvorming door het college.

Rookoverlast
Het stookseizoen is al even aan de gang. Omdat nogal wat mensen last kunnen hebben van houtstook wijzen wij je op de stookwijzer. Op deze website wordt per dag aangegeven in hoeverre het verstandig is om hout te stoken, of dat het weertype of een andere reden dit niet toelaat.

Parkeren
In januari 2025 gaat de gemeente nieuwe parkeerzones hanteren (Details op Onze wijk/in & om de wijk).Dit houdt in dat het niet meer mogelijk is om als bewoner van onze wijk zonder het betalen van parkeerkosten in een ander deel van de stad buiten de singels te parkeren. De zone-indeling is weer een andere dan de wijk- en buurtindeling, dus let goed op: je kunt met je parkeervergunning zonder bijbetalen parkeren in de Profburgwijk, Tuinstadwijk en Vreewijk.

Kunst over de Vloer
Dit jaar hebben we weer een geslaagde editie van het muziekfestival Kunst over de Vloer beleefd met tien concerten in huiskamers van wijkgenoten. Eén optreden kon wegens ziekte helaas niet doorgaan. Zie voor een impressie van de concerten het verslag elders in deze Wijkkrant. Het bestuur maakt rechtstreeks deel uit van het organiserend comité van dit festival; dit jaar was een bestuurslid ook gastvrouw voor één van de concerten, haar huiskamer diende deze middag als 'concertzaal'. Andere bestuursleden waren druk met de ledenadministratie (leden van de wijkvereniging krijgen een kleine korting) en het innen van de entreegelden. Het programma was zeer gevarieerd, met voor ieder wat wils, ook voor de kinderen. In totaal werden rond de 540 deelnames geboekt. Het weer werkte ook mee waardoor de bezoekers in een stralend zonnetje van het eerste naar het tweede concert konden wandelen of fietsen. Het is plezierig te zien hoe deze serie van matinées, dichtbij (in onze eigen wijk) en in de informele, intieme sfeer van huiskamers van wijkgenoten, op prijs wordt gesteld door het publiek dat dan ook voornamelijk uit buurtgenoten bestond. Een zeer gewaardeerde activiteit van de wijkvereniging die over twee jaar ongetwijfeld zal worden herhaald. Het bestuur spreekt haar waardering en dank uit naar de leden van het organiserend Comité Kunst over de Vloer dat dit allemaal mogelijk heeft gemaakt.

Nieuwe activiteiten
De vereniging is steeds op zoek naar vernieuwing, verbinding en samenwerking. Wij werken sinds kort samen met de Stichting Herdenking Jodenvervolging. Het is belangrijk om de geschiedenis van onze wijk te koesteren. Vandaar dat we voornemens zijn om samen met deze stichting nieuw leven te blazen in de herdenking van de deportatie van Joden uit onze wijk gedurende de Tweede Wereldoorlog. De herdenking vindt plaats op 17 maart 2025 en doen we samen met een basisschool.
Daarnaast zijn er in het verleden drie boekjes uitgegeven met daarin informatie, verhalen en foto’s uit de wijk van de afgelopen 90 jaar. Deze boekjes zijn nu helaas op maar online te vinden op Onze wijk - TOEN. Daar vindt u een oproep om meer te doen met de geschiedenis van de wijk in welke vorm dan ook.

Uitreiking rapport duurzaam
Op 16 oktober overhandigde de Werkgroep Duurzaam Profburgwijk hun rapport ‘Een warmtenet in de Profburgwijk?’ aan Yvonne van Delft, wethouder Energie, Werk en Inkomen en Cultuur. Wij danken de commissie voor hun enorme inzet. Trots dat wij in onze wijk zo’n geweldig actieve en goed geïnformeerde Werkgroep Duurzaam hebben die ook nog eens een gewaardeerde gesprekspartner voor de gemeente en een voorbeeld voor andere wijken is. Lees het rapport op Duurzaamwijzer/Nieuws & Evenementen

Vrijwilligersborrel
Op zondag 24 november hield het bestuur van de wijkvereniging de jaarlijkse vrijwilligersborrel. De ruim 100 vrijwilligers die in de wijk met ons meedenken en -werken werden dan uitgenodigd voor een hapje en drankje, en kregen een klein cadeautje als blijk van onze waardering voor hun nimmer aflatende inzet en bijdrage aan het reilen en zeilen van de vereniging. Wat de opkomst is (geweest) weten we bij het ter perse gaan van deze krant nog niet. Wel hopen we dat vooraf Sinterklaas ook nog even tijd heeft gevonden om langs te komen om allerkleinsten van wat snoepgoed te voorzien.
Ook vrijwilliger worden? Gedurende het jaar zijn er activiteiten waarbij alle hulp welkom is. Heb je iets meer tijd over, dan zijn er ook commissies die zo nu en dan nieuwe aanwas zoeken (bestuur, Koningsdagcommissie etcetera). Laat het onze secretaris weten en dan kijken we wat past!

---

News from the management team
This section contains a summary of activities and topics that the board has been working on since the previous Wijkkrant (September 2024).

Municipal initiatives
The board was present at an evening full of 'data' organised by the municipality. We gained insights into how the municipality collects and uses data. It is highly recommended to take a look at the website of Leiden in figures. This way you will learn a lot more about our district (Roodenburg), neighbourhood and neighbourhood. Did you know, for example, that more babies have been born in ProfessorenwijkWest over the years than in Professorenwijk-Oost and Burgemeesterswijk combined? Where 2012 is the notable exception. It takes some puzzling and there are also neighbourhood-specific reports available, so have fun analysing the neighbourhood! ’t Trefpunt pimped
Several board members were present at the opening of the renovated Community Center ’t Trefpunt on October 19, the meeting place of neighborhood care organization Incluzio at Professorenpad 1. The community center has been refreshed with the help of volunteers with a paintbrush, new furniture and curtains, the appearance has become more cheerful and modern, which will hopefully make the residents feel more at home. Come in, there are all kinds of activities and things to do. See the activities agenda of ’t Trefpunt elsewhere on this website.

Consultation Southern Shell
There is regular consultation between the different parts of the so-called ‘southern shell’, consisting of the neighborhoods on the south side of Leiden. This gives us as residents more clout in pointing out problems in the neighborhoods and also offers efficiency for the municipality. Forces are also being bundled in the area of ​​sustainability, especially now that a strip of Protected Cityscape runs in the Southern Shell. Topics that were also discussed in the past quarter include the celebration of New Year's Eve (the ever-expanding fireworks ban and the effects on the neighbourhood), the renewal of the tender for SOL/Incluzio/BuZz, the parking policy (see below), the living environment (playgrounds/bulky waste) and the rollout of fibre optic (the inappropriate design of the fibre optic houses). Of course, as a board, we only act as a sparring partner for the municipality. The aim of this consultation is not to actually represent the neighbourhood with any mandate in the decision-making process by the board.

Smoke nuisance
The heating season has been going on for a while now. Because quite a few people can be bothered by wood burning, we would like to draw your attention to the heating guide. This website indicates per day to what extent it is sensible to burn wood, or whether the weather or another reason does not permit this.

Parking
In January 2025, the municipality will implement new parking zones (Details op Onze wijk/in & om de wijk). This means that it is no longer possible for residents of our neighbourhood to park in another part of the city outside the canals without paying parking fees. The zoning is different from the district and neighbourhood division, so pay close attention: with your parking permit you can park in the Profburgwijk, Tuinstadwijk and Vreewijk without paying extra.

Kunst over de Vloer
This year we experienced another successful edition of the music festival Kunst over de Vloer with ten concerts in the living rooms of residents. Unfortunately, one performance could not go ahead due to illness. For an impression of the concerts, see the report elsewhere in this Wijkkrant. The board is directly part of the organising committee of this festival; this year, a board member was also the hostess for one of the concerts, her living room served as the 'concert hall' this afternoon. Other board members were busy with the membership administration (members of the neighbourhood association receive a small discount) and collecting the entrance fees. The programme was very varied, with something for everyone, including children. In total, around 540 participations were booked. The weather also cooperated, allowing visitors to walk or cycle from the first to the second concert in bright sunshine. It is pleasant to see how this series of matinées, close by (in our own neighbourhood) and in the informal, intimate atmosphere of neighbourhood residents' living rooms, is appreciated by the audience, which mainly consisted of neighbours. A much-appreciated activity of the neighbourhood association that will undoubtedly be repeated in two years' time. The board would like to express its appreciation and gratitude to the members of the organising Committee Kunst over de Vloer who made all this possible.

New activities
The association is always looking for renewal, connection and cooperation. We have recently started working with the Stichting Herdenking Jodenvervolging (Remembrance of the Persecution of the Jews Foundation). It is important to cherish the history of our neighbourhood. That is why we intend to breathe new life into the commemoration of the deportation of Jews from our neighbourhood during the Second World War together with this foundation. The commemoration will take place on 17 March 2025 and will be done together with a primary school.
In addition, three booklets have been published in the past containing information, stories and photos from the neighbourhood over the past 90 years. Unfortunately, these booklets are now out of stock but can be read online in Onze Wijk - TOEN. Elsewhere in this Wijkkrant you will find a call to do more with the history of the neighbourhood in whatever form.

Presentation of sustainable report
On 16 October, the Duurzaam Profburgwijk Working Group presented their report 'A heating network in the Profburgwijk?' to Yvonne van Delft, alderman for Energy, Work and Income and Culture. We thank the committee for their enormous efforts. Proud that we have such a wonderfully active and well-informed Sustainable Working Group in our neighbourhood, which is also a valued discussion partner for the municipality and an example for other neighbourhoods. Read the report in Dutch on Duurzaamwijzer/nieuws-evenementen

Volunteers' drink
On Sunday 24 November, the board of the neighbourhood association held the annual volunteers' drink. The more than 100 volunteers who think and work with us in the neighbourhood were invited for a bite to eat and a drink, and received a small gift as a token of our appreciation for their tireless efforts and contribution to the day-to-day running of the association. At the time of going to press, we do not yet know what the turnout was (or has been). We do hope that Sinterklaas has also found time to come by in advance to provide the little ones with some sweets.
Would you also like to become a volunteer? There are activities throughout the year where all help is welcome. If you have a little more time, there are also committees that are looking for new recruits every now and then (board, King's Day committee, etc.). Let our secretary know and we will see what suits you.

04.12.2024 : Het plaatsen van de Stolpersteine in Leiden is een project van lange adem. Tot nu toe zijn er in Leiden 90 stenen geplaatst. We zetten ons in om de komende jaren nog 185 stenen te plaatsen zodat alle Joodse medeburgers van onze stad geëerd worden in hun lot.
English follows the Dutch text Dat kan alleen door de steun die we ontvangen van de Leidse gemeenschap. Zo is de gemeente Leiden immer sterk betrokken. Daar zijn we zeer dankbaar voor. Daarnaast zijn we onder de indruk van de blijvende aandacht van het Leidsch Dagblad en het Leids Nieuwsblad, zoals ook bleek uit het artikel over Wout Duyndam, de stratenmaker die met zijn collega Hennie Stouten alle Stolpersteine op zo’n zorgvuldige manier plaatst (16 november jl. in het Leidsch Dagblad).

Samen zorgen we ervoor dat deze geschiedenis niet vergeten wordt.
Uw steun blijft nodig. We kunnen de Stolpersteine alleen plaatsen dankzij de giften uit de Leidse gemeenschap. De komende jaren hebben we ook uw financiële steun nodig om dit project te kunnen voortzetten.

Helpt u ons? U kunt uw bijdrage overmaken naar NL33 INGB 0008 4019 54 tnv Stichting Herdenking Jodenvervolging te Leiden onder vermelding van “Stolpersteine”.
De Stichting heeft de ANBI-status. Uw steun wordt zeer gewaardeerd.
De Stolpersteine kosten ongeveer €150 per stuk. Maar elke bijdrage is welkom.

Klik hier naar onze doneerpagina.

Vooruitblik 2025

• Maandag 17 maart 2025, herdenking van de ontruiming van het Joods Weeshuis 17 maart 1943, ter plaatse van het voormalig Joods Weeshuis. (gezamenlijke organisatie met HVOL en de wijkvereniging)
• Woensdag 26 maart 2025, Stolpersteine plaatsing in de Burgemeesters- en Professorenwijk
• Zondag 6 april 2025, de jaarlijkse herdenking van de Jodenvervolging in Leiden e.o. locatie: Petruskerk.
• Zondag 4 mei, Stolpersteine poetsdag.
• Woensdag 18 juni 2025, Stolpersteine plaatsing bij het voormalig Joods Weeshuis, Roodenburgerstraat 1a.

We hopen u bij een of meerdere van deze gelegenheden te mogen verwelkomen.

Op onze website kunt u verslagen teruglezen van onze activiteiten de afgelopen periode, waaronder de laatste Stolpersteine plaatsing van woensdag 6 november.

---

Foundation Commemoration of Jewish persecution Leiden
Placing the Stolpersteine ​​in Leiden is a long-term project. So far, 90 stones have been placed in Leiden. We are committed to placing another 185 stones in the coming years so that all Jewish citizens of our city are honored in their fate.

This is only possible thanks to the support we receive from the Leiden community. The municipality of Leiden is always strongly involved. We are very grateful for that. We are also impressed by the continued attention from the Leidsch Dagblad and the Leids Nieuwsblad, as was also evident from the article about Wout Duyndam, the road paver who, together with his colleague Hennie Stouten, places all the Stolpersteine ​​in such a careful manner (16 November in the Leidsch Dagblad).

Together we ensure that this history is not forgotten.
Your support remains necessary. We can only place the Stolpersteine ​​thanks to donations from the Leiden community. In the coming years, we will also need your financial support to continue this project.

Will you help us? You can transfer your contribution to NL33 INGB 0008 4019 54 in the name of Stichting Herdenking Jodenvervolging in Leiden, stating “Stolpersteine”.
The Foundation has ANBI status. Your support is greatly appreciated.
The Stolpersteine ​​cost approximately €150 each. But every contribution is welcome.

Click here to go to our donation page.

Preview 2025

• Monday 17 March 2025, commemoration of the evacuation of the Jewish Orphanage on 17 March 1943, at the site of the former Jewish Orphanage. (joint organisation with HVOL and the neighbourhood association)
• Wednesday 26 March 2025, Stolpersteine ​​placement in the Burgemeesters- en Professorenwijk
• Sunday 6 April 2025, the annual commemoration of the persecution of the Jews in Leiden and surroundings, location: Petruskerk.
• Sunday 4 May, Stolpersteine ​​cleaning day.
• Wednesday 18 June 2025, Stolpersteine ​​placement at the former Jewish Orphanage, Roodenburgerstraat 1a

We hope to welcome you at one or more of these occasions.

On our website you can read reports of our activities in the past period, including the last Stolpersteine ​​placement on Wednesday 6 November.

27-4-2022 | Eindelijk weer een echte Koningsdag. Wat hebben we er naar uitgekeken. Het was dan ook weer als vanouds.

Naar de foto's
Word lid van ProfBurgwijk

Jong KNG ging de kind- met ouderstoet vooraf. Heerlijk. Burgemeester Lenferink, die ondermeer werd begeleid door de ploeg van Sleutelstad, dwaalde over de vrijmarkt, sprak met verkopers en kopers, liet zich vereeuwigen in selfies met de jeugd en opende weer op zijn geheel eigen wijze ons Koningsfeest.
Daarna genoten oud en jong van de gezellige kinderspelen en draaide de snackstand als een tierelier. En dit allemaal overgoten door de geweldige muziekkeus van onze DG. Een feest om van te houden.
Met dank aan het organiserend comité en de vele vrijwilligers uit de wijk en de vrijwilligers van het Rode Kruis.
De lat ligt hoog voor Koningsdag 2023.

Om activiteiten als Koningsdag in de toekomst mogelijk te blijven maken hebben we u als inwoner van onze prachtige wijk hard nodig. Word dus lid van de Wijkvereniging Profburgwijk (€10,00 per jaar).

• Naar de foto's

• Wilt u foto's bestellen? Neem dan contact op met info@robbeursefotografie.nl

09.09.2024 : Kaarten voor Kunst over de Vloer kunt u per e-mail bestellen. Stuur vóór 2 november 2024 een e-mail naar kunst@profburgwijk.nl. Zet daarin: uw naam, adres, telefoonnummer en e-mailadres en geef aan welke optredens u wilt bijwonen en met hoeveel personen.
English follows the Dutch text Het evenement duurt van 14.00 tot 17.00 uur en bestaat uit twee rondes van één uur met een tussenuur om te verhuizen naar het volgende optreden.

U kunt maximaal twee optredens bijwonen. Omdat sommige optredens snel zijn uitverkocht, vragen we u een derde keuze als reserve toe te voegen. Mocht dan een van de twee eerst gekozen optredens uitverkocht zijn, dan boeken we u op uw derde keuze.
Let op: leden van de wijkvereniging krijgen voorrang bij de indeling. [Lid worden - €10]

Snel daarna krijgt u per e-mail bevestigd welke optredens voor u zijn gereserveerd en op welk adres deze plaatsvinden.
Let op: check regelmatig uw spambox, onze bevestiging kan daar namelijk in terechtkomen!

Betaling
Leden van de Wijkvereniging betalen 15 euro per persoon voor twee optredens, en 8 euro voor één optreden. Niet-leden betalen 17 euro voor twee optredens en 9 euro voor één optreden. Bij de bevestiging van uw aanmelding ontvangt u instructies voor de betaling.

---

How to order tickets for Livingroom Concerts
You can order tickets for Livingroom Concerts by email. Send an email to kunst@profburgwijk.nl before November 2, 2024. Include your name, address, telephone number and email address and indicate which performances you want to attend and with how many people.

The event lasts from 2pm to 5pm and consists of two rounds of one hour with an hour in between to move to the next performance.

You can attend a maximum of two performances. Because some performances sell out quickly, we ask you to add a third choice as a reserve. If one of the two first chosen performances is sold out, we will book you for your third choice.
Please note: members of the neighborhood association will be given priority in the ticket allocation [Become a member - €10]

You will receive an email, confirming which performances have been reserved for you and at which address they will take place.
Please note: check your spam box regularly, as our confirmation may end up there!

Payment
Members of the Neighborhood Association pay 15 euros per person for two performances, and 8 euros for one performance. Non-members pay 17 euros for two performances and 9 euros for one performance. You will receive payment instructions upon confirmation of your registration.

door Rinny Kooi
Men plukt en gretig slaan de trage tanden
Zich in uw blanke sappig knappend vleesch

Uit: de Appelboom door Willem de Mèrode (1887- 1939)


Niet alle appels zijn om in te bijten. Als we aan een Appelboom denken is het vaak net als bij Willem de Mèrode aan een boom waaraan heerlijke vruchten komen. Maar toch is het niet waar alle appels ‘om in te bijten’ zijn. De appels van bijvoorbeeld de boom voor Roomburgerlaan 79 zijn niet om te eten. In het najaar kleuren zijn vruchten wel prachtig goudgeel-rood en ze dagen de mensen daarmee uit om er gretig hun tanden in te zetten. Die gretigheid wordt dan echter beloond met een zure (na)smaak. Volgens mij is er geen appelsoort waarvan de vruchten mooier zijn dan van deze boom (zie figuur). Door hun grootte, 2-3 cm, worden ze niet snel geplukt. Daarnaast hebben ze ook een relatief groot klokhuis wat een extra reden is om die appels niet te eten.

In onze wijk groeien veel meer Appelbomen dan de meeste mensen weten. Zo staan ze bijvoorbeeld (voor iedereen zichtbaar) in de groenstrook tegenover de Van de Brandelerkade in de tuinen van de Van ’t Hofstraat 22, van de Uhlenbeckkade 7, van de De Laat de Kanterstraat 6, in de groenstrook van de Zeemanlaan en aangeplant in de Wasstraat en de Van der Waalsstraat. Daarnaast zijn er ook bomen aangeplant in achtertuinen (bijvoorbeeld in die van de auteur van dit artikel) die niet (of minder goed) zichtbaar zijn vanaf de straat. Soms hebben de appels de grootte van een kers en lijken ze daar ook op. Dat geldt bijvoorbeeld voor de appels aan de boom in de tuin van Burggravenlaan 4. Als men goed kijkt ziet men dat het geen kersen zijn maar appels want ze hebben een neusje. Er groeien in onze wijk ook appels waarin men wel graag overeenkomstig de woorden van Willem de Mèrode de tanden zet. Ik noem als voorbeeld de prachtige appels die zich in de boom in de voortuin van Wasstraat 47 ontwikkelen. Aan die boom is ook iets bijzonders te zien. De eigenaar past vormsnoei toe: de takken worden geleid zodat daar op termijn een mooie ‘leiappel’ ontstaat. Dat is een goed idee voor iemand met een kleine tuin die graag een Appelboom wil hebben. Appelboom behoort binnen de familie der Rosaceae tot de subfamilie Pomoideae en binnen die familie tot het geslacht Malus. De gekweekte soort Malus domestica Borkh. is door selectie voortgekomen uit de wilde soortgenoot Malus sylvestris Mill. Mede door kunstmatige selectie zijn er nu heel veel soorten Appelbomen. Enerzijds worden die bomen gekweekt om de vrucht te eten, anderzijds om te dienen als sierappel of - vanwege de bloesem - om de omgeving op te fleuren. Doordat er heel verschillende kweekvormen zijn aangeplant is er in onze wijk een hele mooie verzameling Appelbomen.

Al in geschriften van Romeinen en Grieken wordt geschreven over het gebruik van de appel in de fruitcultuur. De Romeinen hebben de fruitcultuur over grote delen van Europa verspreid. Zouden ze tijdens hun verblijf bij Roomburg ook Appelbomen hebben aangeplant? De wilde appel groeit in bijna heel Europa noordwaarts tot Midden-Scandinavië maar ook zuid-oostwaarts tot in het aangrenzende Zuid-west Azië. De in ons land in het wild groeiende Appelbomen zijn overgangsvormen tussen de gekweekte vorm en de wilde soortgenoot. De laatste vormt veelal kleine - tot 3 cm grote - harde ‘oneetbare’ appeltjes. Min of meer in natuurlijke vorm is de appel bekend van het Zalkerbos bij Zwolle (al sinds de 17e eeuw), uit het heuvelgebied bij Nijmegen en het daarbij aansluitende deel van het Maasdal en voorts op een enkele plek in Drenthe (bron:

oecologische flora door E.J. Weeda et al.). Het zal niemand verwonderen dat er ook veel ‘wilde’ Appelbomen zijn ontstaan uit weggegooide klokhuizen.

De onderkant van het eironde blad is bij de gekweekte vorm en bij de wilde appel veelal viltig behaard. Ook de kelk is behaard. De wilde vorm verliest deze beharing meestal al snel. De bladeren zijn ongelijk gezaagd en de bladrand is naar beneden iets omgekruld. De nerven springen van onderen uit. De roze of witte bloemen staan in een schermvormige tros en hebben een doorsnede van 2-4 cm; de helmknoppen zijn geel. De wilde vorm heeft vaak ook doorns op de takken; bij de gecultiveerde vorm zijn die doorns meestal weggeselecteerd. Veel gekweekte Appelbomen zijn geënt uit wilde soortgenoten omdat de wilde onderstam beter tegen strenge winters bestand is. Heel erg oud worden Appelbomen niet. Een hele oude - meer dan 100 jaar oud - staat bij Weerselo. Af en toe zitten er nog vruchten aan die boom.

Appelhout en appels worden voor van alles gebruikt. Het hout wordt bijvoorbeeld gebruikt voor siersnijwerk, tanden in kamraderen, houten schroeven, knoppen en grepen, meubels enz. En ook voor brandhout. Uit de wortels kan een stof worden gewonnen om wol geel te verven. Dat appels verwerkt worden tot cider, appelsap, appelstroop en appeltaart weet iedereen. Hoewel veel kleine appeltjes niet goed eetbaar zijn kan men er wel iets anders mee doen. De liefhebber kan er heerlijke jam van koken of er andere lekkere dingen van maken zoals gelei of wijn. De kleine appeltjes kunnen wormstekig zijn (zie figuur), dus ook insecten lusten ze wel. Vroeger gebruikte men gegist sap van appels als geneesmiddel tegen brandwonden en verstuikingen.

In de mythologie, sagen en volksverhalen is de appel symbool voor allerlei begrippen, b.v. de appel als vrucht staat voor onsterfelijkheid en eeuwige jeugd. In het bijbelboek Genesis is de appel de vrucht van de boom des levens en van de boom van kennis van goed en kwaad. Het is overigens niet zeker of het in de Bijbel om een gewone appel gaat of om een granaatappel. Appelbomen komen thans weinig in Palestina voor en de vruchten zijn in verband met het klimaat niet mooi. Voor de intocht van het volk Israël - zoals in het bijbelboek Exodus is beschreven - schijnt de appel daar een algemene boom te zijn geweest.

Toen volgens de overleving aan de kerkhervormer Maarten Luther werd gevraagd: ‘Wat zou u doen als morgen de wereld zou vergaan?’ antwoordde hij: ‘Dan zou ik vandaag een Appelboom planten.’ Dat geeft iets aan van ‘geloven in de toekomst’. Geloven in de toekomst van het Roomburgerpark is dat wat velen in onze wijk doen. Tijdens de ledenvergadering van de wijkvereniging heb ik erop geattendeerd dat het Roomburgerpark op 17 september precies vijftig jaar bestaat. Ik stel daarom voor het ontstaan van het park te gedenken door begin november een Appelboom in het park te planten en daarbij cider of appelsap te drinken aangevuld met appeltaart en appels. En laten we dan bij die aangeplante boom net als Gaston van Camp (geb. 1939) in ‘Een boom’ wensen: ‘Ik leef, in mij leeft een boom van trage verbazing eeuwenlang voort.’

>> De Vereniging Professoren- en Burgemeesterswijk is actief en betrokken.

>> The "Vereniging" is a very active Neighborhood Association

1-4-2021 | Helaas heeft het bestuur van de wijkvereniging moeten besluiten het traditionele Koningsdagfeest op De Laat de Kanterstraat te annuleren. Gezien de huidige ontwikkelingen kunnen we op 27 april de traditionele festiviteiten helaas niet vieren op de manier die we gewend zijn. Het bestuur vindt het ongelooflijk jammer, maar de gezondheid van ons allemaal gaat voor alles. We vertrouwen erop dat we volgend jaar een spetterend feest gaan neerzetten met elkaar.

Op 16 december organiseerde de gemeente een bewonersavond over de verplaatsing van de tijdelijke woonvoorziening aan de Sumatrastraat naar de Fruinlaan/Verdamstraat. Het werd een rumoerige, drukbezochte avond. De Wijkvereniging volgt deze ingreep in onze wijk op de voet en houdt u via deze website op de hoogte.
Extra bewonersavond:
- donderdag 19 december
- 20.00 tot 22.00 uur
- Hockeyvereniging Roomburg

Onlangs besloot het college van Burgemeester en Wethouders over een nieuwe locatie voor de 16 tijdelijke woningen die nu aan de Sumatrastraat zijn geplaatst. Het besluit om deze neer te zetten op het veldje aan de Verdamstraat is maandag 10 december door een huis aan huis bericht aan omwonenden kenbaar gemaakt. Helaas is die brief niet door iedereen ontvangen en dat was een belangrijk kritiekpunt van de aanwezigen op het proces en de gemeente. Maar niet het enige.

Gemeente aan het woord
De burgemeester schetste als eerste de aanleiding van de ontstane situatie. De problematiek rond de groeiende vraag naar sociale huurwoningen vormt al enige jaren een opgaaf voor de gemeente. Daarom is in de zoektocht maar oplossingen, gekozen voor mogelijkheden die op korte termijn resultaat kunnen bieden. Dat geldt ook voor locatie aan de Sumatrastraat. Het was bekend, dat die locatie voor beperkte tijd was. Die periode is nu voorbij, daarom is er de noodzaak tot verplaatsen.
Wethouderhouder Damen ging in op de bewonersgroep van de woonunits. Twaalf bewoners zitten in de laatste fase van hulpverlening bij stichting De Binnenvest (Dak- en Thuislozenopvang), op weg naar zelfstandig wonen en er zijn vier reguliere huurders. Ook ging zij in op de criteria voor de keuze voor een locatie. Ze noemde naast spreiding nog een algemeen uitgangspunt voor de gemeente: diversiteit in de wijken en de dringende aanbeveling van de gemeenteraad om ook in sterke wijken te zoeken. Op die manier is een groot aantal locaties de revue gepasseerd.
De projectleider van de gemeente lichtte een aantal zaken over de voorgestelde plaatsing van units op de locatie toe. De gekozen opstelling lijkt de meest geschikte, ook vanwege de afstand tot de bestaande woningen. De toehoorders zijn het daar niet mee eens.
De gemeente wil in overleg met een klankbordgroep van omwonenden graag komen tot een inrichtingsplan. Hij geeft aan dat de omgevingsvergunning zo spoedig mogelijk zal worden aangevraagd. Tegen de aanvraag kan bezwaar worden gemaakt.

Bewoners aan het woord
Twee sprekers voerden namens omwonenden het woord. Zij gaven aan te begrijpen dat de gemeente een keuze moet maken, maar voelen zich door het besluit overvallen, van participatie is geen sprake. Ook vinden zij dat de besluitvorming niet strookt met beleidsuitgangspunten en de toezegging het veld in stand te houden. De gemeente wordt verweten met twee maten te meten, zo is de afstand tot de woningen vergelijkbaar met bij de Valeriusstraat (eerder gekozen plek langs de Vijfmeilaan) en dat geldt nu niet als argument.

Ten slotte stelden de bewoners vragen bij de tijdelijkheid. Gezegd wordt dat het gaat om 10 jaar, maar de bewoners verwachten dat die periode nog verlengd zal worden. De bewoners geven de gemeente de rode kaart.
De tweede spreker vulde aan dat seniorenwoningen hier niet worden geplaatst omdat het om groen gaat en een speelvoorziening betreft, maar kennelijk geldt dat argument niet voor deze woningen. Hij riep de gemeente op consequent te zijn en te luisteren naar de gemeenteraad: behoud groen, spelen en woongenot van omwonenden.

Vragenronde
Tijdens de vragenronde liepen de gemoederen bij vlagen flink op. Hieronder een korte weergave van de gestelde vragen en de antwoorden van de gemeente.

• Wat is het adres van de locatie?
  Volgens de gemeente ligt het veld aan de Fruinlaan, volgens veel wijkbewoners aan de Roomburgerlaan. Er zal nogmaals worden gecheckt wat de straatnaam is.
• Maakt de gemeente gebruik van de kruimelgevallenregeling?
• Ja dat is het geval, waardoor een verkorte procedure van kracht is (6-8 weken). Voor bezwaar gelden de normale procedures. Dat geldt ook voor planschade. Die laatste is gerelateerd aan duur van de vergunning. Als de duur wordt verlengd, kan opnieuw planschade worden geclaimd.
• Andere locaties?
  Gemeenteraad heeft Van der Horstpark genoemd als alternatief, wat is er met die suggestie gebeurd? Die locatie is onderzocht, maar viel af omdat er op die plek teveel groepen gemixt zouden worden. Daardoor zou een onleefbare situatie ontstaan. Daar is geen formele verslaglegging van.
• Zijn ook Asserstraat en Vollenhovenkade meegenomen?
  Ja. Verwezen wordt naar de locatiestudie.
• Kan huisvesting niet in een leegstaand kantoor?
  Het gaat in eerste instantie om mensen een fijne plek te laten wonen en niet om de bestemming van gebouwen.
• Waarom kan het niet op een afgelegen plek?
  Dat verhoudt zich niet tot de doelgroep, die moet socialiseren. Dat stelt ook eisen aan de locatie, zoals bijvoorbeeld de nabijheid van winkels. B&W staan open voor suggesties voor andere locaties. De gemeente doet dan een QuickScan om de haalbaarheid te toetsen. Binnen de voorgestelde procedure is daar ruimte genoeg voor.
• Wat is de gedachte achter kijken naar een sterke wijk?
  Het gaat om een evenwichtige spreiding van voorzieningen over de stad.
• Is het een risico-doelgroep?
  Door een huidige bewoner wordt aangegeven hoe prettig zij daar woont. Vanuit de Binnenvest wordt[mw4] aangegeven dat de doelgroep wordt gescreend op risico, goed wordt begeleid en dat er op de Sumatrastraat geen problemen zijn. De reactie vanuit de zaal is dat het niet om de doelgroep gaat maar om de woningen.
• Wat is de planning?
  De gemeente wil tempo maken, omdat de tijd dringt. Maar de gemeente neemt geen onnodige risico’s, daarmee geeft de burgemeester aan dat als er bezwaren rijzen waarbij de argumentatie steekhoudend lijkt, de gemeente nagaat of zij in een procedure onderuit zal gaan.
• Waarom kan de bewoners geen tijd worden gegund, zeker rond de jaarwisseling zou dat niet vreemd zijn?
  De burgemeester geeft aan dat er gedurende de procedure ruimte is om alternatieven aan te dragen. Hij wil vasthouden aan een parallel traject.

Extra bijeenkomst
De opkomst deze avond was groot en het aantal aanmeldingen was nog groter, aanstaande donderdag is daarom een extra bewonersavond gepland. Donderdagavond van 20-22 uur is de extra bijeenkomst bij hockeyvereniging Roomburg.

Bron video: sleutelstad.nl

13.12.2024 : Ter gelegenheid van de jubileumviering 75 jaar Professorenwijk in 2011 ontving de wijkvereniging deze unieke familiefilm.
English follows the Dutch text Een uniek kijkje op straat en in de omgeving van onze wijk. Het jongetje in de film is de heer R.S. Karni, geboren op 6 april 1936 aan de De Sitterlaan 84. Klik hier voor een uitgebreid interview met hem over zijn leven.
Met dank aan: familie Karni.
Duur: 23.21 min

---

Karni family in the thirties
On the occasion of the jubilee celebration of 75 years Professorenwijk in 2011, the neighborhood association received this unique family film. A unique look at the street and the surroundings of our neighborhood. The boy in the film is Mr. R.S. Karni, born on April 6, 1936 at De Sitterlaan 84. Click here for an extensive interview with him about his life.
With thanks to: Karni family.
Duration: 23.21 min

6-3-2021 |
Extra aandacht
De voorzitter van de Speeltuinvereniging De Speelschans hecht eraan te benadrukken dat het citaat van hem op pagina 4 ten onrechte zou kunnen suggereren dat de speeltuinvereniging tot de tegenstanders van het inrichtingsplan behoort. Het standpunt van de Speeltuinvereniging is: ‘Als speeltuin volgen wij de plannen voor het Roomburgerpark kritisch, gericht op een goede toekomst voor de speeltuin. We nemen geen standpunt in voor of tegen het inrichtingsplan. Wijkrant Extra Informatiekrant over het referendum

"Huisartsenpraktijken waren vroeger enorm groot" In 1995 is een bekende huisarts in onze wijk gestopt met zijn praktijk: dokter W. de Bruijne, Wout voor intimi. Nou gaat er met enige regelmaat een huisarts met pensioen, maar het bijzondere van Wout de Bruijne is dat zijn vader ook al in de wijk bekend was als huisarts en dat zijn broer, Jan de Bruijne enkele straten verderop, in de Kernstraat, een praktijk heeft. Kortom: de familie De Bruijne is een bekend doktersgeslacht in onze wijk. Daar zal volgend jaar definitief een einde aan komen als ook broer Jan met pensioen gaat.
Een huisarts heeft altijd een bijzondere positie in een gemeenschap. Niet alleen omdat er weinig van zijn (de schaarste is alweer gesignaleerd), maar omdat een huisarts vaak een vertrouwenspersoon is. Hoe kijkt Wout de Bruijne terug op zijn beroep? Hoe waardeert hij de Burgemeesters- en Professorenwijk? De Wijkkrant sprak met hem.

Grootvader geliefd arts
“Het is bijzonder om te beseffen dat we over drie generaties een eeuw huisartsenfamilie zijn geweest, precies de afgelopen eeuw. Mijn grootvader Gerrit Adriaan is in 1900 zijn huisartsenpraktijk begonnen aan de Hoofdstraat in Leiderdorp, maar hij had toen ook al Leidse patiënten. Hieronder bevonden zich bijvoorbeeld arbeiders van de werf van Boot. Door zijn plotselinge dood op 59-jarige leeftijd kwam daar in 1932 een einde aan en werd zijn werk voortgezet door zijn zonen Jan en Adriaan de Bruijne. Adriaan bleef in Leiderdorp en Jan, mijn vader, vestigde zich in Leiden. Velen zullen zich het praktijkhuis op de Hoge Rijndijk 19 herinneren.”
“Mijn vader stond vanuit zijn diepgeworteld geloof altijd klaar voor zijn medemens, arm en rijk. In de moeilijke jaren van de twee wereldoorlog ging hij zo goed mogelijk door, ondanks de beperkingen die de bezetter hem oplegde. Uit deze periode doen allerlei verhalen de ronde, over zijn verzetswerk en zijn aanhoudende zorg voor zijn patiënten. Ook moeder had hierin een grote rol. Helaas overleed vader op 56-jarige leeftijd in 1960 veel te jong. Moeder was al twee jaar eerder overleden.”
Zelf was Wout aanvankelijk niet van plan om huisarts te worden. “Ik was eerst geïnteresseerd in geologie, maar dat lukte niet goed. Vervolgens ben ik tandheelkunde gaan studeren in Utrecht. Ook deze keus bleek niet de juiste. Aanvankelijk wilde vader er niet van horen dat ik wilde stoppen. Hij gaf het niet openlijk toe, maar ik denk dat hij diep in zijn hart blij was dat ik uiteindelijk besloot om toch geneeskunde te gaan studeren.”
“Gelukkig mocht ik in de laatste jaren van zijn leven een blik in zijn medische keuken werpen en heeft hij mij nog veel waardevolle adviezen gegeven. Vooral op het gebied van verloskunde was hij een groot leermeester. Gedurende deze korte tijd deelde ik met hem de vreugde bij de geboorte van een kind en de zorg en betrokkenheid bij de ernstig zieken.”

Vertrouwenspersoon
In 1961, min of meer onverwachts dus, nam Wout de Bruijne de praktijk van zijn vader over. “In dat jaar bestond de praktijk uit vier duizend patiënten. Dat is enorm als je nagaat dat de norm van de landelijke huisartsenvereniging momenteel 2500 is. Het was extra zwaar omdat in die jaren alle huisartsen, maar zeker vader, vaak op huisbezoek gingen. Die traditie nam ik over. Dat leverde een werkweek op die inhield dat ik eerst om half acht en later om acht uur iedere dag spreekuur hield, vervolgens koffiepauze had, daarna drie uur lang visites reed, van één tot twee uur lunchte, daarna weer spreekuur hield, van drie tot zes uur weer visites reed, vervolgens het avondeten gebruikte en vanaf half acht weer visites reed. Zo had vader – en ik dus ook gemiddeld dertig visites per dag. Voor vader was het een bewuste keus om zijn sociale taak van vertrouwenspersoon te kunnen vervullen. Eens per maand ging hij op bezoek bij de ‘ouden van dagen’.”

Onzinnig onderscheid
Vader had vroeger, zoals de meeste huisartsen van die tijd, een gescheiden spreekuur voor ziekenfondspatiënten en particulier verzekerden. De laatsten kwamen ’s middags. Het ochtend-spreekuur was natuurlijk voor de werkende klasse, want die moest daarna snel door naar het werk. Het ging dan vooral om arbeidersgezinnen uit de Kooi, waaronder de Zeeheldenbuurt. Vader had aan de Zijlsingel zelfs speciaal voor dit doel twee kamers gehuurd, waar hij iedere ochtend zat. Op een gegeven moment, ik geloof dat het in 1947 was, besloot hij dat dit onderscheid onzinnig was. Hij bouwde zijn eigen praktijk aan de Hoge Rijndijk uit en wilde geen onderscheid meer maken tussen patiënten. Daar werd door andere huisartsen vreemd tegenaan gekeken. Zij gingen door met het onderscheid.”
Vroeger bestond er geen vestigingsbeleid. Iedere huisarts kon zoveel patiënten nemen als hij wilde en deze konden ook uit de wijde omgeving afkomstig zijn. “De 4000 patiënten die ik van vader overnam woonden in Leiden, Leiderdorp, Zoeterwoude, Oegstgeest en Voorschoten. De helft woonde in 1961 in de Kooi en de Zeeheldenbuurt. Toen Leiden Zuid-West werd gebouwd, kwamen daar ook diversen van mijn patiënten terecht. Het is eigenlijk pas vrij recent dat Leiden de bewoners wat betreft de huisarts aan hun eigen gebied gebonden zijn. Dat is ook wel goed en een voorwaarde om een ander voorschrift, binnen 10 minuten aanwezig zijn bij een spoedgeval, te kunnen naleven.”

Praktijk gesplitst
In 1964 splitsten Wout en Jan de Bruijne, die twee jaar daarvoor ook huisarts geworden was, hun inmiddels gezamenlijke praktijk. Zij gingen ieder voor zich verder, Wout aan de De Laat de Kanterstraat, Jan even verderop aan de Kernstraat. “Eenderde van mijn patiënten koos voor mijn broer, eenderde voor mij en eenderde wilde niet kiezen.” Aan de extreme werkdruk van de broers kon langzamerhand een einde gemaakt worden. “Gelukkig kunnen de meeste patiënten tegenwoordig naar de huisarts toe komen. Vroeger was huisbezoek soms de enige manier om een patiënt te bereiken. Ik heb de frequenties tot normalere omvang terug weten te krijgen. De laatste jaren had ik gemiddeld vijftien visites per dag en trok ik 10 minuten per consult uit.”

Psychosomatische klachten
Heeft Wout de Bruijne de rol van vertrouwenspersoon van zijn vader overgenomen? “Ja ik vond dat heel belangrijk. Je wordt nou eenmaal door patiënten geregeld betrokken bij privé-problemen thuis. Het is een soort vaderlijke en deskundige rol. Toch is die rol ook veranderd, ja zelfs minder geworden. Dat komt door de mondigheid en de kennis van mensen zelf over hun problemen en klachten. Sinds de jaren zestig zijn er ook nieuwe hulpinstanties gekomen die zich speciaal toeleggen op bijvoorbeeld psychische of opvoedingsproblemen, zoals het RIAGG en het consultatiebureau. Het aandeel psychosomatische klachten is naar mijn ervaring ook sterk gestegen. Natuurlijk weet je daar ook veel meer van dan vroeger en let je er dus ook beter op. Dertig jaar geleden was ik meer gericht op lichamelijke klachten. Stress en werkdruk zijn volgens mij toegenomen en dat leidt tot allerlei klachten. Ik aarzel niet om door te verwijzen als dat logisch is. Je moet niet alles willen oplossen. Zaken als anorexia en incest zijn te ernstig om maar een beetje af te doen. Mijn vertrouwensrol is vaker bij de oudere patiënt geweest. Voor hen ben je misschien nog wat meer een autoriteit.”

Hogere eisen
Andere veranderingen zijn volgens Wout de Bruijne de afname van kinderziekten, van huidziekten door hygiëne en de verbeterde voedingsgewoonten. Daar hangen klachten op het gebied van bloeddruk, diabetes en lichaamsgewicht mee samen.
Gevraagd naar het verschil tussen vroeger en nu in zijn praktijk zegt hij het werk tegenwoordig moeilijker te vinden. “Vroeger was het harder werken in de zin van veel uren en veel patiënten. Tegenwoordig is het moeilijker in de zin van precisie in de diagnose. Je bent veel banger om iets te missen omdat er zoveel meer mogelijk is. Dit geldt zowel voor de diagnose als voor de behandeling. Dat is prettig, maar stelt ook hogere eisen aan het werk van de huisarts.”

Verkeersveiligheid
Natuurlijk kent Wout de Bruijne de Burgemeesters- en Professorenwijk heel goed. De wijk had vroeger veel meer een standenkarakter. Er woonden veel leraren, professoren en wethouders, noem maar op, vooral hier in de Burgemeesterswijk. De laatste 20 jaar is de bevolkingssamenstelling veel meer gemixed. Ik vind het nog steeds een heerlijke wijk om in te wonen en dat zeg ik niet omdat ik per sé een stadsmens ben. Daarom hebben mijn vrouw en ik besloten na mijn pensionering gewoon hier te blijven in ons huis naast de praktijk aan de Laat de Kanterstraat. Deze praktijk is door twee jonge huisartsen overgenomen. Ik vind dat het goed gaat met de wijk. Alleen de verkeersveiligheid en dan vooral op de Burggravenlaan en de De Sitterlaan moet meer aandacht krijgen. Daar doen zich af en toe gevaarlijke situaties voor.”

3-3-2022 | 25 Wijkgenoten brainstormden maandag 28 februari over mogelijke activiteiten voor het buurthuis-in-oprichting. Het resultaat: een lijst met 17 activiteiten. Eeen kleine greep uit de voorgestelde activiteiten:

• cursussen in schilderen
• schrijven of EHBO
• informatieavonden over energiebesparing/verduurzamen
• gespreksgroep ‘Levensvragen’
• kleding- en plantenruil
• repaircafé
• lezingen over egels en vlinders
• (knutsel-)activiteiten voor kinderen

De avond volgde op de oproep van Loes van der Hulst, bestuurslid van de wijkvereniging om met bewoners na te gaan of we in de Profburgwijk zelf weer een buurthuis kunnen opzetten. Vooralsnog is er onderdak gevonden in ’t Trefpunt van Incluzio op de hoek Professorenpad/Franchimontlaan. Deze ruimte is overigens beschikbaar voor wijkbewoners.
Voor nadere informatie of nieuwe ideeën voor activiteiten, bel of mail:

• Ali El Ali: 06-54774747, aelali@incluzio.nl .

Hij kan je meer vertellen over de activiteiten en over de betreffende contactpersonen.’

02.07.2024 : Tot grote schrik en verdriet van velen, ook ons als wijkvereniging, heeft begin juni een ongeluk met dodelijke afloop plaatsgevonden met een scooter op de kruising Lammenschansweg en Koninginnelaan. Ook daarna hebben zich nog ongelukken voorgedaan, gelukkig dit keer zonder letsel aan personen.
English follows the Dutch text Op initiatief van enkele bewoners van de Koninginnelaan is er sinds vorig jaar overleg met de gemeente over tijdelijke maatregelen om de veiligheid op de Lammenschansweg, met name bij de kruisingen te verbeteren. Wij zijn daar net al andere wijkverenigingen ook vertegenwoordigd.

Enkele leden van de initiatiefgroep hebben hun zorg en verontwaardiging geuit over het tempo van het uitvoeren van de maatregelen, gezien de ongelukken in juni. De gemeente heeft namelijk gemeld dat die pas in december daadwerkelijk zullen worden gestart, dat is later dan eerder aangekondigd.

Wij maken ons als wijkvereniging ook zorgen, maar wachten eerst de bijeenkomst van de gemeente af die volgende week plaatsvindt, voor nadere toelichting op het ongeluk (politieonderzoek) en de verklaring voor het later dan gehoopt starten van de veiligheidsmaatregelen.
Wij zullen u op de hoogte houden van het verdere verloop.
Bestuur Wijkvereniging Profburgwijk

---

Safety on the Lammenschansweg
To the great shock and sadness of many, including us as a neighborhood association, a fatal accident occurred in early June involving a scooter at the intersection of Lammenschansweg and Koninginnelaan. Accidents have occurred since then, fortunately this time without injury to anyone.
At the initiative of some residents of Koninginnelaan, consultations have been going on with the municipality since last year about temporary measures to improve safety on Lammenschansweg, especially at the intersections. We are also represented there, just like other neighborhood associations.

Some members of the initiative group have expressed concern and outrage about the pace of implementation of the measures, given the accidents in June. The municipality has reported that they will not actually start until December, which is later than previously announced.
As a neighborhood association, we are also concerned, but will first wait for the municipal meeting that will take place next week for further explanation of the accident (police investigation) and the explanation for starting the safety measures later than hoped.
We will keep you informed of further developments.
Management team - Profburgwijk Neighborhood Association

15.02.2025 : Op 17 maart 1943 werden de kinderen en het personeel van het Joods Weeshuis aan de Rodenburgerstraat weggevoerd naar Westerbork. Bijna allen vonden kort daarna de dood. Ook dit jaar, 2025, willen wij dat herdenken.
English follows the Dutch text Leerlingen van groep acht van basisschool St. Joseph zullen enkele door henzelf gemaakte gedichten voordragen en de namen van de kinderen en verzorgers voorlezen. Zij hebben dit voorbereid in de klas met hun leerkracht.

Bezoekers en de leerlingen kunnen daarna steentjes en bloemen leggen bij de koffer die voor het Joods weeshuis is geplaatst.

De bijeenkomst vindt plaats van 14.00 tot 15.00 vóór het voormalig weeshuis, Roodenburgerstraat 1a. Na afloop van de voordracht van de kinderen zal de bijeenkomst zal worden afgesloten met het zeggen van het Kaddish, een Joods gebed voor de overledenen.

U bent van harte welkom om deze herdenking bij te wonen.

De herdenking wordt georganiseerd door de Stichting Herdenking Jodenvervolging Leiden en de wijkvereniging Professoren en Burgermeesterwijk in samenwerking met de St. Joseph school.

Programma maandag 17 maart 2025 :

14.00 Welkomstwoord
14.15 -14.40 Voordracht gedichten
14.45-14.55 Voorlezen namen van de kinderen en verzorgers
14.55-15.00 Afsluiting met Kaddish en steentjes leggen.

Voor nadere informatie kunt u terecht bij tcdickhoff@yahoo.com (bestuur wijkvereniging)

Of info@herdenkingleiden.nl (bestuur stichting Herdenking Jodenvervolging Leiden)

---

Commemoration of the deportation of children and caregivers of the Jewish orphanage
On 17 March 1943, the children and staff of the Jewish Orphanage on Rodenburgerstraat were deported to Westerbork. Almost all of them died shortly afterwards.

We want to commemorate this again this year, 2025. Pupils from group eight of St. Joseph primary school will recite a few poems they wrote themselves and read out the names of the children and caregivers. They prepared this in class with their teacher.

Visitors and pupils can then place pebbles and flowers at the trunk that has been placed in front of the Jewish orphanage.

The meeting will take place from 2:00 PM to 3:00 PM in front of the former orphanage, Roodenburgerstraat 1a. After the children's recitation, the meeting will be concluded with the saying of the Kaddish, a Jewish prayer for the deceased.

You are most welcome to attend this commemoration. The commemoration is organized by the Stichting Herdenking Jodenvervolging Leiden and the neighborhood association Professoren en Burgermeesterwijk in collaboration with the St. Joseph school.

Program Monday March 17, 2025:
14:00 Welcome speech
14:15 -14:40 Recitation of poems
14:45-14:55 Reading of names of the children and caregivers
14:55-15:00 Closing with Kaddish and laying of stones.

For more information, please contact tcdickhoff@yahoo.com (neighborhood association)
Or info@herdenkingleiden.nl (board foundation Herdenking Jodenvervolging Leiden)

Op 4 mei om 19.00 uur legden Jackelien Kuntz en Han van Overbeeke, bestuursleden van de Vereniging Professoren- en Burgemeesterswijk, volgens traditie een krans bij de herdenkingsboom aan de Zeemanlaan. Het was een sobere plechtigheid, maar daarom niet minder indrukwekkend. De toespraak 'Na 75 jaar vrijheid' die voorzitter Han van Overbeeke zou hebben uitgesproken kunt u lezen via onderstaande link.

Helaas heeft het bestuur van de wijkvereniging moeten besluiten het traditionele Koningsdagfeest op De Laat de Kanterstraat te annuleren. Gezien de huidige ontwikkelingen is het niet waarschijnlijk dat we op 27 april de traditionele festiviteiten kunnen vieren op de manier die we gewend zijn. Het bestuur vindt het ongelooflijk jammer, maar de gezondheid van ons allemaal gaat voor alles. Het bestuur bedankt het koningsdagcomité voor alle inspanningen tot nu toe en we vertrouwen erop dat deze niet voor niets zijn geweest en we volgend jaar een spetterend feest gaan neerzetten met elkaar.

Dodenherdenking
Het bestuur beraadt zich nog of de dodenherdenking, die we op jaarlijks op 4 mei organiseren, door zal kunnen gaan. We houden u op de hoogte.

UITVERKOCHT

09.09.2024 : Hoboïste Esther van der Ploeg brengt met haar trio een mooi programma over de onbekende Joodse componiste Rosy Wertheim. Het is een vertelconcert: acteur Rens van Hoogdalem vertelt het verhaal over deze bijzondere vrouw ....

English follows the Dutch text

... terwijl Esther samen met Yukiko Hasegawa (piano) haar muziek – en de muziek van componisten die haar hebben geïnspireerd, zoals Hendrik Andriessen en Maurice Ravel – met het verhaal verweeft.

Esther van der Ploeg studeerde in 2013 af aan het conservatorium in Rotterdam. In 2017 behaalde zij ook de Master of Music aan de Hochschule für Musik ‘Hanns Eisler’ te Berlijn. Esther speelt als freelancer in orkesten als het Radio Filharmonisch Orkest, NedPho, Residentie Orkest en Philharmonie Zuid Nederland. Zij studeerde ook oude muziek aan het Conservatorium in Amsterdam.

Als barokhoboïste speelde Esther onder andere bij de Nederlandse Bachvereniging en het Amsterdam Baroque Orchestra. Daarnaast bespeelt zij ook de klassieke en de romantische hobo. Op de romantische hobo werkt zij mee aan de uitvoeringen van de symfonieën van Brahms met de Nieuwe Philharmonie Utrecht.

---

Storytelling concert by oboist Esther van der Ploeg

Oboist Esther van der Ploeg and her trio will present a beautiful program about the unknown Jewish composer Rosy Wertheim. It is a storytelling concert: actor Rens van Hoogdalem tells the story of this special woman, while Esther, together with Yukiko Hasegawa (piano), weaves her music – and the music of composers who inspired her, such as Hendrik Andriessen and Maurice Ravel – into the story.

Esther van der Ploeg graduated from the Rotterdam Conservatory in 2013. In 2017, she also obtained a Master of Music from the Hochschule für Musik ‘Hanns Eisler’ in Berlin. Esther plays as a freelancer in orchestras such as the Radio Philharmonic Orchestra, NedPho, Residentie Orkest and Philharmonie Zuid Nederland. She also studied early music at the Conservatory in Amsterdam.

As a baroque oboist, Esther played with the Dutch Bach Society and the Amsterdam Baroque Orchestra, among others. She also plays the classical and romantic oboe. On the romantic oboe she participates in performances of the symphonies of Brahms with the Nieuwe Philharmonie Utrecht.

13.03.2025 : Bewonersinitiatieven om te verduurzamen komen steeds vaker voor en werken vaak beter en goedkoper dan grote projecten die door gemeenten of commerciële energiebedrijven worden georganiseerd.
English follows the Dutch text KetelhuisWG in Amsterdam
Een voorbeeld van dit soort initiatieven werd onlangs verkend in Nu.nl.
In de Amsterdamse WG-buurt is een groep bewoners al zes jaar bezig met de bouw en voorbereiding van een warmtenet in de wijk. Nu het project bijna is afgerond, hoopt de bewonersgroep dat anderen kunnen leren en profiteren van hun ervaringen.
Lees het nu.nl artikel HIER

Verduurzaming & VvE's
Vaak loopt het uit de hand bij verenigingen van eigenaren (vve's). Dat terwijl de grote massa in Nederland bij een VvE zit en nog moet gaan verduurzamen. Hoe krijg je nu honderden buren mee om samen te gaan verduurzamen? Geen gemakkelijke klus, maar Lodewijk Berkhout heeft het antwoord. Sterker nog, Lodewijk schreef er een playbook over. In deze podcast vertelt Lodewijk hoe we echt iedereen gaan meekrijgen.
Luister de Podcast
Meer info over De Groene Nerds podcasts

---

Sustainability - Resident initiatives
Residents' initiatives to make their homes more sustainable are becoming increasingly common and they often turn out better and cheaper than large projects organised by municipalities or commercial energy companies.
One example of these types of initiatives was recently explored in Nu.nl.

KetelhuisWG in Amsterdam
In the Amsterdam WG neighbourhood, a group of residents has been working on the construction and preparation of a heating network in the neighbourhood for six years. Now that the project is almost completed, the residents' group hopes that others can learn and benefit from their experiences.
Read the nu.nl article HERE (Dutch & English)

Sustainability & VvEs
Things often get out of hand in homeowners' associations (vvEs). While the vast majority in the Netherlands are members of a VvE and still have to make their homes more sustainable. How do you get hundreds of neighbours on board to make their homes more sustainable together? Not an easy task, but Lodewijk Berkhout has the answer. In fact, Lodewijk wrote a playbook about it. In this podcast, Lodewijk explains how we are really going to get everyone on board.
Listen to the Podcast
More info about De Groene Nerds podcasts

12-3-2020 | Het bestuur van de Vereniging Professoren- en Burgemeesterswijk heeft bijgaande brief verzonden aan Burgemeesters en Wethouders van Leiden. Directe aanleiding voor deze brief zijn de plannen voor de plaatsing van containerwoningen aan de Verdamstraat/ Fruinlaan. In deze plannen mist het bestuur een samenhangend beleid voor speelruimte en groen in de wijk.

22.01.2025 : Ben jij geïnteresseerd in het wel en wee van de wijk? Heb je een paar uurtjes per maand over om samen met ons de wijk een beetje mooier te maken? Dan zoeken we jou! Een bestuurstermijn is in beginsel vier jaar. In die vier jaar ga je aan de slag met thema’s die jij leuk vindt en help je mee de diverse activiteiten van de wijkvereniging te organiseren. We zijn (momenteel) een club van zeven personen. Twee bestuursleden hebben aangegeven het stokje over te willen dragen aan een nieuw lid. Qua profiel is iedereen welkom, maar als je energie krijgt van het organiseren van activiteiten dan is dat een pré. Ook zullen we volgend jaar een nieuwe penningmeester gaan werven, dus ook daar zoeken we iemand voor. Mochten de formaliteiten van een bestuur je overigens niet zo aanstaan, dan ben je ook welkom om onze activiteiten te ondersteunen zonder formeel bestuurslid te zijn. Stuur bij interesse een mail naar secretaris@profburgwijk.nl. Dan praten we erover onder het genot van een kop koffie of thee!

15.01.2025 : Heb je een paar uurtjes in de week tijd om te helpen, van eind maart tot de herfstvakantie? Vereniging Leidse schooltuinen zoekt mensen voor de tuinlessen op maandag, dinsdag en woensdag. Lekker buiten in de natuur en meegenieten met de kinderen van groei en bloei.
English follows the Dutch text Leeftijd is niet belangrijk. Ervaring met tuinieren is gewenst maar niet noodzakelijk.

Wat bieden wij:

• Plezier met de kinderen.
• De wetenschap dat je echt iets bijdraagt aan de natuurbeleving en educatie aan kinderen.
• Ondersteuning door andere vrijwilligers, een leuk uitje, bijscholing, en veel waardering.

Voor meer informatie en om je op te geven: Marian Kathmann 06-40459617 of schooltuinenleiden@gmail.com

---

School garden in Cronesteyn park seeks volunteers
Do you have a few hours a week to help, from the end of March until the autumn holidays? The Leiden School Gardens Association is looking for people for the garden lessons on Monday, Tuesday and Wednesday. Enjoy the outdoors in nature and enjoy the growth and blossoming with the children.

Age is not important. Experience with gardening is desirable but not necessary.

What do we offer:

• Fun with the children.
• The knowledge that you really contribute to the nature experience and education of children.
• Support from other volunteers, a fun outing, further training, and a lot of appreciation.

For more information and to register: Marian Kathmann 06-40459617 or schooltuinenleiden@gmail.com

Op 4 mei om 19.00 uur legden Chris van Voorden en Han van Overbeeke, (waarnemend) bestuursleden van de Vereniging Professoren- en Burgemeesterswijk, volgens traditie een krans bij de herdenkingsboom aan de Zeemanlaan.
Ward Assman speelde om 19.58 uur The Last Post (zie video).
De toespraak die uitgesproken zou worden door Han van Overbeeke is te beluisteren (podcast) en te lezen (pdf) Een sobere plechtigheid, maar daarom niet minder indrukwekkend plechtigheid. De toespraak die waarnemend voorzitter Han van Overbeeke zou hebben uitgesproken is te beluisteren via onderstaande podcast. Als u deze toespraak rustig wilt doorlezen dan kan dat ook via de link naar de pdf.

Elk jaar omstreeks eind maart houdt de Wijkvereniging haar Algemene Ledenvergadering. Leden van de wijkvereniging Professoren- en Burgemeesterswijk ontvangen hiervoor een persoonlijke uitnodiging.

Every year around the end of March, the Neighborhood Association holds its General Members' Meeting. Members of the Professoren- en Burgemeesterswijk neighborhood association will receive a personal invitation.

ALV 2024
ALV 2023
ALV 2022 (II)
ALV 2022
ALV 2021
ALV 2020
ALV 2019
ALV 2018
ALV 2017

ALGEMEEN
Duurzaamheidscentrum - voor vragen over groen, energiebesparing & opwekking, de circulaire economie, voedsel & leefstijl.
Regionaal Energieloket: Gratis helpdesk voor technisch advies, lokale leveranciers en advies over subsidies. Bel 088-525 4110
Gagoed: geeft veel bespaartips en informatie over verduurzaming in Leiden.
Isoleren: Alle mogelijkheden voor het isoleren van je huis
Leids Steunloket Migranten: Hulp & advies in vele talen voor migranten en internationals - om hun energieverbruik te verminderen.
Steffie: geeft veel bespaar tips in Nederlands en 7 andere talen!
Milieucentraal: Hier zijn veel bespaartips en gedetailleerde informatie over verduurzaming te vinden.
Groene Menukaart: Verduurzaming advies over verschillende soorten gebouwen, inclusief monumenten en oudere huizen.
Info over subsidies: Nieuws en info over subsidies

MAATWERK
Energiecoach:Laat een expert gratis bij u thuis langskomen voor advies over het verduurzamen van uw woning, compleet met maatregelen, kosten en tips.
Energiefixers: Practische hulp voor huurders
Erfgoed Leiden: Voor advies over monumenten en gebouwen van voor 1945
Warmtepomp spreekuur: Gericht advies over warmtepompen:

ZELF KIJKEN
Leidse Duurzame Huizen Dagen: Bezoek duurzame huizen in Leiden (Data 2025: 22 en 29 maart)
Vergaand verduurzaamde huizen in Leiden: Een lijst met vergaand verduurzaamde Leidse huizen en de daarin getroffen maatregelen.
National Duurzame Huizen Route: Bezoek duurzame huizen overall in Nederland
Slimme Buren: Kom in contact met mensen die duurzame maatregelen hebben genomen
Duurzaam Centrum Zoeterwoude: Showroom van installatiebedrijf

SPECIFIEK
VvE-loket: Voor woningen die onderdeel zijn van een Vereniging van Eigenaren. Gratis verduurzaaming, financieel, juridisch en technisch advies.
Huurteam: Hulp bij te hoge huur en/of slecht isolatie
Solarfreezer: Systeem voor warmtebuffering in kruipruimte, kelder of tuin
Winst uit je Woning: Collectieve inkoopactie
Zon PBW: Steunpunt zonnepanelen van deskundige wijkbewoner
GroeneStad071: Online community om Leiden groener te maken

DOE HET ZELF
doehetzelfdoehetduurzaam: Tips en kluswijzers om zelf je huis te verduurzamen
Energie verbruik: Zelk kijken wat een gemiddeld huishouden aan energie verbruikt.

Help mee aan een duurzame ledenadministratie. Wij streven ernaar om de contributiefacturen zoveel mogelijk per e-mail te sturen en daarvoor hebben we uw e-mailadres nodig.
English follows the Dutch text Dus als u lid bent van de wijkvereniging en ons wil helpen geen of zo weinig mogelijk facturen op papier te versturen, stuur dan uw e-mailadres naar secretaris@profburgwijk.nl.
Dan krijgt u volgend jaar de factuur per mail.
Makkelijk voor u, beter voor het milieu en het bespaart onze ledenadministratie heel veel werk. Bedankt.

---

Invoices! Attention!
Help with efficient, sustainable membership administration.
We strive to send contribution invoices by e-mail as much as possible and for this we need your e-mail address. So if you are a member of the neighborhood association and would like to help us send as few paper invoices as possible, please send your email address to secretaris@profburgwijk.nl.
You will then receive the invoice by email next year.
Easy for you, better for the environment and it saves our membership administration a lot of work. Thanks.

door Rinny Kooi
Blijdschap is een boom
Waarin de sappen stijgen
Onder de veilige schors
Naar de heilige vleugels der twijgen

Pieter G. Buckinx (1903-1987) in ‘Blijdschap is een boom’

Op de Nationale Boomplantdag, op 22 maart 2006, hebben leerlingen van de Lorentzschool een Canadese populier geplant achter het toegangshek van het Roomburgerpark aan de Van Vollenhovenkade. Met de aanplant van deze jubileumboom hebben de wijkvereniging en de gemeente herdacht dat honderd jaar geleden begonnen werd met de aanleg van de Burgemeesterswijk. Ik vroeg mij af welke bomen er in de Wasstraat - de eerste straat in de wijk -  groeien en of daar ook een populier bij is. Met mijn overbuurvrouw Hennie Korthof ging ik op onderzoek uit naar een antwoord op die vragen.

Bomen van honderd jaar?
De Wasstraat kan in twee stukken worden verdeeld: het oudste gedeelte tussen de Zoeterwoudsesingel en de Thorbeckestraat (‘met de scherpe bocht’), en het nieuwere gedeelte tussen de Thorbeckestraat en de De Meij van Streefkerkstraat. In het oudste gedeelte is geen populier te vinden. De keuze voor een populier als jubileumboom heeft volgens mij dus niets met het jubileum te maken. In het nieuwere gedeelte groeit deze soort wel. Rond het pleintje in de buurt van de Cobetstraat staan zeven Italiaanse populieren. De Canadese en de Italiaanse populier stammen beide af van de zwarte populier, Populus nigra, en behoren eigenlijk tot dezelfde soort.

Er staan in de Wasstraat volgens mij geen bomen die er in 1906 al stonden; alle bomen zijn jonger dan honderd jaar. In het oudste gedeelte groeien de grijze els, Alnus incana (tien exemplaren), en een ondersoort van de zwarte els, Alnus glutinoa ‘laciniata’ (één exemplaar). De grijze elzen zijn circa vijftig jaar oud en hun stamomtrek op 150 cm hoogte is gemiddeld 120 cm. De zwarte is ongeveer vijftien jaar oud en heeft een stamomtrek van 37 cm. Verder staan er 17 sierperen (Pyrus spp.). De vruchten lijken op appels. Bij het neusje van peren zitten nog - in tegenstelling tot appels - de kelkbladeren van de bloemen. Zij zijn gemiddeld 24 jaar oud en hun stamomtrek is gemiddeld 48 cm. Terwijl de bomen werden opgemeten kroop een boomkruipertje langs de stam omhoog. Een bewoonster vertelde dat de aanwezige bloeiende perenbomen haar hadden gestimuleerd daar te gaan wonen. De aanplant in het nieuwere gedeelte van de straat is voor een gedeelte anders dan die in het oudste gedeelte. In het nieuwe gedeelte is alleen de ondersoort van de zwarte els aanwezig (drie bomen van vijftig jaar met een stamomtrek van 111 cm; twee bomen van vijftien tot twintig jaar met een stam van 29 cm). Er zijn evenals in het oude gedeelte sierperen (gemiddeld 38 jaar oud en met een gemiddelde stamomtrek van 51 cm) en daarnaast zijn er populieren rond het pleintje.

Over honderd jaar
Zullen er van de aanwezige bomen over honderd jaar nog exemplaren aanwezig zijn? Ik verwacht het niet. Zowel elzen als peren halen zelden die hoge leeftijd. Aan de bomen in de straat is te zien dat er de afgelopen jaren regelmatig jongere zijn aangeplant want er is veel variatie in de dikte van de stammen. Waarschijnlijk is dat gebeurd omdat de bomen ziek waren of dood gingen. Ook populieren worden vaak niet ouder dan vijftig jaar. De Italiaanse in het nieuwere gedeelte van de Wasstraat, geplant in 1930, zijn voor een populier al erg oud en dik. Hun stamomtrek is gemiddeld 287 cm. Honderd jaar worden ze niet want er zijn al plannen om ze te kappen. Gezien de levensverwachting van populieren verwacht ik ook niet dat de jubileumboom er nog is als gevierd wordt dat de wijk tweehonderd jaar bestaat. Daarom verwacht ik dat ook de nieuwe herdenkingsboom al verdwenen zal zijn als gevierd wordt dat de wijk tweehonderd jaar bestaat, mogelijk zelfs al als de wijk 150 jaar oud is. De kans dat die boom niet erg oud wordt is vergroot omdat ik helaas op 3 mei 2006 ontdekte dat die jubileumboom al (moedwillig?) was beschadigd.

Hopelijk blijft men er de komende honderd jaar voor zorgen dat verdwenen bomen worden vervangen door nieuwe en jongere zodat altijd geldt: Blijdschap is een boom waarin de sappen stijgen!

 

 

Vrijdag 4 mei om 19.00 uur kwamen meer dan 50 wijkbewoners bijeen om stil te staan bij de oorlogsslachtoffers uit onze wijk. Hans Turenhout (bestuurslid Wijkvereniging) hield een prachtige herdenkingsrede. Hij sprak over de kracht en moed die gevraagd werd van de mensen die in het verzet zaten en over de onbaatzuchtigheid en vanzelfsprekendheid waarmee ze klaarstonden voor anderen. "Maar wat zouden u en ik doen als ons toentertijd gevraagd werd een Joods kind in huis te nemen?", vroeg hij de toehoorders. "'Kom in verzet', het zijn makkelijke woorden maar verzet plegen met gevaar voor eigen leven is alleen weggelegd voor de allermoedigsten. In de Tweede Wereldoorlog hebben ook wijkbewoners met gevaar voor eigen leven onderduikers gehuisvest en andere daden van verzet gepleegd. Het is goed om op deze plek jaarlijks stil te staan bij die daden van verzet en de herinnering levend te houden aan diegenen die dat voor ons gedaan hebben.”

Na een gedichtjes die voorgedragen werden door Jens en Mara, werd de krans gelegd, twee minuten stilte in acht genomen en witte rozen uitgedeeld aan alle aanwezigen die er rond de herdenkingsboom een mooie bloemenhulde mee maakten.

14.04.2025 : In een groot aantal straten van onze wijk worden straat- of buurtfeesten gehouden. Als lid van de Wijkvereniging kunt u daarvoor (niet privé) materialen lenen bij de wijkvereniging.
English follows the Dutch text

Straat- of buurtfeesten zijn een heel goede manier om banden met straat en buurtbewoners te verstevigen en te onderhouden. De wijkvereniging draagt zulke initiatieven een warm hart toe en ondersteunt ze door leden in de gelegenheid te stellen materialen te lenen. We hebben het dan niet alleen over partytenten, maar ook over bijvoorbeeld statafels en een geluidsinstallatie.

Deze materialen zijn - uitsluitend voor buurt- en straatfeesten - gratis door leden van de wijkvereniging te lenen. Er zijn natuurlijk wel wat voorwaarden aan verbonden. Dus als u spullen komt lenen wordt u gevraagd de algemene voorwaarden die hiervoor gelden te ondertekenen.

Wellicht ten overvloede: u kunt deze materialen niet lenen voor feesten en evenementen in de privésfeer.

We benadrukken met klem dat u deze spullen met zorg behandelt en indien er onverhoopt toch iets stuk gaat – dat kan natuurlijk, het wordt nu eenmaal gebruikt – u dat direct bij het terugbrengen aan ons meldt. Op die manier kunnen we er samen voor zorgen dat we lang plezier van deze materialen hebben.

De maanden van de straatfeesten lopen van april tot en met november. Het komt voor dat er meerdere feesten op dezelfde dag gepland zijn. Dan kunnen we niet aan alle wensen voldoen.
Daarom het volgende: als je tien kalenderdagen voor de gekozen datum van ons niets hebt gehoord, kun je ervan uitgaan dat de volledige aanvraag kan worden uitgeleend.

Wil je dus spullen lenen, doe dat dan ruim van tevoren maar uiterlijk twee weken voordat de activiteit plaats vindt. In geval je bericht krijgt dat je niet alles wat je wilt kunt lenen kun je een alternatieve bestelling plaatsen bij het commerciële bedrijf Party Verhuur Leiden in de Rooseveltstraat. Zij zijn niet duur en komen de spullen brengen en ophalen. In beginsel kunnen zij op een termijn van één week leveren en soms ook wel korter.

Bekijk hieronder de catalogus met uitleenmaterialen. Een verzoek voor het lenen van materialen kunt u richten aan secretaris@profburgwijk.nl . Vermeld uw volledige adres en telefoonnummer en of u lid bent.

Catalogus Uitleen materialen

---

Borrowing equipment
Street or neighborhood parties are held in a large number of streets in our neighborhood. As a member of the Neighborhood Association, you can borrow (non-private) equipment from the neighborhood association.

Street or neighborhood parties are a very good way to strengthen and maintain ties with the street and local residents. The neighborhood association is very supportive of such initiatives and supports them by giving members the opportunity to borrow equipment. We are not just talking about party tents, but also about standing tables and a sound system, for example.

These items can be borrowed free of charge by members of the neighborhood association - exclusively for neighborhood and street parties. There are of course some conditions attached to this. So when you borrow items, you will be asked to sign the general terms and conditions that apply.

Perhaps unnecessary to mention but you cannot borrow these materials for private parties and events.

We strongly request that you handle these items with care and if something unexpectedly breaks - that is of course possible - you report this to us immediately upon returning it. This way we can work together to ensure that we enjoy this equipment for a long time.

The months for street parties runs from April to November. It is possible that multiple parties are planned on the same day. Then we may run into problems with the number of items we can lend because not all wishes can be met. Therefore the following: if you have not heard from us ten calendar days before the chosen date, you can assume that the complete list requested can be borrowed.

So, if you want to borrow items, do so well in advance, no later than two weeks before the activity takes place. If you receive a message that you cannot borrow everything you want, you can, as an alternative, place an additional order with the commercial company Party Verhuur Leiden located in de Rooseveltstraat. They are not expensive and will deliver and pick up the items. In principle they can deliver within one week and sometimes shorter.

View the catalog with lending materials below. You can send a request for borrowing materials to secretaris@profburgwijk.nl. Please mention your full address, your telephone number and whether you’re a member of the neighbourhood association.

Catalog of available equipment

Elk jaar organiseert de Wijkvereniging op Koningsdag een geweldig oranjefeest op de kruising Cobetstraat/De Laat de Kanterstraat. Een oranjefeest dat zijn weerga niet kent.

Op 22 april was het Nationale Zaaidag: de dag waarop Nederland massaal bloemen zaait voor bijen en andere bestuivende diersoorten. Op die dag zijn er 50 zakjes zaad en 62 bloembommen opgehaald door wijkbewoners! Samen maken we daarmee onze boomspiegels en geveltuinen groen en kleurig! Laat ons weten hoe het je bommen en zaden vergaat: foto’s mogen naar duurzaam@profburgwijk.nl De Wijkvereniging was één van de voedselbanken van The Pollinators. Lees hier meer over deze organisatie die zich inzet voor bestuivende diersoorten.

Meer info over wat en hoe? Kijk op:

• https://www.thepollinators.org/blog/zaaien
• https://guerrillagardeners.nl/category/bloembommen/

Zo maak je een bloembom:

08.02.2025 : In december 2024 heeft de gemeente het 'UGW' aangeboden aan de raad. UGW staat voor Uitgangspunten Gebiedsgerichte Warmtevisie.
English follows the Dutch text Het 'Uitgangspunten Gebiedsgerichte Warmtevisie' is het basisdocument waarop alle meer gedetailleerde plannen om in Leiden van het gas te komen in de toekomst worden gebaseerd. Tot 30 januari kon iedereen uit Leiden inspraak uitoefenen door een 'zienswijze' bij de gemeente in te dienen. Vanuit de Profburgwijk is ook een zienswijze ingediend. De zienswijze is geschreven door PEP (Participatie Energietransitie Profburgwijk) en medeondertekend door de wijkvereniging. PEP is een groep actieve buurtgenoten die het aanspreekpunt in onze wijk is over de energietransitie voor de gemeente.

---

In December 2024, the municipality presented the 'UGW' to the council. UGW stands for 'Uitgangspunten Gebiedsgerichte Warmtevisie' (Principles of Area-oriented Heat Vision). It is the basic document on which all more detailed plans to cease using gas in Leiden in the future are based. Until January 30, everyone from Leiden could have their say by submitting a 'viewpoint' to the municipality. A viewpoint was also submitted from the Profburgwijk. The viewpoint was written by PEP (Participation Energy Transition Profburgwijk) and co-signed by the neighborhood association. PEP is a group of active residents who are the point of contact in our neighborhood about the energy transition for the municipality.

Op 17 maart was het 75 jaar geleden dat Joodse kinderen en de staf zijn weggevoerd uit het voormalig Joods Weeshuis. Namens de Wijkvereniging van de Profburgwijk is er op 16 maart een krans geplaatst.

20.12.2024 : Toespraak van de voorzitter van de Buurt- en Speeltuinvereniging 'De Professorenwijk' in 1951, de heer P.D. Beversluis ...
English follows the Dutch text ... ter herdenking van de bevrijding van de Tweede Wereldoorlog op 5 mei.
Met dank aan: familie van Harteveld.
Duur: 7.58 min
Luister naar de toespraak van de heer Beversluis

Remembering Liberation day
Speech by the chairman of the Neighbourhood and Playground Association 'De Professorenwijk' in 1951, Mr. P.D. Beversluis, in commemoration of the liberation from the Second World War on 5 May.
With thanks to: family van Harteveld.
Duration: 7.58 min
Listen to the speech of Mr. Beversluis

18.10.2024 : 16 Oktober werd het rapport van de werkgroep Duurzaam Profburgwijk 'Een warmtenet in de Profburgwijk' aangeboden aan wethouder Yvonne van Delft en voorzitter van de wijkvereniging Sander La Grauw.
English follows the Dutch text Yvonne van Delft gaf aan zich gelukkig te prijzen met actieve burgerinitiatieven zoals deze en bevestigde dat de gemeente aan alle drie de adviezen die de werkgroep in het rapport geeft werkt. Sander La Grauw voegde daar aan toe dat de wijkvereniging ook erg blij is met alle actieve bewoners die helpen in de wijk, van verbinding nu - zoals het organiseren van het Koningsdagsfeest - tot in de verre toekomst - door mee te denken over de warmtetransitie. Het rapport laat zien dat daar vrijwillig en tegelijk professioneel aan wordt meegewerkt.

---

Enthusiasm about heating network report /
On 16 October, the report of the working group Sustainable Profburgwijk 'A heating network in the Profburgwijk' was presented to alderman Yvonne van Delft and chairman of the neighbourhood association Sander La Grauw. Yvonne van Delft indicated that she was happy with active citizen initiatives such as this one and confirmed that the municipality is working on all three recommendations that the working group gives in the report. Sander La Grauw added that the neighbourhood association is also very happy with all the active residents who help in the neighbourhood, from activities now - such as organising the King's Day party - to the distant future - by thinking along about the heating transition. The report clearly shows that this is done not just voluntarily but also professionally.

07 augustus 2023 : N.a.v. de buurtactie Lammenschans Veilig! besloot de gemeente een onafhankelijk onderzoek te laten uitvoeren naar de verkeersveiligheid op de Lammensschansweg. De schouw en voorgestelde maatregelen zijn besproken met een klankbordgroep van vertegenwoordigers van wijken aan beide zijden van de Lammenschansweg. Waaronder bestuursleden van onze wijkvereniging.

Er zijn drie klankbordbijeenkomsten geweest, waar de leden commentaar hebben kunnen geven op de resultaten van het onderzoek en de potentiële maatregelen op de korte termijn. De uitgebreide versie van Lammenschansweg aanpassen staat opgenomen in het programma Leiden Duurzaam bereikbaar, maar de uitvoering hiervan zal nog een aantal jaren duren.

Het eindrapport is eind juni aangeboden aan wethouder North. De afweging welke maatregelen en op welke termijn zullen worden genomen is aan het college van B&W. Wanneer we daar bericht over krijgen zullen we dat doorgeven.

De belangrijkste aanbevelingen voor de korte termijn zijn: beter laten opvallen van de bus stroken, oversteekpunten beter verlichten en verbreden stroken fietsers, 30 km zone op de paralelwegen en de Sitterlaan invoeren, bushalte Lammensschansstation verplaatsen, belemmeren van de weg oversteken daar naast de oversteekpaden.

Leeswijzer rapport:

• Blz. 8: overzicht van de onderhanden genomenkruispunten en blz 10 de drukte op die kruispunten.
• Blz 14 e.v. voorstellen Tomatenstraat kruising.
• Blz 16 e.v. Bètaplein
• Blz 18: de Sitterlaan
• Blz 21: de Koninginnelaan /Leliestraat
• Vanaf blz 34 conclusies en aanbevelingen per kruispunt, vanaf blz 40 de mogelijke korte termijn maatregelen
• Blz 47: een afwegingskader, welke maatregelen verdienen voorkeur naar de criteria die zijn opgesteld (prioriteit veiligheidsverbeteringen)

Bestuur wijkvereniging.

Het was geen drukke algemene ledenvergadering (ALV) op 28 maart 2018, maar wel een waaruit het initiatief naar voren kwam de ‘duurzaamheid’ in onze wijk op te pakken.

Of het nu het weer was of iets anders, feit is dat het aantal bezoekers van de jaarlijkse algemene ledenvergadering van de Wijkvereniging dit jaar wat lager lag dan anders. Circa 30 leden woonden de vergadering bij. Er werd uitgebreid teruggeblikt op het afgelopen jaar. De kascommissie was tevreden en de plannen voor volgend jaar zijn goed ontvangen. Ook was er aandacht voor de verkeerssituatie bij de Caesarbrug en de bouwwerkzaamheden als gevolg van de Rijnland route.

Initiatief
Tijdens de vergadering kwam Maarten Stoffers met initiatief om het onderwerp duurzaamheid in onze wijk verder te brengen. Direct sloot een aantal wijkgenoten zich bij hem aan.
Ook interesse om mee te doen? Binnenkort op de website meer informatie over dit initiatief.

Felicitatie
Aan het einde van de vergadering feliciteerde bestuurslid Astrid van Eerden voorzitter Regine Scholten met haar lustrum in het bestuur, waarvan al vier als voorzitter. "We kunnen ons geen fijnere voorzitter wensen",  zei Astrid mede namens de andere bestuursleden.

17-2-2020 | HVOL vindt energie opwekken in buitenwijken meer voor de hand liggen
LeidenZonnepanelen vastschroeven op daken van historische panden die vanaf de straat zichtbaar zijn, schaden het beschermde Leidse stadsgezicht. "Daar zijn we dus niet blij mee’’, aldus bestuurslid Gerard Kramer van de Historische Vereniging Oud Leiden (HVOL). Hij reageert daarmee op plannen van de gemeente om extra panelen toe te staan in onder meer de binnenstad.

Gemeente hier over

Reactie Cas Wiebrens

In het Leidse centrum en de oude wijken daar direct omheen, zijn zonnepanelen nu ook al toegestaan. Als ze maar niet op een dak of gevel zijn gemonteerd die vanaf de straatkant te zien is. Want dan verstoren ze het historische karakter.

Vorige week kwam bouwwethouder Fleur Spijker (D66) met een verruiming van de regels. Het stadsbestuur wil dat er veel meer zonnepanelen komen, liefst op elk dak. Op monumenten blijft het verboden, maar op veel meer daken en gevels dan nu het geval is, worden de energie-opwekkers toegelaten.
Daar is de HVOL buitengewoon ongelukkig mee en dat gaat de organisatie in een brief aan burgemeester en wethouders ook laten weten. ,,Dat verduurzamen wat de gemeente wil, is prima. Maar zonnepanelen in de binnenstad en de Professorenwijk zorgt voor een onevenredige schade aan het beschermd stadsgezicht’’, aldus Kramer.
Volgens hem zijn er ruim voldoende alternatieven. ,,De energiewinst die het oplevert, is beperkt. En als je weet dat nu nog steeds maar op vijf procent van de daken zonnepanelen liggen, dan valt er in de hele stad nog veel winst te behalen. Leiden wil bijvoorbeeld ook van het gas af en wijst daarvoor Zuidwest als eerste aan. Logisch; in zo’n grote buurt levert dat ook direct veel op.’’
Kortom, begin eerst in de nieuwbouwbuurten voordat de binnenstad eraan moet geloven, luidt de suggestie van HVOL. Zonnecollectoren zijn al lang niet meer alleen als rechthoekige panelen te krijgen. Er zijn bijvoorbeeld ook dakpannen die zonne-energie kunnen doorgeven. ,,Wacht die ontwikkelingen even af, is onze suggestie.’’

Of Spijker en de gemeenteraad vatbaar zijn voor de kanttekeningen van HVOL wordt later dit voorjaar duidelijk als de nieuwe regels rond zonnepanelen aan de orde komen.

Bron LD 17-2-2020

18.12.2023: Een team van de werkgroep Profburgwijk Duurzaam heeft afgelopen november in de wijk steekproefsgewijs aangebeld met een enquête naar de duurzaamheid van de woning. Er was veel medewerking van bewoners. Doel van de enquête is inzicht te krijgen in de verdeling in de wijk van energielabels. Dit allemaal omdat de energietransitie al begonnen is en zich steeds duidelijker aftekent. In 2030 moet de hoeveelheid CO2 die in Leiden wordt uitgestoten zijn gehalveerd, en in 2050 moet Leiden CO2 neutraal zijn. Dat vereist ingrijpende inspanning, nu al. In de Profburgwijk zijn diverse bewoners er bijvoorbeeld al in geslaagd om van het gas af te gaan. Dat was het aarzelende begin, nu de hele wijk!
De resultaten van de enquête worden thans uitgewerkt en worden aangeboden aan het bestuur van de wijkvereniging en aan de gemeente. Het enquête-team zal in een komende Wijkkrant verslag doen.

07.11.2024 : Na jaren van afwezigheid besloot de wijkvereniging om vanaf 2002 op dezelfde historische locatie het koninginnedagfeest nieuw leven in te blazen.
English follows the Dutch text Met groot succes.
Met dank aan: LSVL
Duur: 22.25 min

---

Queen's Day 2002
After years of absence, the neighborhood association decided to revive the Queen's Day party at the same historic location from 2002 onwards. With great success.
With thanks to: LSVL
Duration: 22.25 min

Tijdens de Algemene ledenvergadering  van onze Wijkvereniging  (27 maart) werd ruim aandacht besteed aanhet Roomburgerpark, het op handen zijnde jubileum en Kunst over de Vloer. Daarnaast werd een nieuw bestuurslid welkom geheten en namen we afscheid van drie bestuursleden. Op woensdag 27 maart vond in de Vredeskerk de Algemene Ledenvergadering plaats van de Wijkvereniging Professoren- en Burgemeesterswijk. Er is met tevredenheid teruggekeken op het voorafgaande jaar waarin vele activiteiten zijn ondernomen, de wijkkrant en de huisstijl een opfrisser hebben gekregen en verschillende dossiers nauwlettend zijn gevolgd.

Roomburgerpark
Met name het Roomburgerpark werd hierbij uitgebreid besproken, mede omdat recent het nieuws naar buiten is gekomen welke drie scenario’s zijn opgemaakt na afronding van het participatietraject. Vrienden van het Roomburgerpark en het Zoeteland zijn hier zeer verontrust over aangezien de plannen ten koste gaan van groen en ook het Zoeteland niet in de huidige vorm kan blijven bestaan. De vergadering heeft het bestuur opgeroepen om dit dossier nauw te blijven volgen.

KodV en jubileum
In 2019 staan twee extra activiteiten op het programma: Kunst over de Vloer op 3 november en het jubileum van de wijkvereniging in het weekend van 14 en 15 september. De plannen daarvoor worden nu verder uitgewerkt en daar hoort u de komende tijd meer over. IN elk geval staat er een dansfeest gepland op 14 september.

Bestuur
Tot slot zijn drie van de zes bestuursleden op deze avond afgetreden. Regine Scholten (zes jaar bestuurslid, vijf jaar voorzitter), Astrid van Eerden (vijf jaar bestuurslid). Dit was zoals vooraf aangekondigd. Maar ook Hans Turenhout heeft het bestuur verlaten, na twee jaar als bestuurslid. Hij is hiertoe genoodzaakt vanwege een fusie van zijn advocatenkantoor met het kantoor dat de gemeente Leiden vertegenwoordigt.  Om die reden heeft Monica Wigman besloten alsnog aan te blijven in het bestuur (zij zou oorspronkelijk ook aftreden in verband met haar taak als hoofdredacteur wijkkrant).

Het goede nieuws is dat Chris van Voorden is toegetreden tot het bestuur. Chris woont sinds drie jaar in onze wijk en wil graag een steentje bijdragen aan zijn nieuwe woonomgeving. De zoektocht naar nieuwe bestuursleden gaat onverminderd door. Tot het moment dat het bestuur weer op volle sterkte is, zullen er keuzes moeten worden gemaakt in wat het bestuur wel en niet kan oppakken.

04.12.2024 : Op 15 december organiseert Stichting Mooi Matilo de Saturnalia in Huis van de Buurt Matilo: hét grote feest van het Romeinse jaar, ter ere van de god Saturnus.
English follows the Dutch text Op 15 december van 13.00-17.00 uur verandert Stichting Mooi Matilo het Huis van de Buurt Matilo in een Romeinse feestzaal en vieren we de Saturnalia. Dat was hét grote feest in de Romeinse tijd, ter ere van de god Saturnus, god van de landbouw, het graan en de overvloed. Wie viert er mee?

Tijdens de Saturnalia stond de wereld even op z’n kop: iedereen had vrij, meesters bedienden hun slaven, scholen en rechtbanken waren gesloten en niemand mocht een oorlog beginnen. Mensen gingen bij elkaar op bezoek om lekker te eten, te drinken en elkaar kleine cadeautjes te geven.

Wil je dat ook? Kom dan op 15 december genieten van heerlijke Romeinse hapjes, warme drankjes van de Leidse Wijnvereniging, bak een broodje op het vuur, maak een kerststukje, rol een kaarsje en maak kleine cadeautjes voor jezelf of iemand anders. De entree is gratis en iedereen van 0-100 (of ouder) is welkom. Io Saturnalia!

Waar: Huis van de Buurt Matilo, Zaanstraat 126 in Leiden
Wanneer: 15 december van 13.00-17.00 uur
Meer info: www.parkmatilo.nl

---

Saturnalia, Roman christmas!
On December 15, Stichting Mooi Matilo will transform the Huis van de Buurt Matilo into a Roman party hall and we will celebrate Saturnalia. That was the big celebration in Roman times, in honor of the god Saturn, god of agriculture, grain and abundance. Who will celebrate with us?

During Saturnalia, the world was turned upside down for a while: everyone had a day off, masters served their slaves, schools and courts were closed and no one was allowed to start a war. People visited each other to eat, drink and give each other small gifts.

Would you like that too? Then come and enjoy delicious Roman snacks, hot drinks from the Leiden Wine Association on December 15, bake a roll on the fire, make a Christmas piece, roll a candle and make small gifts for yourself or someone else. Admission is free and everyone from 0-100 (or older) is welcome. Io Saturnalia!

Where: House of the Neighborhood Matilo, Zaanstraat 126 in Leiden
When Sunday December 15, 2024 13.00 to 17.00
More info: www.parkmatilo.nl

02.10.2024 : Oproep tot deelname werkgroep - Eind 2023 kwam er een melding binnen bij het bestuur van de wijkvereniging dat de poort achter huizen in de Kapteynstraat blank stond. Namens het bestuur heeft Thea Dickhoff uitgezocht wie hierop aangesproken zou kunnen worden. Het bleek dat mensen dit zelf moeten oplossen. Dat heeft Thea in april gemeld, met wat suggesties voor gezamenlijke aanpak met buren.
English follows the Dutch text Bij de ALV kwam het onderwerp terug in de vorm van vocht in kruipruimten. De vraag was en is wie hierop aanspreekbaar is vanuit de overheid. De bewoners zelf meldden van kast naar muur gestuurd te worden.

Bij een bijeenkomst van het Ouderencontact over het Hoogheemraadschap bleek het volgende:

Het grondwaterpeil daalt door droogte, waardoor scheuren ontstaan in de bodem. Bij veel regen komt daardoor wateroverlast voor. De bodem neemt niet goed meer op en dat wordt versterkt door verstening. Bij extreem droog weer zou het grondwaterpeil omhoog moeten, om verzakking van funderingen te voorkomen. Het hoogheemraadschap is hier ook niet voor verantwoordelijk, dat is aan de provincie. Het hoogheemraadschap is wel in overleg met de provincie over iets meer flexibiliteit hierin.

Het hoogheemraadschap overlegt met de gemeente over o.a. riolering en wateroverlast. Maar is niet verantwoordelijk voor het rioleringssysteem.

Het streven is hemelwater zoveel mogelijk af te koppelen van de normale riolering en het rechtstreeks naar het open water te sluizen. Daarmee zou het probleem grotendeels verholpen kunnen worden. De gemeente moet zorgen voor een apart riool stelsel hiervoor.

Een mogelijkheid daartoe is het aanleggen van zgn. DIT riolen, waar het regenwater wordt afgekoppeld. Dit kan bij het vervangen van riolering. Dat is in onze wijk niet gebeurd bij het vervangen van de rioleringen tot nu toe.

Er is een platform Slappe bodem, dat werkt aan bewustwording/agendering van bodemdaling. Gemeenten ondersteunen elkaar in overleg over het onderwerp en wisselen informatie uit over uitgevoerde projecten. Zoals het aanbrengen van filterputten en het ophogen van kruipruimten. Leiden neemt niet deel aan dit platform.

Dit is een onderwerp dat nogal wat kennis vraagt en tijd om in overleg met de gemeente te gaan. Het bestuur heeft besloten te proberen hier een werkgroep met bewoners voor te formeren.

Bent u geïnteresseerd in dit onderwerp, of belanghebbende en heeft u tijd om dingen nader uit te zoeken en te overleggen met de gemeente?

Meldt u zich dan bij mij aan: tcdickhoff@yahoo.com

Namens het bestuur

Thea Dickhoff

---

Water Nuisance : Call for participation in working group
At the end of 2023, a report was received by the board of the neighborhood association that the access path behind houses in Kapteynstraat was flooded. On behalf of the board, Thea Dickhoff investigated who could be held accountable for this. It turned out that people have to solve this themselves. Thea reported this in April, with some suggestions for a joint approach with neighbors.
At the AGM, the subject came back in the form of moisture in crawl spaces. The question was and is who can be held accountable for this from the government. The residents themselves reported being sent from pillar to post.

At a meeting of the organisation Ouderencontact (elderly contact) about the Water Board, the following emerged:
The groundwater level is falling due to drought, causing cracks in the soil. This causes flooding when there is a lot of rain. The soil no longer absorbs well and this is exacerbated by petrification. In extremely dry weather, the groundwater level should be raised to prevent foundations from subsiding. The Water Board is also not responsible for this, that is up to the province. The water board is in consultation with the province about a little more flexibility in this.
The water board consults with the municipality about, among other things, sewerage and flooding. But is not responsible for the sewerage system.
The aim is to disconnect rainwater as much as possible from the normal sewer system and to channel it directly to open water. This would largely solve the problem. The municipality must provide a separate sewer system for this.

One option for this is to install so-called DIT sewers, where the rainwater flow is disconnected. This can be done when replacing the sewers. This has not happened in our district when replacing the sewers so far.
There is a Soft Soil (Slappe bodem) platform, which works on raising awareness/agenda of soil subsidence. Municipalities support each other in consultation on the subject and exchange information about projects that have been carried out. Such as installing filter wells and raising crawl spaces. Leiden does not participate in this platform.

This is a subject that requires quite a bit of knowledge and time to discuss with the municipality. The neighborhood association board has decided to try to form a working group with residents for this.
Are you interested in this subject, or are you an interested party and do you have time to investigate things further and discuss with the municipality?

Please register with me: tcdickhoff@yahoo.com

On behalf of the board
Thea Dickhoff

07.09.2024 : Het Profburg Kinderfestival heeft op zondag 25 augustus 2024 plaatsgevonden. Dit was een groot feest en zeer geslaagd succes!
English follows the Dutch text Dit feest werd georganiseerd vanuit de profburg wijkvereniging. Hockeyvereniging Roomburg sponsorde de wijkvereniging met haar faciliteiten. De bezoekers konden zich uitleven op de springkussens. Daarnaast konden ze zich laten schminken, knotshockeyen, hun hockeyslag laten opnemen door de snelheidsmeter, en een knutselactiviteit doen. Om het feest goed af te ronden mochten ze ook nog een ijsje ophalen gesponsord door hockeyvereniging Roomburg.

Klik hier om de foto's te bekijken

---

Children's Festival 2024 - a great success
The Profburg Children's Festival took place on Sunday, August 25, 2024. This was a big party and a great success!
This party was organized by the Profburg neighborhood association. Hockey club Roomburg sponsored the neighborhood association with its facilities. The visitors could enjoy themselves on the bouncy castles. In addition, they could have their faces painted, play knotshockey, have their hockey stroke recorded by the speedometer, and do a craft activity. To round off the party well, they were also allowed to pick up an ice cream sponsored by hockey club Roomburg.

Click here to see the photo's

Lees hier alles over devoorgenomen plaatsing van woonunits op het veldje aan de Fruinlan/Verdamstraat.

30-11-2020 update Wooneenheden Fruinlaan/Verdamstraat
Containerwoningen staan op hun plek
Voorbereiding komts containerwoningen
Aantasting vertrouwen
Nieuwe vertraging verplaatsen Woonunits
Verplaatsing vertraagd
Vergunning verleeend plaatsing
Mobil woonunits defenitief Verdamstraat
Bestuur bezorgd over speelruimte en groen
Verplaatsing uitgesteld
Actiegroep Speelveld groen
2de bewonersavond
Persoonlijke bewonerreactie op protest
1ste bewonersbijeenkomst

“Het bestuur van de Wijkvereniging wil benadrukken, dat zij geen stelling neemt in de kwestie van de plannen met het veld aan de Verdamstraat/Fruinlaan. Dit gezien de ongelijkheid van de belangen en de tegenstellingen binnen de wijk. Het bestuur richt zich nadrukkelijk wel op het bewaken van de correcte procedures door de gemeente en het horen van alle betrokkenen. Het staat een ieder vrij om op persoonlijke titel zijn/haar mening te geven over ontwikkelingen in onze wijk op onze Facebook pagina of op de website van de wijk, ook wanneer dat niet per se het standpunt van de wijkvereniging vertegenwoordigt.”

Bestuur Wijkvereniging ProfBurgwijk | 04 januari

Op dinsdag14 juli houdt de vereniging Professoren- en Burgemeesterswijk haar jaarlijkse Algemene ledenvergadering (ALV).
De ALV vindt plaats in het Bonaventura College, ingang Kernstraat
De ALV begint om 20.00 uur

25 januari 2023 | De vier partijen die gebruik maken van het Sportpark Cronesteinkade zijn met elkaar in gesprek over een andere inrichting van het
sportpark.

Artikel Sleutelstad

Deze zomer worden de kunstgrasvelden van korfbalvereniging Sporting Trigon vervangen. Voor de gemeente is dat een goed moment om ze uit te nodigen om te kijken naar een andere indeling van de velden.
Voor meer, klik op de link hieronder voor het hele artikel

30.10.2024 : Stichting Groen Cronesteyn organiseerd 10 november een leuke en interessante lezing: ‘Polderpark Cronesteyn: een oud en levend landschap’ door Sophie Visser, historisch landschapsspecialist. Zij vertelt over de geschiedenis van Polderpark Cronesteyn, een bijzonder stukje Leidse polder met een rijke historie.
English follows the Dutch text Veel mensen wandelen in dit prachtige polderpark, maar dat wordt nóg leuker als men wat van de geschiedenis van het park weet. Het wordt door velen gezien als een bijzonder park, wat in 2023 leidde tot een aanvraag om een status als gemeentelijk monument. Een onderzoeksrapport uit 2023, gemaakt door Sophie Visser (Historische Vereniging Oud Leiden) in samenwerking met de Stichting Groen Cronesteyn vormt de basis voor die aanvraag.
Het grootste deel van het park bestaat uit een middeleeuws landschap, zowel bij en rond het vroegere kasteel Cronesteyn met zijn kasteelbos en oude grachten, als in het polderlandschap met zijn oude bochtige kreken en onregelmatige slotenpatroon. In de jaren ’80 is een bijzonder parkontwerp met veel bomen, paden, gras en bijzondere planten en een moerastuin toegepast. Daardoor is in het hele Polderpark veel bijzondere natuur aanwezig. En mede door de vele enthousiaste bezoekers blijft het een levend landschap.

Wanneer: 10 november om 14.00 uur
Waar: De Tuin van de Smid in het park
Entree € 5,00 inclusief koffie/thee - Aanmelden noodzakelijk via info@groencronesteyn.nl

---

On November 10, the Groen Cronesteyn Foundation is organizing a fun and interesting lecture: ‘Polderpark Cronesteyn: an old and living landscape’ by Sophie Visser, historical landscape specialist. She will talk about the history of Polderpark Cronesteyn, a special part of the Leiden polder with a rich history.

Many people walk in this beautiful polder park, but it becomes even more fun if you know something about the history of the park. It is seen by many as a special park, which led to an application for status as a municipal monument in 2023. A research report from 2023, made by Sophie Visser (Historical Association Oud Leiden) in collaboration with the Groen Cronesteyn Foundation, forms the basis for this application.
The largest part of the park consists of a medieval landscape, both at and around the former Cronesteyn castle with its castle forest and old canals, and in the polder landscape with its old winding creeks and irregular ditch pattern. In the 1980s, a special park design with many trees, paths, grass and special plants and a swamp garden was applied. As a result, there is a lot of special nature present in the entire Polderpark. And partly due to the many enthusiastic visitors, it remains a living landscape.

When: November 10 at 2:00 PM
Where: The Tuin van de Smid in the park
Entrance € 5.00 including coffee/tea - Registration required via info@groencronesteyn.nl

In juni 2017 sloegen de Wijkvereniging, Gymsport Leiden en Brede School De Arcade de handen ineen omdat ze vonden dat deze super-vrijwilliger een koninklijke onderscheiding verdiende. De Koning was het daar helemaal mee eens en daarom kreeg Rob vandaag een lintje van de burgemeester. In een volle Hooglandse Kerk en in bijzijn van echtgenote Elly en kinderen en kleinkinderen werd Rob, die echt van niets wist, benoemd tot Lid in de Orde van Oranje-Nassau.
Op 27 april rond een uur of 11 's morgens zet de wijkvereniging Rob nog even in het zonnetje bij de feestelijkheden van Koningsdag.

16-7-2020 | Op de dag dat de Fransen de bestorming van de Bastille herdenken, vond de uitgestelde ALV van onze vereniging plaats in het Bonaventura college. Waarnemend voorzitter Chris van Voorden opende de vergadering, waarbij circa dertig leden aanwezig waren. Van Voorden roemde de samenwerking met de scheidende bestuursleden Joop van Pijkeren en Monica Wigman. Na de reguliere goedkeuringen van notulen en jaarverslag, gaf penningmeester Karin Jansen inzicht in de besteding van de beschikbare gelden. Ook 2019 heeft per saldo een klein overschot op de jaarrekening opgeleverd. De begroting 2020 is als gevolg van corona wat anders dan voorgaande jaren. Jansen gaf een korte toelichting op de door de kascontrolecommissie goedgekeurde jaarrekening. Haar oordeel is dat de PBW-vereniging een financieel gezond wijkorgaan is en dat ook zal blijven. Zeker als alle leden hun contributie betalen.

Bestuur
Personele wisselingen waren al eerder aangekondigd en zijn nu door de ALV bekrachtigd. Daarmee is het PBWbestuur weer compleet: een nieuwe voorzitter Han van Overbeeke en secretaris Jackelien Kuntz.  Karin Verbaken en Bob Goulooze houden zich respectievelijk bezig met wijk issues en communicatie.

Jaarplan
De nieuwe voorzitter vertelde over het jaarplan 2020 en ging in op vragen over de positie van de PBW. Het is voor de wijkvereniging neemt vaak lastig zelf stelling te nemen in diverse issues, vanwege de verdeeldheid die de wijk kenmerkt. De vereniging wil proberen bij te dragen de dialoog in de wijk gaande te houden. Daarnaast wil het bestuur kijken of de procedures rond de issues correct zijn gevolgd en wil het de gemeente aanspreken op participatie. Daarbij zal aansluiting worden gezocht bij andere wijkverenigingen.

‘Het was hier mooi spelen in het weiland’ Meneer de Bolster (1921) koestert de tijd dat de Professorenwijk nog niet bebouwd was. Begin jaren dertig van de vorige eeuw was het een ideaal speelterrein voor hem en zijn vrienden die ook op het Levendaal woonden. In 1969 kwam hij er zelf te wonen toen hij met zijn gezin naar de Buys Ballotstraat verhuisde. Er is ondertussen veel veranderd, maar zijn gevoel in een veilige omgeving te verkeren is gebleven.
Als kind woonde meneer De Bolster met zijn ouders en twee broers op het Levendaal. Vader was textielarbeider. In de stad was weinig speelruimte. Daarom ging hij na schooltijd vaak met een paar vrienden uit de binnenstad naar de Professorenwijk die nog in opbouw was. “Het was nog allemaal land rond de Lorentzkade. Wij hadden een afspraak met de eigenaar van een stuk weiland, boer Roelofs, die aan de Haven woonde. In ruil voor onze hulp mochten we onbeperkt spelen op het land.”
“Alles mocht, als wij maar hielpen de koeien opdrijven naar de melkplaats. Die was bij de stallen, waar nu de Zeemanlaan bij de Lorentzkade uitkomt. De huidige Lorentzbrug naar de Thorbeckestraat was er nog niet. Maar in het verlengde van de Cronesteinkade had je wel een houten bruggetje over de Stadsmolensloot waar je net met paard en wagen overheen kon. Wij brachten de melk in kannen met een kar over dat bruggetje naar de binnenstad, helemaal naar de Haven. Eentje trok met een touw en de anderen duwden.” Bij boer Roelofs aan de Haven werd de melk gekarnd. “Wij mochten zoveel karnemelk drinken als we maar wilden. Na een halve liter zat je helemaal vol. Dat kostte de boer maar een paar centen. Maar in ruil daarvoor hadden wij alle vrijheid. We mochten ook gratis konijnen houden in de schuur bij de stallen van de koeien.”

Meneer de Bolster: ‘Dat bruggetje vanaf de Cronesteinkade heeft na de oorlog nog een tijd bestaan. Ik heb er later nog op staan vissen.’

Joodse wezen
De vrienden zwommen na schooltijd en in vakanties vaak in de Stadsmolensloot, aan de latere Lorentzkade, vlakbij een ander smal houten bruggetje naar de plaats waar nu de Vredeskerk staat. De Sitterlaan bestond nog niet. “We namen geen badpakken mee. Dat deed je gewoon in je onderbroek.” In vakantietijd waren ze bijna iedere dag op het land. “Op vakantie gaan was er toen niet bij, dus dat was machtig mooi de hele dag op het land. Het was ook een uitkomst voor onze ouders. We gingen ‘s ochtends weg en kwamen pas ‘s avonds weer terug. Soms bleven we zelfs slapen op het weiland. Dan kregen we een laken mee en een tafelzeiltje op stokken. Dat was onze tent. Vader kwam dan om elf uur ‘s avonds kijken wat we uitspookten. Er gebeurde nooit wat. Zo buiten slapen kon toen nog, je had een gevoel van veiligheid.” “We hadden ook veel contact met de jongens uit het Joodse weeshuis. Daarachter lag een grote tuin en een speelplaats voor de kinderen met een hek eromheen. Wij hadden op een braak stuk land aan de Cronesteinkade een voetbalveldje gemaakt met doeltjes op paaltjes. Zij konden ons zien vanuit hun achtertuin. De joodse kinderen gingen de voordeur uit aan de Roodenburgerstraat, liepen buitenom en vroegen of ze mee mochten voetballen. In de winter bevroor het regenwater en werd er op dat veldje ook geschaatst.” Het contact ging niet verder dan voetbal en schaatsen. “Wij mochten nooit naar binnen in het weeshuis, en we nodigden hen ook niet thuis uit. Dat deden we onderling in onze eigen buurt wel.” Er was toch een verschil en niet alleen vanwege hun godsdienst en cultuur. “De joodse kinderen kwamen ook uit een beter milieu dan wij, het was een ander genre mensen. Ze kregen goede begeleiding en gingen doorstuderen. De arbeiderskinderen van het Levendaal niet. Met 14 jaar was het afgelopen met spelen, dan ging je naar de fabriek.” Maar bij het voetballen viel elk onderscheid weg: “We gingen gewoon met elkaar om. Ook de joodse kinderen vloekten als je ze tegen hun schenen schopte.”

Typograaf
Op zijn veertiende ging De Bolster als typograaf werken op een drukkerij en maakte dagen van 8 uur tot half zes. “Dat handzetten was een prachtig vak dat ik tot mijn zestigste met plezier heb uitgeoefend. Jammer dat het beroep niet meer bestaat. Maar er is nog een vereniging van typografen en die zoeken elkaar nog steeds op.” Het werk nam alle tijd in beslag. Spelen was er bijna niet meer bij. Tijdens zijn schaatstochten over de Stadsmolensloot richting de molen aan de Kanaalweg merkte hij dat zijn vroegere speelterrein in een woonwijk veranderde. In 1949 ontmoette hij zijn latere vrouw toen hij drukwerk bracht naar Farminon, het farmaceutisch bedrijf aan de Herensingel waar ze op kantoor werkte. In 1951 trouwden ze en gingen ze, uiteindelijk voor negen jaar, inwonen bij haar ouders in de Borneostraat in de Kooi. Daar werd hun eerste zoon geboren. Op hun eerste eigen bovenhuis in Leiden Noord kregen ze een tweede zoon. In 1969 kregen ze de kans tot woningruil met een collega van de drukkerij. Zo kwamen ze in de Buys Ballotstraat terecht.

Burenhulp
Mevrouw de Bolster kende de huizen al omdat een vriendinnetje van de Mulo hier woonde. “En ik heb ze zien bouwen”, vult haar man aan.“Toen we hier kwamen, woonden er veel oudere mensen aan de overkant. Ik vond het een grijs buurtje”, vertelt mevrouw de Bolster. “Veertig jaar geleden waren oudere mensen veel stabieler en ouwelijker gekleed voor hun leeftijd dan nu. Verderop woonden twee oudere heren alleen en dan hield je een oogje in het zeil of het wel goed met ze ging. Dat was toen meer dan nu. Dat kon omdat je veel thuis was. Ik werkte alleen de woensdagmiddag en de zaterdag in een kledingbedrijf op de hoek van de Herengracht. Ik deed ook wel boodschappen voor een oude mevrouw verderop in de straat”. De contacten gingen overigens niet verder dan burenhulp. “Je ging niet bij elkaar op visite.” De Buijs Ballotstraat zag er in 1969 anders uit dan nu. Nog lang niet iedereen had een auto. De stoepen waren breder. Toch speelde hun jongste zoon weinig in de smalle straat. Hij ging liever voetballen naast het hockeyveld, op de plek waar nu de speeltuin is. Hij ging naar de opleidingsschool in de Du Rieustraat. “Het was een goede school, maar we kwamen er niet zo veel. Hij liep zelf naar school en in die tijd hoefde je nog niet te helpen op school zoals nu.” Er waren veel winkels in de buurt, zoals schuin tegenover hen de kruidenierwinkel van Van Mil. Meneer de Bolster: “Op elke hoek van de straat was een winkel. Maar de sfeer was toch al iets anders dan ik van vroeger gewend was. Hier in de wijk hadden ze echt sluitingstijden, heel anders dan in mijn vroegere buurt. Toen kon je in de Kraaierstraat als je opeens trek had nog om 12 uur ’s avonds een bokking krijgen bij de viswinkel. Dan klopte je aan en kwam er iemand in nachtpon naar beneden.”
Het echtpaar ziet nog meer verschillen met vroeger. “Er zijn nu veel jonge gezinnen in de straat. Wij zijn nu de ouderen. Toen woonde je ergens en bleef daar lang. Nu blijven gezinnen maar enkele jaren in de straat en vertrekken veel sneller dan vroeger naar een grotere woning. Vroeger sliepen soms wel tien kinderen op een kamer. Iedereen werkt nu overdag, de postbode geeft pakjes altijd bij ons af.” Meneer de Bolster ervaart ook een sterk contrast met zijn jeugd op het Levendaal. “Toen lag ik met mijn broers op een onbeschoten zolder. ‘s Winters was het daar zo koud dat mijn broer aan vader vroeg: ‘Mag ik die deken met mouwen?’. Dat was mijn vaders oude winterjas. Nu wonen we in een riante woning in een beschermde buurt. Ik voel me nog echt veilig hier.” Mevrouw beaamt dat: “Als ik naar de stad ga, doe ik mijn portemonnee altijd in de binnenzak van mijn jas, maar als ik hier naar de bakker of drogist ga doe ik hem rustig in mijn boodschappentas. Er is toch iets overgebleven van de oude sfeer.”

Roodenburgerpolder jaren dertig: ‘Door de weilanden liepen paden’ Bron: RAL

12-5-2021 |  Algemene ledenvergadering (ALV) Professoren- Burgemeesterswijk wordt dit jaar online gehouden op 10 mei 2021.Dit jaar was de Algemene ledenvergadering (AL) van onze vereniging online. Het bestuur legde verantwoording af over 2020 en lichtte de plannen voor 2021 toe. 2020 was vanwege de corona-pandemie wat activiteiten betreft een mager jaar. Rond de wijkissues was het Roomburgpark het thema waar het meest over was te doen. Dat laatste bleek ook uit de in 2020 gehouden enquête.
De kascommissie had lovende woorden voor scheidend penningmeester Karin Jansen.
Er zijn twee nieuwe bestuursleden benoemd, penningmeester Loes van der Hulst en bestuurslid John Molenaar. De gewenste verjonging in het bestuur is daarmee een feit.

Een levendige discussie over de doelstelling van de vereniging, belangenbehartiging en hoe die vorm te geven, mondde uit in de oprichting van een werkgroep die het thema gaat verkennen. In het najaar komen we daar op terug.

Ten slotte kreeg het thema duurzaamheid aandacht in een oproep de communicatie van de vereniging te digitaliseren.
Wij kijken terug op een geanimeerde en constructieve online vergadering.

Door Rinny Kooi Leentje Leerde Lotje Lopen Langs de Lange Lindelaan.

Zou Leentje Lotje ook de naam Hollandse Linde hebben geleerd toen zij langs die bomen liepen? Het is deze soort Linde die vaak langs wegen en in steden wordt aangeplant, zoals bijvoorbeeld de bevrijdingsboom aan de Zeemanlaan. De laatste jaren wordt hier door de buurtvereniging op de avond van 4 mei een krans gelegd ter nagedachtenis aan de gevallenen uit de Tweede Wereldoorlog.

Lindes worden vaak aangeplant ter gelegenheid van historische gebeurtenissen. Toen Wilhelmina, Juliana en Beatrix koningin werden is dat ook in Leiden gebeurd. Die bomen kunnen nu ook gebruikt worden om een indruk te krijgen van hun groeisnelheid. Daarbij moet men allerlei factoren die de ontwikkeling beÔnvloeden even vergeten. Ik heb op 1 meter hoogte boven de grond hun stamomtrek gemeten. De Wilhelminaboom (6 sept. 1898, in het Plantsoen dichtbij de Plantage) heeft een omtrek van 2.27 meter; de Julianaboom (6 sept. 1948, tegenover het Gerecht) meet 1.81 meter en de Beatrixboom (30 april 1980, tegenover Gravensteen) is slechts 0.64 meter. Men heeft mij verteld dat de Linde aan de Zeemanlaan niet de oorspronkelijke is. Wat er met die boom is gebeurd weet ik niet. De omtrek van de stam, 1.29 meter, duidt erop dat de boom jonger is dan de Julianaboom, dus geplant is na 1948. De genoemde bomen zijn nog relatief jong en klein. Ze kunnen wel 600 jaar worden en een stamomtrek hebben van 10 meter want in Aken staat zo'n kanjer.

De Hollandse Linde, Tilia vulgaris Hayne, is een kruising tussen de Zomerlinde, T. platyphyllos Scob., en de Winterlinde T. cordata Mill. De Hollandse Linde is te herkennen aan het grote aantal loten dat altijd aan de voet van de stam wordt gevormd. Van oorsprong horen deze bomen in Nederland thuis. Uit onderzoek aan stuifmeelkorrels is bekend dat tijdens de laatste ijstijd de Linde uit ons land en het overgrote deel van Europa was verdreven naar Zuidoost-Europa. Ongeveer 7000 jaar v. Chr. was de Linde terug in ons land. Gedurende het Atlanticum groeide de Linde overal in het wild; tussen 3000 en 2000 v. Chr. begon een achteruitgang die tot op heden voortduurt.

Aan stuifmeel kan men ook honing herkennen. Lindebloesemhoning is voor liefhebbers een lekkernij. Als de Linde bloeit hangt er een heerlijke frisse geur en gonst het van de insecten die worden aangetrokken. Zij verzamelen dan nectar dat door Lindes overvloedig wordt geproduceerd. Arjen Neve is een imker van de imkervereniging die in het polderpark Cronesteijn het clubgebouw heeft. Hij tekende stuifmeelkorrels voor een boek over stuifmeelonderzoek van honing. Volgens dit boek bevat lindebloesemhoning naar verhouding weinig stuifmeel. De tekening hierbij is van zijn hand. Hierin is te zien dat de Linde een van de weinige bomen is waarvan het bloemetje goed ontwikkelde kelk- en kroonbladeren, meeldraden en een vruchtbeginsel heeft. Ook laat de tekening zien dat de bladeren hartvormig zijn. Na de bloei worden de bolvormige zaden met behulp van een schutblad door de wind verspreid.

Niet altijd worden Lindes gewaardeerd. In de zomer zitten de bladeren onder de bladluizen. Bladluizen produceren luizenmelk, dat is honingdauw en dat valt op de onder de bomen geparkeerde auto's. Mieren houden wel van deze meeldauwproductie. In Lindes ziet men vaak optochten van mieren die de luizen gaan melken.

Als men Lindes snoeit lopen de bomen gemakkelijk weer uit. Daarom kan men goed vormsnoei toepassen en door hun takken te ìleidenî leilindes kweken. Deze leilindes werden vroeger gebruikt als zonnescherm. Voor de Burcht kan men op een warme dag heerlijk onder een leilinde in de schaduw zitten (met een pilsje).

Over Lindes is veel te schrijven. Ze komen voor in spreekwoorden, rijmpjes en liedjes, sagen en sprookjes, in volksgeloof en volksgebruik, in (aardrijkskundige) namen, op wapens, zegels en schilden. Lindebloesem en Lindehoning kent een aantal medicinale toepassingen.

Het Latijnse Tilia betekent Linde. De naam Linde is zo oud dat men niet zeker is van de oorsprong. Het zou kunnen zijn afgeleid van het woord bast (linda = bindsel). De naam kan ook te maken hebben met het zachte hout. Dit zachte hout wordt voor veel doeleinden gebruikt zoals houtsnijwerk, muziekinstrumenten, broodplanken enz. Vroeger sneed men drukletters van Lindehout. Dus als deze buurtkrant op oude 'antieke' wijze zou worden geproduceerd zou deze bijdrage met Lindeletters zijn gezet.

18 mei 2023 | De Omgevingsraad Schiphol was tot op heden het platform voor omwonenden om invloed uit te kunnen oefenen op de ontwikkeling van Schiphol.

Website maatschappelijke raad Schiphol

Met ingang van 1 juli 2023 zal deze taak worden overgenomen door de Maatschappelijke Raad Schiphol. Actieve participatie van belanghebbenden wordt hiermee mogelijk gemaakt.
De Raad zal gevraagd en ongevraagd adviezen uitbrengen aan het kabinet en aan de luchtvaartsector over het verbeteren van de leefkwaliteit in gebieden rondom Schiphol. Vertegenwoordigers van bewonersorganisaties kunnen in de raad deelnemen via getrapte verkiezingen, een vrij ingewikkeld proces. Het raadswerk zelf vereist ongeveer 1 dag per week, waar een vergoeding tegenover staat. Het bestuur van de wijkvereniging heeft hiervoor geen tijd/beschikbaarheid maar zal betrokken blijven bij de nog uit te werken ‘open schil’ waardoor wij op voor ons relevante participatietrajecten kunnen deelnemen. Indien er leden/bewoners belangstelling en tijd hebben om dit proces aan te gaan en in de raad zitting te nemen dan horen wij dat graag en zullen wij zonodig ondersteuning bieden. Het is wel kort dag: de deadline voor aanmelding bij de raad is 28 mei. Voor meer informatie verwijzen wij naar de website

6-2-2021 | In de afgelopen week is er ophef ontstaan, op onder meer de website, over de keuze van het bestuur om zich neutraal op te stellen ten opzichte van het Inrichtingsplan Roomburgerpark. De discussie is op gang gekomen door het abrupte vertrek van een van de bestuursleden. Als bestuur willen we graag op deze ophef reageren. Eerlijkheid gebiedt namelijk te zeggen, dat we zelf ook worstelen met het dossier en de positie die we moeten innemen. Omdat de discussie en stellingname in de wijk zo gepolariseerd zijn, is het voor ons moeilijk positie te kiezen. Een lastig dilemma waarbij geen van de keuzes de juiste is in de ogen van veel van onze leden en wijkbewoners. Kiezen we vóór het plan, dan vallen de tegenstanders over ons heen en vice versa. Zelfs de middenweg - een keuze voor neutraliteit – roept heftige reacties op. We begrijpen dat deze kritiek veelal voortkomt uit passie, of dat nu voor groen, park, sport of hockey is. Toch raken de reacties en ook de toon daarvan ons, collectief en individueel, en maken ons werk als bestuur van de wijkvereniging bepaald niet gemakkelijker.

Maar we hebben bewust gekozen voor de neutrale opstelling ten opzichte van het Inrichtingsplan. En we zijn eensgezind in de visie dat we niet willen bijdragen aan de hoog opgelopen polarisatie en verdeeldheid rondom dit thema, dat slecht is voor het in harmonie samenleven in de wijk. Daarbij zou dat ook in strijd zijn met het inzetten van de vereniging op het “welzijn in de ruimste zin des woords van de bewoners”, zoals in de statuten vermeld staat.

Neutraliteit houdt overigens geen instemming in, zoals wel wordt gesuggereerd. Dankzij inspanningen van de tegenstanders zal er tegelijkertijd met de Tweede Kamerverkiezingen een volksraadpleging over het voorstel plaatsvinden waarin de bewoners zelf op democratische wijze hun mening kunnen laten horen. Wij volgen dit nauwlettend. Begin maart zal er een extra editie van de wijkkrant uitkomen waarin, vanuit een neutraal standpunt, informatie en meningen over dit referendum zijn te vinden. Er is ook een rubriek vraag en antwoord en er zijn bronverwijzingen te vinden. We vinden dit belangrijk en willen hiermee een handvat bieden voor uw onderbouwde keuze in het referendum.

En na het referendum moeten we ook verder; met elkaar! Met elkaar in de vereniging, met elkaar in de wijk en ook met elkaar in het park. Daarom voelen wij ons als bestuur verplicht om, ongeacht de uitslag van het referendum, al het mogelijke te doen voor het bij elkaar brengen van de partijen die nu zo lijnrecht tegenover elkaar staan. En om te zoeken naar manieren om de dialoog, cohesie en harmonie in onze mooie wijk te herstellen.

Het Bestuur van Vereniging Professoren- en Burgemeesterswijk

Meneer, u woont in de wastafelbuurt
Het is een bekend huis met Kerstmis. De zijgevel is dan versierd met een grote kerstboom van lampjes. De opa van de huidige bewoner Ap van Doorn (geboren in 1945), de heer Diekman, kocht in 1938 het herenhuis op de hoek van de Van den Brandelerkade en de Burggravenlaan. Vanaf deze plek hebben drie familiegeneraties de wijk zien groeien. “Het uitzicht is iets minder weids dan vroeger, maar er is nog genoeg ruimte en natuur in de buurt om mij te inspireren in mijn kunst”, aldus Van Doorn.
“Mijn opa heeft het huis in 1938 ‘uit de put’ gekocht, inclusief de grond, voor iets meer dan 9000 gulden. Hij werkte voor de toenmalige Bataafse Petroleum Maatschappij, later Shell, in Indonesië, ging vervroegd met pensioen en kreeg zijn pensioen in één bedrag mee. Daarvan kocht hij het huis aan de Van den Brandelerkade 31 en meer huizen in de nieuwe wijk. Opa heeft dit huis twee stenen breder laten maken dan de andere huizen in de straat. Ook liet hij er direct centrale verwarming inzetten. Dit was één van de eerste huizen die zo modern was”, vertelt Ap van Doorn over zijn huis. Opa reed geen auto en liet zich vaak van het Centraal Station naar huis rijden. “De taxichauffeurs kenden de nieuwe buurt nog niet goed. De Lorentzkade wisten ze soms nog wel, maar de Van den Brandelerkade niet. Een keer zei een taxichauffeur tegen hem: ‘Mijnheer, U woont in de wastafelbuurt!’ Meer dan één wastafel in huis was toen bijzonder.” De Burggravenlaan en de De Sitterlaan waren vroeger de rand van de wijk. “Opa vertelde dat hij in de oorlog vanuit de dakkapel het bombardement in Rotterdam kon zien.” Zelf woonde Ap van Doorn tot zijn elfde jaar met zijn vader, moeder en zus in Leiderdorp. “Dikwijls, in die tijd was mijn moeder me kwijt. Dan was ik naar opa toe, helemaal op de step. Opa belde dan mijn vader, die onderwijzer was op de Kernstraatschool hier in de wijk. Dan kon ik met hem weer terug naar huis. De Kernstraatschool was een openbare ‘Opleidingsschool voor gymnasium en HBS’. De school groeide snel en het gebouw werd op een gegeven moment te klein. Toen zijn er een paar klassen verhuisd naar het vroegere Joodse Weeshuis.” Na de dood van zijn vader in 1956 trok hij met moeder en zus in bij opa en oma boven.

Zichtbare kinderen
In zijn HBS-tijd in de jaren zestig, was Ap lid van de korfbalvereniging Fluks aan de Cronesteinkade, één van de oudste korfbalverenigingen van Nederland. “Ik ben twee keer blijven zitten in dezelfde klas omdat ik zo fanatiek bezig was met het organiseren van het aspiranten korfbaltoernooi. Toen ben ik naar de MULO gegaan en daarna terug naar de vierde klas van de HBS.” Bij Fluks ontmoette hij zijn latere vrouw Corry Boom, die vaak langs het veld stond, omdat een vriendin van haar meespeelde. “We leerden elkaar beter kennen op de dansavondjes van Fluks, georganiseerd door meneer Uphoff, een broodverkoper die dansles gaf bij Fluks”, vult Corry van Doorn aan. Zelf woonde zij toen op het Utrechtse Veer, maar ze kwam al van jongs af aan in de wijk. “Ik speelde vaak op het grote grasveld aan de Mey van Streefkerkstraat. Dat veld was heel oneffen, weet ik nog. De hoge hobbels waren in mijn beleving als kind een soort bergen.” Ap herinnert zich dat ook: “Ik ging er vaak crossen met mijn fiets.”
Toen ze trouwden in 1966 bestond er woningnood. Corrie van Doorn: “Eén van de huizen van opa in de Thorbeckestraat stond leeg, maar de gemeenteambtenaar zei: “Kom maar terug als je twee zichtbare kinderen hebt’.” Via een advocatenkantoor, waar ze als secretaresse werkte, kwamen ze aan een etage op de Breestraat. Ze moesten wel de schijn ophouden. “Officieel woonden we in bij opa. Er kon gecontroleerd worden, dus hadden we boven twee paar pantoffels neergezet. In 1968 stierf opa en toen gingen we er ook echt wonen.” De zus van Ap, die er eerst ook nog woonde, was inmiddels verhuisd, maar zijn moeder bleef boven wonen. Ze stierf in 1973. In 1969 werd hun eerste dochter geboren. “Het was dus een echt familiehuis. Er zijn zoveel kinderen van verschillende generaties geboren. Mijn tante heeft er haar twee kinderen gekregen. Mijn zus twee kinderen, en in ons gezin zijn er ook twee dochters geboren.”

Brand
De dakkapel aan de zijkant van het huis was een strategische plek. “Van daaruit keek je uit op het geel geschilderde buurthuis het Profje. Dat lag lager, je moest een paar treden af. Je hoorde vooral in de zomer vaak muziek, bijvoorbeeld van trouwfeesten. Naast het Profje lag de speeltuin in het weiland waarin de paarden van leveranciers uit de buurt stonden, bijvoorbeeld het paard van groenteboer ’t Zelfde.”
“Ik zat in 1965 vaak vanuit de dakkapel naar de bouw van de Vredeskerk te kijken. Opa kwam weinig in de kerk, maar dominee Vossers was vaak bij hem thuis om een sigaar te roken na de dienst. In 1987 in de nacht van 30 op 31 december zagen we de Finse school afbranden. We keken vanuit de slaapkamer en konden daarna niet meer slapen. Toen begon ik s´nachts maar alvast met oliebollen bakken. Het mooie huis staat op het meest zuidelijke puntje van de Burgemeesters wijk. “De sloot hier voor de deur heeft voor mijn gevoel ook altijd echt de grens gevormd tussen de Professoren- en de Burgemeestrswijk. Er was toen toch een zeker standsverschil. In de Professorenwijk zaten toentertijd veel winkeliers, vooral in de Van ´t Hoffstraat. Waar nu het postkantoor is, zat vroeger Zirkzee en Zirkzee verhuisde naar de plak waar later drogisterij Van Harteveld kwam (nu Da drogist). Waar nu de dameskapper zit, was toen een visboer en later patatzaak ´t Zwaantje. Ik herinner me ook nog kantoorboekhandel Lectura op de Zeemanlaan. En je had een zaak met huishoudelijke artikelen tegenover Van Harteveld waar nu de dierenzaak is. In de Burgemeesterswijk hadden we veel minder winkels, maar wel bijzondere. We kwamen wel in Cobetstraat, bij bakker Nachtegaal. Daarnaast was ook een patatzaak, waar je saté met stukjes ananas kon krijgen. Dat vonden we toen heel bijzonder.”

Kleurige dekentjes
“Vijftien jaar geleden wilde de afdeling Groen van de gemeente de heemtuin, die vroeger voor de Molen aan de Kanaalweg lag, verlengen naar de Lorentzkade en de Van den Brandelerkade. Wij wilden dat lange gras niet omdat we bang waren dat daar spuiten terecht zouden komen. De methadonverstrekking door de GG en GD in de Roodenburgerstraat zit daar immers vlakbij. Een rechter en een bioloog die in de wijk woonden, waren woordvoerders, dus ze hebben dat gelukkig tegengehouden.” Ap is hervormd opgevoed, maar had oorspronkelijk niet zo’n sterke band met de Vredeskerk naast zijn deur. “De kinderen zijn er wel gedoopt en naar zondagsschool geweest. Maar ik huldigde het idee ‘Voor geloven heb je geen kerk nodig’. De kerk heeft een grotere parochie dan alleen de Professoren- en Burgemeesterswijk. Haar sociale en culturele functie is heel belangrijk met activiteiten zoals klaverjassen, volksdans en zangkoren. De Vredeskerk is eigenlijk een soort wijkcentrum. Vanaf 1996 ben ik actief geworden in de kunstcommissie van de Vredeskerk en zoek steeds naar wijkgenoten die willen exposeren. Het gaat daarbij niet alleen om echte kunst. Zo heeft er ook een keer een mevrouw kleurige dekentjes geëxposeerd die ze had gebreid voor baby’s in ontwikkelingslanden.” Na een herseninfarct in 2000 moest Ap stoppen met zijn werk als registeraccountant. Hij is zich daarna helemaal op zijn hobby gaan toeleggen. Vanaf 1979 was hij al bezig met tekenen en schilderen. Daar is boetseren en beeldhouwen bijgekomen. Het Zuid- Hollands landschap en vooral koeien zijn geliefde onderwerpen. “Mooie weilanden kan ik dichtbij huis nog genoeg vinden, al zijn er tot mijn spijt geen koeien meer in Cronestein.” Begin jaren negentig heeft hij in het bos van dit polderpark een unieke film opgenomen waarin de vier seizoenen mooi zijn vastgelegd. “Ik ben daar toen een jaar lang elke zondagmorgen naartoe geweest en heb 55 uur opgenomen. Die heb ik teruggebracht tot 33 minuten.” De kunstwerken van Ap van Doorn zijn te zien op: www.apvandoorn.com

11mei 2023 |Het bestuur van de wijkvereniging Professoren en Burgemeesterswijk nodigt u als inwoner van onze wijk uit om via onderstaande link de enquête over de welstandsregels en verduurzaming van de woning in te vullen.

Klik hier voor deelname enquette

De Professoren en Burgemeesterswijk (PBW) is een beschermd stadsgezicht. Dat houdt in dat er een bijzondere cultuurhistorische en architectonische waarde aan wordt toegekend. Met de welstandsregels beoogt de gemeente Leiden die cultuurhistorische en architectonische waarden te behouden. Zo mag er bij voorbeeld aan de buitenkant van de huizen in beschermd stadsgezicht niet zomaar iets worden veranderd. Daarvoor moet eerst vergunning van de gemeente voor worden aangevraagd. Bij verduurzaming van woningen in de wijk, zoals het plaatsen van dubbel glas, dakisolatie of zonnepanelen, moet dus rekening worden gehouden met de welstandsregels.
Het bestuur van de wijkvereniging Professoren en Burgemeesterswijk heeft regelmatig contact en overleg met de gemeente en is om die reden benieuwd naar uw mening als inwoners van de wijk over de welstandsregels. Daarom de uitnodiging om via onderstaande link de enquête over de welstandsregels en verduurzaming van de woning in te vullen.

Hartelijk dank!
Bestuur ProfBurgWijk

10-10-2021 | Op zaterdag 9 oktober was het zover, het cadeau ter gelegenheid van het 25-jarig jubileum van de wijkvereniging werd onthuld door wethouder en wijkbewoner Fleur Spijker. Deze feestelijke gebeurtenis vond plaats op een zonnige namiddag in aanwezigheid van ruim 60 buurtbewoners en genodigden. Het beeld is gemaakt door de Leidse kunstenares Fleur van den Berg. Het staat op het kruispunt van de Burggravenlaan en Fruinlaan, de wegen die de drie delen van onze wijk verbinden.
In 2019 bestond de vereniging ProfBurgWijk 25 jaar. Een van de jubileum-activiteiten was het realiseren van een kunstproject voor de wijk. Met als doel, een kunstwerk dat de verbanden en de verbondenheid in de wijk accentueert. Karin Jansen heeft dit project vanuit het bestuur van de vereniging getrokken. Zij onderhield de contacten Fleur van den Berg over de realisatie van het kunstwerk, en met het Lucas van Leyden Fonds voor aanvullende financiering, waarvoor de wijkvereniging veel dank verschuldigd is. Dit alles heeft uiteindelijk geleid tot een schitterend resultaat: Molecular.

Belang participatie
Wethouder en wijkbewoner Fleur Spijker nam de onthulling voor haar rekening. In haar toespraak stond zij stil bij het belang van vrijwilligerswerk. En daarnaast bij het belang van participatie van wijkbewoners in ontwikkelingen in de wijk. De wijkvereniging kan niet zonder vrijwilligers en speelt een rol in die participatie. Het kunstwerk noemde zij: ‘Een nieuwe poort tot de wijk, waar je ook vandaan komt: het is niet te missen’. Ten slotte merkte zij op dat het beeld ook vragen oproept, die tot nadenken stemmen.

Driedimensionale ‘bollenstructuur’
Fleur van den Berg gaf een toelichting op het kunstwerk. Uit gesprekken met de wijkbewoners is de betrokkenheid met de wijk en de historie ervan gebleken. De professoren inspireerden haar in de vormgeving, een driedimensionale ‘bollenstructuur’.

Dat sluit ook aan bij haar stijl van beeldend werk. Molecular staat voor ‘de mens als onderdeel van’ en ‘verbondenheid’. Het past op die manier bij de wijk en bij de plek waar het staat, maar ook in een groter geheel: de samenhang tussen dingen.

Feestelijk
Het programma werd afgesloten met een feestelijk drankje voor de genodigden. Vanwege covid was ervoor gekozen die groep beperkt te houden tot oud-bestuursleden, actieve vrijwilligers en omwonenden. Het bestuur van de ProfBurgWijk hoopt dat de wijkbewoners alle zullen genieten van deze nieuwe aanwinst.

Dit jaar was de Algemene ledenvergadering (AL)  van onze vereniging online. Het bestuur legde verantwoording af over 2020 en lichtte de plannen voor 2021 toe. 2020 was vanwege de corona-pandemie wat activiteiten betreft een mager jaar. Rond de wijkissues was het Roomburgpark het thema waar het meest over was te doen. Dat laatste bleek ook uit de in 2020 gehouden enquête.
De kascommissie had lovende woorden voor scheidend penningmeester Karin Jansen.
Er zijn twee nieuwe bestuursleden benoemd, penningmeester Loes van der Hulst en bestuurslid John Molenaar. De gewenste verjonging in het bestuur is daarmee een feit.

Een levendige discussie over de doelstelling van de vereniging, belangenbehartiging en hoe die vorm te geven, mondde uit in de oprichting van een werkgroep die het thema gaat verkennen. In het najaar komen we daar op terug.

Ten slotte kreeg het thema duurzaamheid aandacht in een oproep de communicatie van de vereniging te digitaliseren.
Wij kijken terug op een geanimeerde en constructieve online vergadering.

"We hopen hier zo lang mogelijk te blijven" Op 7 juli 2004 liet het echtpaar van Estrik vijftig gebakjes bij woningbouwvereniging Ons Doel bezorgen. Even zovele jaren wonen zij naar volle tevredenheid op de benedenwoning met tuin van een flat aan de Kanaalweg, vlak bij het spoor. In 1954 leek het een paleis na verblijf op krappe bovenetages. In 2004 blijkt het een ‘levensloopbestendige woning’.

De heer en mevrouw van Estrik (beiden van 1922) leerden elkaar kort na de oorlog kennen. Zij woonde al vanaf 1939 in Leiden. Hij deed in zijn geboorteplaats Arnhem een administratieve opleiding en werkte aan het eind van de oorlog voor de Canadezen. “Toen de Canadezen vertrokken en Arnhem grotendeels verwoest was, wilde ik weg.” De kans deed zich voor toen hij de heer Verhoef, oprichter van de Leidse vleesfabriek Vianda, ontmoette. De fabriek was destijds gevestigd aan de Langegracht in Leiden naast Clos en Leembruggen.

Gaarkeuken
Meneer Verhoef liet hem de fabriek zien, die in de oorlog als gaarkeuken had gefungeerd. Hij had dringend een administratieve medewerker nodig. Meneer van Estrik verhuisde naar Leiden, maar ging korte tijd later in Wassenaar werken als assistent- accountant. Daar werkte ook zijn aanstaande vrouw in een kapsalon. Zij hadden elkaar ontmoet bij een wederzijdse kennis, maar troffen elkaar altijd bij de Posthof als beiden op weg waren naar Wassenaar. In 1947 trouwden ze en in 1950 werd meneervan Estrik directeur van Vianda.

Paleis
De eerste jaren na hun huwelijk woonde het echtpaar eerst in bij de ouders van mevrouw van Estrik en vervolgens op een bovenwoning in de Marijkestraat. In 1953 werd dat te krap. Er waren inmiddels drie kinderen, de jongste dochter was één jaar. Meneer Van Estrik zocht al vaak woningen voor specialisten op het gebied van vleesverwerking die hij uit andere steden aantrok. “Daardoor kwam ik op de gedachte om bij het hoofd Huisvesting te vragen om een woning voor onszelf. Toen we eens wandelden langs de Kanaalweg zagen we de flats in aanbouw. Daar wilden we wonen. Het leek een paleis na de duplexwoning in de Marijkestraat.” De Kanaalweg zag er toen totaal anders uit. “Het was meer een dreef. Aan de kant van het water lagen vrijende paartjes onder de bomen. De spoorbaan lag lager dan nu. Daarachter lag, in wat nu het Kanaalpark is, de dekenfabriek Van Wijk en aan het eind van de weg, waar nu de Cronesteinflat is, lag een manege. Aan de overkant van het kanaal stonden koeien en paarden. Er waren ook kassen. Een wijds uitzicht naar het oosten hadden we.”

Kapitein
De flats aan de Kanaalweg waren alleen niet zomaar beschikbaar. Woningbouwvereniging Ons doel had een contract met het ministerie van Defensie. Zeventig procent van de woningen moest bewoond worden door defensiepersoneel. “Onder en boven ons woonden gezinnen van militairen en twee hoofdambtenaren. Linksboven ons woonde een kapitein, die door promoties uiteindelijk als kolonel werd gepensioneerd. Aanvankelijk kregen we een bovenwoning toegewezen, maar ik moest van mijn vrouw terug om een benedenwoning te vragen. Een ambtenaar van Huisvesting zei toen: “Geef ze maar de benedenwoning, de andere mensen weten nog niet welke woning ze krijgen.” Achteraf pakte dat goed uit. Mevrouw Van Estrik: ‘Ik wilde zo graag een tuin en het was een hele grote van wel 100 vierkante meter. De bovenburen waren achteraf ook blij, want zij wilden helemaal geen tuin.”

Feesten
De flat beantwoordde niet aan het stereotiepe beeld dat men elkaar in flats voorbijloopt. “We liepen in en uit bij elkaar. Het schoonmaken van het trapportaal ging in alle harmonie. Er waren feesten met de hele flat op verjaardagen, Kerst en Oudejaar. Met Oudejaar hadden we de hele flat op bezoek tot diep in de nacht. Dan was allles versierd met netten.” Meneer Van Estrik ging op zaterdag biljarten met de kapitein. Mevrouw Van Estrik werd overdag regelmatig op de koffie gevraagd, maar dat vond ze wat teveel van het goede: “Ik was nogal een pietje precies in het huishouden en daar kwam de sherry op tafel en er werd veel over elkaar gekletst.”

Kruipruimte
Op straat hadden de kinderen veel ruimte om met elkaar te ballen of te badmintonnen. Of ze speelden in de grote zandbak van de familie Van Estrik. Binnen speelden ze vaak in de kruipruimte onder de flat, die 1 meter dertig hoog is. “Dan zagen we ze lange tijd niet, maar we wisten dat ze ergens onder de flat moesten zijn. Je kon zelfs doorlopen naar de volgende flat.” Op de feesten sliepen de kinderen met elkaar in bed. Dat den per maand tegenover 30 gulden in de Marijkestraat. Maar het bleek prima te kunnen. Meneer van Estrik trots: “Ik was zelfs de eerste in de straat die een auto had.”

Eerste auto
Het echtpaar heeft zich altijd goed thuis gevoeld tussen de militairen.“ We waren toch een beetje van dezelfde ‘stand’”. Dat hadden naaste familieleden eerst niet gedacht. Hun bezorgde oordeel over de beoogde woning luidde aanvankelijk: ‘Je breekt je nek, dat kun je nooit betalen’. De huur van de Kanaalweg was namelijk ruim twee keer zo hoog: 61 gulden per maand tegenover 30 gulden in de Marijkestraat. Maar het bleek prima te kunnen. Meneer van Estrik trots: “Ik was zelfs de eerste in de straat die een auto had.”

Eigentijds
Naar de maatstaven van de jaren vijftig was het een ruime flat, die voor wel acht personen bestemd was. Nu de kinderen uit huis zijn is de woning nog steeds geschikt. Alles is gelijkvloers en de trap naar buiten telt maar enkele treden. Verder is het huis aangepast aan eigentijdse wensen zoals een doorgebroken woonkamer, CV, een open haard en een stalen aanrecht in de keuken. Ons Doel geeft keuzemogelijkheden bij vernieuwingen. “Je hoeft ze maar te bellen of ze komen al.“ Het uitzicht is misschien wat minder romantisch dan vroeger en de militairen zijn er niet meer, maar “we hopen hier zo lang mogelijk te blijven”.

Professor Antoine Paul Nicolas Franchimont, hoogleraar organische chemie
Door Hans Elstgeest Scheikunde - of chemie - is een betrekkelijk jonge wetenschap. Hoewel al eeuwen voor Christus de alchemie werd beoefend, had dit toch weinig te maken met het serieus bedrijven van de scheikunde. Alchemie betekende vooral min of meer om met het lukraak scheiden en mengen van allerlei materialen tot geneeskrachtige stoffen te komen. Het grote doel van de alchemie was het vinden van 'de steen der wijzen', die als hulpmiddel zou dienen om van onedel metaal zoals lood, edel metaal te maken, het liefst goud. Ook zou 'de steen' toegang geven tot onze onsterfelijkheid. Na het begin van onze jaartelling begint de alchemie zich langzaam maar zeker te ontwikkelen tot een serieuzere wetenschap, maar het duurt tot het begin van de zestiende eeuw. Dan gaat Paracelsus (1493-1541) als één van de eersten de alchemie echt wetenschappelijk benaderen. Daarna gaat het snel. Veel technieken uit de alchemie konden probleemloos worden toegepast in de moderne scheikunde, zoals verbranding (oxidatie), destillatie, etc. Chemie werd in die tijd al veel toegepast in de geneeskunde en al snel bleek dat deze tak van wetenschap ook overlapte met natuurkundige verschijnselen.
De chemie werd omvangrijker en daardoor ontstond de eerste scheiding; tussen de organische en anorganische chemie. De organische chemie - of koolstofchemie - behandelt de chemie van alle verbindingen die het element C (koolstof) als basis hebben (enkele uitzonderingen daargelaten). Ook de elementen H (watersof), O (zuurstof) en N (stikstof) komen regelmatig in deze verbindingen voor. De anorganische wetenschap behandelt de chemie van de overgebleven elementen zoals metalen en zouten. Tegenwoordig heeft de chemie een zeer belangrijke rol in de samenleving. Eigenlijk is alles chemie. De wetenschap heeft zich breed ontwikkeld en overlapt vele andere wetenschappen waaruit onder meer de biochemie, de medische chemie en fysische chemie ontstonden.
Maar wij beperken ons in dit tweeluik tot de organische en anorganische chemie. Twee grote Leidse wetenschappers hebben hier ter stede deze disciplines vormgegeven: professor van Bemmelen en professor Franchimont. Volgende keer behandel ik professor van Bemmelen en zijn betekenis voor de anorganische chemie, nu volgt het levensverhaal van prof. dr. A. P. N. Franchimont, de eerste Leidse hoogleraar organische chemie.

Waals
Antoine Paul Nicolas Franchimont, geboren op 10 mei 1844 in Leiden, is zoon van Nicolas Antoine Franchimont, proponent van de Waalse Gemeente (een Franssprekende kerk, door Fransen en Zuid-Nederlanders gestichte afsplitsing van de Nederlands Hervormde Kerk) en leraar Oude Talen en Theodora Alida Poppe. De naam Franchimont stamt zeer waarschijnlijk uit een Waals markgraafschap dat is ontstaan in de zestiende eeuw. Een bekend overblijfsel is het kasteel Franchimont in het Belgische plaatsje Theux vlakbij het kuuroord Spa. Dit kasteel draagt een roemrucht verleden en is tegenwoordig een toeristische trekpleister. Aangenomen kan worden dat de familienaam Franchimont in deze streek ontstaan is maar dat is niet geheel met zekerheid te zeggen.

In eerste instantie gaat Franchimont naar het Leids Gymnasium, maar als hij niet tot de vierde klas wordt toegelaten (hoogstwaarschijnlijk door een conflict met een van de leraren) houdt hij het daar voor gezien om een studie tot apotheker te gaan volgen. In 1864 heeft hij de benodigde papieren op zak en vestigt hij zich op de hoek Mare/Oude Vest met een eigen apotheek. Maar het apothekersbestaan boeit hem niet echt.

Promotie
Na een toelatingsexamen gaat hij een studie wis- en natuurkunde doen aan de universiteit in Leiden. Hij verkoopt zijn apotheek en is naast zijn studie tot en met 1871 leraar scheikunde aan de avondschool van het Leidse M.S.G. Het is 24 maart 1871 als hij bij prof. A.H. van der Boon Mesch met het proefschrift ‘Bijdrage tot de kennis van het ontstaan en de chemische constitutie der zogenaamde terpeenharsen’ promoveert.

Na zijn promotie vertrekt hij naar het buitenland. Hij werkt bij Kekulé (Bonn) en Wurtz (Parijs). Dit duurt tot augustus 1873. Dan keert hij terug en wordt hij leraar scheikunde aan de HBS in Wageningen (landbouwonderwijs). Ook dit is van korte duur omdat hij in 1874 benoemd wordt tot buitengewoon hoogleraar in de organische scheikunde aan de universiteit van Leiden waar hij zijn vroegere promotor opvolgt. De opvolging van Van der Boon Mesch resulteerde niet alleen in een leerstoel voor organische chemie maar ook één voor de anorganische. De leerstoel in de organische chemie was de eerste in dat onderwerp ter wereld. In 1877 wordt zijn buitengewoon hoogleraarschap omgezet in een gewoon hoogleraarschap.
Franchimont heeft tijdens zijn werkzame leven veel studieboeken gepubliceerd, zowel voor het universitaire als voor het middelbare onderwijs. Voor het practicum schreef hij: ‘Handleiding bij praktische oefeningen in organische chemie voor eerstbeginnenden’ (1879), ‘Leiddraad bij de studie van de koolstof en hare verbindingen’ in 1878. Daarnaast schreef hij ook het uit drie delen bestaande ‘Beginselen der chemie’ (1884-1886) en het ‘Kort leerboek der organische chemie als leiddraad bij het middelbaar onderwijs’ (1880).

Franchimont trouwt met Cornelia van Batenburg in 1880. Het was een huwelijk voor het leven, al bleef het kinderloos. Franchimont was geen publieke figuur, hij leefde voor zijn werk en zijn familie. Hij was een huiselijk type en thuis kon hij zich ontpoppen tot aangenaam verteller. In zijn optreden buitenshuis bleef hij over het algemeen op de achtergrond. Hij vond dat hij zijn wetenschappelijk slagen voor een groot deel aan zijn vrouw te danken had. Zij gaf hem alle ruimte om zijn werk ongestoord te kunnen verrichten, al begreep ze helemaal niets van wat hij deed.
Als docent verwachtte hij van zijn leerlingen een grote mate van zelfstandigheid. Zijn colleges waren zeer goed verzorgd en werden vaak met verklarende experimenten toegelicht. Hij vroeg veel van de studenten en kon als dat moest zeer streng zijn, voor hen, maar ook voor zichzelf.
Hij richtte in 1882 samen met collega’s het tijdschrift ‘Recueil des Travaux Chimique des Pays-Bas’ op. Het doel was om de Nederlandse verrichtingen op scheikundig gebied een internationale bekendheid te geven.
Zijn belangrijkste werken waren die van suikers en de acetylering daarvan. In 1883 ontdekte hij daarbij een nieuwe klasse van organische stikstofverbindingen: de nitraminen.
Hij werd tot lid van de Koninklijke Nederlandse Akademie van Wetenschappen te Amsterdam benoemd, hij was lid van het Bataafs Genootschap der Proefondervindelijke Wijsbegeerten te Rotterdam en ook viel hem de Ridderorde van de Nederlandse Leeuw ten deel. In 1912 wordt hij erelid van de Nederlandse Chemische Vereeniging naast groten als Lorentz en Van der Waals en eerder Van Bemmelen en Van 't Hoff.
Vanuit het buitenland volgde er lidmaatschappen van The Chemical Society en The Royal Institution of Great Britain and Ireland.
1 mei 1914 werd in het in 1901 in gebruik genomen laboratorium een bronzen gedenkplaat onthuld als dankbare herinnering voor 40 jaren dienst als hoogleraar, aangeboden door zijn leerlingen en vrienden.

In 1914 gaat hij met emiriraat, hopend dat zijn wankele gezondheid hem in staat zou stellen nog geruime tijd van een welverdiende rust te kunnen genieten. De rust is van korte duur als hij opnieuw ziek wordt. Deze keer wordt het hem fataal. Op 2 juli 1919 overlijdt Franchimont na een ondraaglijk, maar zorgvuldig verborgen gehouden leed (op zijn sterfbed corrigeerde hij nog drukproeven van 'zijn tijdschrift'). Op 5 juli 1919 werd zijn lichaam op Westerveld (Driehuizen) onder grote belangstelling gecremeerd. Geheel naar de wens van de overledene was er daarna een stille hulde ter nagedachtenis...

Bronnen:
De geschiedenis van de scheikunde in Nederland dl I en II (H. A. M. Snelders)
De wiekslag van hun geest (W. Otterspeer)
Jaarboekje Vereniging Oud Leiden 1920
Leidsch Dagblad
Nieuw Nederlands Biografisch Woordenboek
Prisma van de scheikunde ed. 1990
Wikipedia••
Winkler Prins Encyclopedie

'Koninginnedagviering was altijd vaste traditie in de wijk' De 93-jarige mevrouw Hiestand heeft dierbare herinneringen aan de organisatie en viering van koninginnedag. Zij maakt vanaf 1050 deel uit van een groep van tien mensen die 15 jaar achtereen samen Koninginnedag organiseerden. Pas in 1978 hier de hele groep ermee op omdat ze allen op een leeftijd waren gekomen dat ze het niet meer volhielden zo lang in touw te zijn. Het blijvende contact daarna was volgens haar tekenend voor de onderlinge verbondenheid die men in die tijd in de wijk voelde. Ook op andere manieren droeg mevrouw Hiestand haar steentje bij.

Al vanaf 1936 was er in de Burgemeesterwijk de traditie van een uitgebreide viering van Koninginnedag, toen nog op 31 augustus, de verjaardag van Koningin Wilhelmina. Direct na de oorlog, in 1946 werd de draad weer opgepakt. Juist in dat jaar verhuisde mevrouw Hiestand met haar man en kinderen (een dochter van 7 en een zoon van anderhalf) van Zutphen naar de Ridderstraat in Leiden. Haar man had een baan bij het Ministerie van Justitie gekregen. Vanaf 1050 ging ze deelnemen aan het organisatiecomité van Koninginnedag. “De Rijndijkbuurt hoorde er toen nog niet bij. Het was een bewuste keus om het feest alleen te organiseren voor de Burgemeestersbuurt tot aan de brug, anders werd het te groot.”

Jan Plezier
Bij de initiatiefnemers, meneer en mevrouw Taselaar, kwamen ze bijeen in de Tiboel Siegenbeekstraat. In februari begonnen de voorbereidingen: spelletjes bedenken in samenwerking met een leraar lichamelijke opvoeding, inkoop van cadeautjes, het regelen van de muziek en de Jan Plezier, waarmee de kinderen een tochtje door de wijk konden maken. Haar man stelde de collectelijsten op en mevrouw Hiestand ging ermee langs de deuren om aan de nodige financiën te komen. Voor drie gulden kregen de mensen 6 bonnetjes voor snoep, deelname aan spelletjes en het ritje met de Jan Plezier. Het Rad van Avontuur, dat aan het einde van de middag werd gehouden zorgde ook voor inkomsten. Winkeliers in de buurt, zoals bakker Nachtegaal en kruidenier Janson, stelden prijzen beschikbaar.

Na een optocht van verklede kinderen en fanfare vond het feest plaats op het pleintje bij de Cobetstraat. “Ik was altijd weer ontroerd als het Wilhelmus werd gespeeld en de kinderen uit volle borst meezongen.” In het begin namen driehonderd kinderen deel aan het feest en dit aantal groeide later uit tot meer dan vijfhonderd kinderen. “In de ochtend waren er spelletjes zoals blokje rapen, eieren lopen, zakjes opblazen, zaklopen en hoepelen. De kleine kinderen hadden altijd prijs met de grabbelton. In het begin van de middag was er poppenkast en een optreden van een goochelaar of een clown, en daarna voor de grotere kinderen kussengevechten.” De dag sloot af met het Rad van Avontuur, maar daarna waren de organisatoren tot ver na middernacht bezig met geld tellen. Het feest was altijd een groot succes en mevrouw Hiestand en medeorganisatoren vonden het dan ook spijtig dat zij op het hun leeftijd niet meer volhielden van 7 uur ’s ochtends tot diep in de nacht in touw zijn. Opvolgers waren er helaas niet meer te vinden in 1978.

Saamhorigheid
Tekenend voor de saamhorigheid van toen was niet alleen de trouwe hulp van steeds dezelfde vrijwilligers. Ook daarna bleven ze contact houden. “We gingen lange tijd elk jaar met elkaar uit eten en ook nu nog denk ik er in februari altijd aan. Jarenlang bracht ik op Koninginnedag een bloemetje naar enkele anderen uit het groepje.” Ook in andere opzichten merkte je dat buurtgenoten meeleefden. Toen de dochter van mevrouw Hiestand trouwde, kreeg ze van iedereen in de Ridderstraat een cadeautje. “Het waren net dorpjes in die tijd, die straten.” Zij op haar beurt was ook goed op de hoogte van het wel en wee van haar buren. Dat was niet alleen omdat ze veel thuis was zoals de meeste vrouwen in die tijd. Het was toen immers gewoon voor vrouwen na het huwelijk te stoppen met buitenshuis werken. Die betrokkenheid had ook te maken met haar beroepsachtergrond.

Verpleegster
Mevrouw Hiestand was verpleegster geweest en had dit beroep voor haar huwelijk 12 jaar uitgeoefend. “Graag was ik weer in het ziekenhuis gaan werken toen mijn kinderen groter werden, maar het bleek niet meer het echte verplegen zoals ik dat gewend was, met veel aandacht voor de patiënten.”
Ze heeft toen in de jaren tachtig op vrijwillige basis meegeholpen met borstkankeronderzoek bij de GGD. Maar haar buurtgenoten wisten haar te vinden als er sprake was van ziekte of onverwachte sterfgevallen, soms zelf midden in de nacht: “Ze komen vanzelf naar je toe als ze weten dat je verpleegster bent geweest. In feite zette ze zo op informele wijze haar beroep voort. Ook later, toen ze eenmaal was verhuisd naar haar huidige woning aan de Burggravenlaan, bezocht ze veel ouderen in de wijk.

Traditie in ere hersteld
Mevrouw Hiestand ziet om haar heen dat de nieuwe generatie wijkbewoners minder ruimte hebben voor alledaagse contacten en spontane initiatieven in de buurt. Hun hechte Koninginnedagcomité ontstond destijds vanzelf en had volgens haar niets met een wijkvereniging te maken. Maar ze juicht het toe dat de huidige wijkvereniging nu voorbereidingen treft om de traditie van de Koninginnedagviering in ere te herstellen. “Dat mensen 25 jaar achtereen bereid zijn te helpen is nu ondenkbaar”, constateert ze nuchter. “Maar misschien wekt de nieuwe viering toch zoveel enthousiasme dat het ook de jaren daarna door kan gaan.”

Tot verbazing van de Vrienden van het Roomburgerpark lijkt het Beleidskader Sport en Gezondheid geheel voorbij te gaan aan het amendement over het Roomburgerpark dat de Gemeenteraad op 20 juni heeft aangenomen. Op 5 september bespreekt de raadscommissie Onderwijs en Samenleving dit beleidskader.

archief vrienden Roomburgerpark

Op 5 september bespreekt de Raadscommissie Onderwijs en Samenleving het Beleidskader Sport en Gezondheid (zie de​​website van de Gemeenteraad​). Dit is op 19 juli vastgesteld door het College. Tot verbazing van de Vrienden van het Roomburgerpark lijkt het beleidskader geheel voorbij te gaan aan het amendement over het Roomburgerpark dat de Gemeenteraad op 20 juni heeft aangenomen. Hierin wordt de aanleg van een vierde veld voor Hockeyvereniging Roomburg aan strenge voorwaarden gebonden.

Op de vorige versie van de beleidsnota kwamen in het afgelopen voorjaar 117 inspraakreacties. Veel insprekers zijn verbaasd dat zij tot de dag van vandaag geen inhoudelijke reactie hebben ontvangen. Toch blijken de raadsstukken een ​​inspraakbijlage​ te bevatten met inhoudelijke reacties.
Bestudering van de Gemeentewebsite leert dat het Beleidskader op 19 juli is vastgesteld door het College (​zie Collegebesluiten 19 juli​), met de cryptische tekst “later openbaar gemaakte besluiten”.
In de Stadskrant, persberichten en nieuwsberichten van de Gemeente is er verder niets over te vinden. Het complete dossier is alleen te vinden bij de​​stukken van de Raadscommissie van 5 september​. Wij zijn zelf niet te spreken over deze gang van zaken: de Gemeente levert midden in de zomervakantie de nieuwe nota af en vervolgens geeft zij er geen enkele ruchtbaarheid aan, ook niet bij degenen die eerder hebben ingesproken op dit Beleidskader. Met extra veel aandacht hebben we de passages over de uitbreiding van de hockeyclub en Wijksportpark Roomburg gelezen. Hierin wordt nog steeds gepraat over een haalbaarheidsonderzoek dat gaande zou zijn en over uitbreiding van de hockeyclub met twee velden.
In werkelijkheid is het haalbaarheidsonderzoek al lang afgerond en zijn de aanbevelingen van het onderzoek niet overgenomen door de Gemeenteraad. De Gemeenteraad nam op 20 juni een amendement aan waarin nog slechts sprake is van één extra hockeyveld. Dit mag alleen worden aangelegd in Wijksportpark Roomburg indien dit wordt gerealiseerd met uitbreiding van biodiversiteit en ecologische waarden, en met behoud van de ongestoorde prettige parkbeleving. Indien dit niet mogelijk is met vier hockeyvelden, dan moet Wijksportpark Roomburg worden gerealiseerd met de bestaande 3 hockeyvelden met dezelfde groene randvoorwaarden. Over het amendement is in de nieuwe versie van het Beleidskader geen woord te vinden. Hoe is dit met elkaar te rijmen? Tijdens de Commissievergadering van 5 september is er gelegenheid tot inspreken. De nota wordt inhoudelijk besproken in de Raadscommissie op 26 september en vermoedelijk ter besluitvorming voorgelegd aan de Gemeenteraad op 17 oktober. Meer informatie vindt u op onze website
Vrienden van het Roomburgerpark

13-4-2022 | Op dinsdag 12 april vond de jaarlijkse Algemene Ledenvergadering plaats van de Wijkvereniging Professoren- en Burgemeesterswijk. Voor het eerst in twee jaar weer in levende lijve. In de aula gaven 22 leden acte de présence. Niet veel als je bedenkt dat de vereniging zo’n 900 leden telt. Uiteraard kwamen de jaarlijks terugkerende punten aan de orde zoals het verslag van de vorige ALV en het jaarverslag. De kascommissie sprak haar tevredenheid uit over de financiële verslaglegging en de begroting en zei vertrouwen te hebben in de huidige penningmeester Loes van der Hulst.

Discussie
Een levendige discussie ontstond bij de bespreking van het rapport dat vorig jaar is opgesteld door een werkgroep onder leiding van Ellen Berends. In dit rapport doet de werkgroep een aantal aanbevelingen over hoe het bestuur de belangenbehartiging van de vereniging kan professionaliseren. De twee belangrijkste aanbevelingen betreffen het aanscherpen van de communicatie over issues en het aangaan van een dialoog met de wijk. Het bestuur is dankbaar voor het werk van de commissie, wil aan de slag met de aanbevelingen maar stelt ook dat het huidige bestuur dit niet alleen kan oppakken. Uiteindelijk is het voorstel aangenomen dat er een vervolggesprek wordt georganiseerd met de opstellers en geïnterviewden. Op basis daarvan wordt een prioritering opgesteld en concretisering van de aanpak besproken. In het najaar organiseert het bestuur een extra ALV om de voortgang te delen met de verenigingsleden.

Oproep
Wilt u ook meepraten over belangenbehartiging door de wijkvereniging? Meld u dan aan via secretaris@profburgwijk.nl. U krijgt dan ook een uitnodiging zodra dit gesprek gepland is.

Door Rinny Kooi Vrienden zijn als bomen:
en bomen buigen niet
maar ze wuiven...

Uit: Vrienden zijn als bomen (Dichter onbekend)

Als je op een winderige dag in het voorjaar in het Roomburgerpark wandelt en de bomen al beginnen uit te botten, wuiven de Drentse krentenbomen (Amelanchier lamarckii F.G. Schroed.) je toe. Een witte waas komt dan in beweging en vaak dwarrelen dan al bloemblaadjes op de grond. Van dit boompje kun je in alle seizoenen genieten. Meestal zijn in juni /juli de donkerblauwe krenten rijp en kunnen ze worden gegeten. Ook de vogels weten dat. Nog voor de bessen goed rijp zijn beginnen duiven, merels en lijsters in het park ze al te eten waardoor mensen die later in het seizoen bessen willen plukken achter het net vissen. In de herfst worden de bladeren van het krentenboompje koperrood tot goudgeel. Loop je dan langs deze soort dan word je door kleurrijke bladeren toegewuifd. Snel daarna dwarrelt deze prachtige massa naar de grond. Een heel andere witte waas ontstaat op de takken als deze in de winter berijpt of besneeuwd zijn. Volgens mij verwoordt het - door een vriendin toegestuurde - gedicht ’Vrienden zijn als bomen’ op een prachtige manier hoe wij met het Drents krentenboompje kunnen omgaan.

Drents of Amerikaans
Het Drents krentenboompje is vanuit Noord- Amerika ingevoerd. Daarom wordt het ook wel het Amerikaans krentenboompje genoemd, bijvoorbeeld door Van der Meijden (‘Heukels’ flora van Nederland’, 2005). Boom (‘Nederlandse Dendrologie’, herbewerkt door J. de Koning, 2000) schrijft dat het Drents krentenboompje in 1781 in Duitsland is ingevoerd. Weeda et al.(1995) geven een uitvoerige toelichting hierop in de ‘Nederlandse Oecologische Flora’. In Nederland werd de krentenboom vooral bij Dwingeloo in Drenthe aangeplant en bij Eerde in Overijssel. De aanplant in Drenthe is de oorsprong van de naam ‘Drents krentenboompje’. Die verschillen in Nederlandse naamgeving roepen natuurlijk verwarring op en daarom wordt in de wetenschap de Latijnse soortnaam Amelanchier lamarckii gebruikt. Waarschijnlijk was het Drents krentenboompje voor de invoer in Europa in Noord- Amerika een zeldzaam ‘kruisingsproduct’ van verschillende Amelanchier- soorten. Omdat het Drents krentenboompje mooier was dan de andere Amelanchiersoorten die in Noord-Amerika groeiden (weelderiger bloei, grotere bloemen, mooiere herfstkleuren, lekkerder vruchten) is dit type gebruikt om in Europa in te voeren. Na de invoer in Europa werd in het oorspronkelijke verspreidingsgebied van het Drents krentenboompje heel veel gekapt. Verschillende Amelanchiersoorten gingen daardoor in dat gebied met elkaar bastaarderen. De oorspronkelijke Amelanchier lamarckii is daardoor in Noord Amerika uitgestorven.

Amelanchier vulgaris, krentenboom
De geslachtsnaam Amelanchier komt uit Frankrijk en is overgenomen van een Provençaalse plantennaam Amelanchier vulgaris. De vruchten van die plant noemt men am&eavute;lanche. Dat woord is mogelijk van Keltische oorsprong (C.A. Backer, 2000, ‘Verklarend woordenboek van wetenschappelijke plantennamen’). Westhoff et al (1970, ‘Wilde planten; Flora en vegetatie in onze natuurgebieden’) schrijven dat deze boom waarvan men dacht dat het een hybride was, in Amerika nooit een soortnaam heeft gekregen. Nadat hij in Europa is ingevoerd bleek het wel degelijk een goed te onderscheiden, zaadvaste soort te zijn die door de Fransman Lamarck in 1783 een soortnaam kreeg, vandaar lamarckii. Lamarck dacht dat het Drents krentenboompje een soort meidoorn was. Dat idee was niet zo vreemd omdat zowel de meidoorn als het Drents krentenboompje thuishoren in de rozenfamilie, de Rosaceae.
Vroeger werden de bessen van de krentenboom gedroogd en in plaats van krenten (gedroogde druiven) in brood verwerkt. Vandaar de naam krentenboom. De bessen worden ook wel in pudding verwerkt of er wordt jam van gemaakt. Het hout in het midden van de stam (kernhout) is donkerbruin met een rode gloed; het hout tussen het kernhout en de bast (spinthout) is lichter. Er worden onder meer gereedschapsstelen van gemaakt. In de literatuur heb ik geen informatie over folklore of volksverhalen met betrekking tot het Drents krentenboompje, kunnen vinden. Dat is geen wonder want deze soort is in 1781 ingevoerd vanuit Noord-Amerika en veel volksverhalen dateren van voor die datum. Opmerkelijk is dat ook in veel andere bomen- en struikenboeken over weinig anders dan de biologische kenmerken van deze plant wordt geschreven. Er is dus weinig meer over te vertellen.

Verspreiding
Binnen Europa ligt Nederland (volgens Weeda et al) centraal in het gebied waar het Drents krentenboompje een vaste voet aan de grond heeft gekregen. De soort voelt zich thuis op pleistocene zandgronden en is zeldzamer in laagveengebieden en de duinen. De boom gedijt op zonnige tot licht beschaduwde plaatsen op droge tot matig vochtige-, zand-, leem- en veengrond. Bij Haarlem werd omstreeks 1870 voor het eerst uitbreiding van de krentenboom vastgesteld. Ingevoerde soorten krijgen volgens Weeda et al soms een plaagkarakter. Dat geldt ook voor het Drents krentenboompje. Zijn dichte loof onderdrukt de ondergroei van bosplanten. Daarom heeft deze soort een verarmend effect op de flora en uiteindelijk ook op de fauna. Moeten we nu bang zijn dat het Drents krentenboompje in het Roomburgerpark een plaag wordt? Dat verwacht ik absoluut niet. Daarvoor wordt in dat park meer dan voldoende gesnoeid en uitgedund. Het Drents krentenboompje is een meerstammige, breed uitgroeiende boom die zo’n 6-7 meter hoog kan worden. Soms bereikt hij zelfs een hoogte van 10 meter. Volgens de Nederlandse Dendrologische Vereniging kan deze soort tot een boompje met slechts één stam met een ronde kroon worden gekweekt die geschikt is voor het openbaar groen. Van mij mag dit type daarom wel als straatboom in onze wijk worden aangeplant. Dat is nog nooit gebeurd. Meerstammige bomen zijn uiteraard ongeschikt als straatboom.

Stippelmotten
In 1988 verscheen een boek ‘ Insects that feed on trees and shrubs’ (Warren et al, 2nd ed. Library of Congress in Publication Data). Daarin wordt geschreven over allerlei insecten die een relatie hebben met houtige gewassen. Diverse planten uit het geslacht Amelanchier worden door veel soorten insecten aangetast. Over aantastingen van ons Drents krentenboompje in Nederland is niet veel informatie te vinden. Dat is niet verwonderlijk omdat we met een ingevoerde soort te maken hebben. Ingevoerde soorten hebben vaak minder last van plagen dan inheemse soorten. Toch wordt deze boom hier wel aangetast, bijvoorbeeld door bladluizen. En ook door de meidoornstippelmot, Yponomeuta padellus L. In het nabij onze wijk gelegen polderpark Cronesteyn is in mei, juni en juli vaak te zien dat de meidoorn helemaal wordt kaalgevreten door grote groepen rupsen. Ze pakken die boom dan volledig in met een grote hoeveelheid wittig spinsel. Dat gebeurt soms ook met de krentenbomen in het Roomburgerpark. Er komt daardoor weer een witte waas over die bomen. In mijn achtertuin groeit een Drents krentenboompje en ik kan iedereen verzekeren dat hij zich daar heerlijk thuis voelt. 365 dagen van het jaar geniet ik van mijn boom waaraan altijd iets te zien is.

6.12.2023 : ‘Het bestuur van de wijkvereniging PBW heeft eerder dit jaar een poll uitgezet om de mening van de bewoners te peilen over de relatie tussen beschermd stadsgezicht en de wens tot verduurzaming.

De uitkomsten van die poll kunnen door het bestuur van de wijkvereniging worden gebruikt in het regelmatige overleg met de gemeente. Een samenvatting van de uitkomsten van deze poll vindt u hier.’

28-9-2021 | De voorbereidingen voor de herinrichting van de Hoge Rijndijk zijn inmiddels in fase 4 beland. Nu gaat fase 5 (voorleggen concept schetsontwerpen) van start.
De gemeente organiseert op 13 oktober een fysieke (mits mogelijk) informatiebijeenkomst voor bewoners en belangenorganisaties. Het bestuur van de wijkvereniging zal bij deze bijeenkomst aanwezig zijn. Heeft u vragen of opmerkingen dan kunt u die doorgeven aan bestuurslid John Molenaar.

website Doe mee Leiden

De voorbereidingen voor de herinrichting van de Hoge Rijndijk zijn inmiddels in fase 4 beland. In fase 4 zijn inhoudelijke aanpassingen aan het concept schetsontwerp (3 varianten) uitgewerkt door het gemeentelijk projectteam. Waar mogelijk zijn de opmerkingen uit de eerdere fases hierin verwerkt.

Fase 5
Fase 5 (voorleggen concept schetsontwerpen) gaat nu van start. De gemeente organiseert op 13 oktober een fysieke (mits mogelijk) informatiebijeenkomst voor bewoners en belangenorganisaties. Tijdens deze informatiebijeenkomst leggen zij 3 concept schetsontwerpen voor. Ook is er de mogelijkheid om vragen te stellen over deze ontwerpen en reacties te geven op.

Het bestuur van de wijkvereniging zal bij deze bijeenkomst aanwezig zijn. Indien u input heeft voor het bestuur (vragen of opmerkingen) kunt u deze doorgeven aan John Molenaar.

Bijgevoegd vindt u de bewonersbrief die verstuurd is naar de bewoners met alle informatie (locatie, tijd, aanmelden) en een link naar de site van Doemee Leiden waar umeer informatie over dit projectkunt u vinden.

27-11-2022 | Op 22 november 2022 vond de Algemene Vergadering van ProfBurgWijk plaats met als belangrijkste agendapunt Plan van Aanpak Uitvoering adviezen werkgroep Doelstelling/Belangenbehartiging. Een dertigtal leden had de weg gevonden naar de vergaderzaal, waarbij ook een aantal nieuwe gezichten. Het door het bestuur gepresenteerde “Plan van Aanpak Uitvoering adviezen werkgroep Doelstelling/Belangenbehartiging” vormde de aanleiding voor een tweede ledenvergadering dit jaar. Na een korte toelichting werd het plan in constructieve sfeer besproken. De leden gaven aan blij te zijn met de voortgang die het bestuur had gemaakt. Ook kon men zich vinden in de focus op communicatie en raadpleging, die de basis moeten vormen voor zichtbaarheid en het verkrijgen van inzicht in de mening van de achterban. Wel werd ervoor gepleit om deze middelen te koppelen aan het doel van het plan om de vereniging in de wijk meer zichtbaar te maken en om een positiebepaling van de vereniging ten aanzien van bepaalde wijkissues te vergemakkelijken/verduidelijken. In de bespreking kwamen ook tal van praktische onderwerpen en ideeën aan de orde. Die zullen op een later tijdstip worden opgepakt.

De conclusie dat het rapport en de voorgestelde aanpak een basis vormen voor verdere stappen die we op de komende vergadering zullen presenteren werd met instemming begroet.

01.05.2025 : Genoten van het ouderwetse Koningsdagfeest in de wijk? Of de springkussenfeest bij Roomburg in augustus? of de concerten van Kunst over de Vloer in November? Dit zijn allemaal door de Wijkvereniging georganiseerd!
Enjoyed the old-fashioned King's Day celebrations in the neighbourhood? Or the bouncy castle party at Roomburg in August? Or the Livingroom Concerts in November? These are all events organised by the Neighbourhood Asociation.
> Read more Check dan even of u wel al lid bent van de Wijkvereniging. Het kost maar 10 euro per jaar en met uw steun kan de wijkvereniging meer van dit soort activiteiten in de wijk organiseren, plus deze website beheren en het wijkblad maken.
Let wel: dat u het wijkkrant in de bus krijgt, zegt niets over of u lid bent of niet. We verspreiden de krant namelijk van deur tot deur om zo iedereen te bereiken.
Weet u niet meer of u lid bent? Stuur even een mailtje aan onze ledenadministratie. David van Es zoekt het voor u uit: davidvanes@profburgwijk.nl

---

Join the Neighbourhood Association!
Enjoyed the old-fashioned King's Day celebrations in the neighbourhood? Or the bouncy castle party at Roomburg in August? Or the Livingroom Concerts in November? These are all events organised by the Neighbourhood Asociation.
Then check whether you are already a member of the neighbourhood association. It only costs 10 euros per year and with your support the neighbourhood association can organise more of these types of activities in the neighbourhood, as well as managing this website and producing the neighbourhood magazine.
Please note: the fact that you receive the neighbourhood newspaper in your mailbox does not mean you are a member. We distribute the magazine to every house in the neighbourhood in order to reach everyone.

Can't remember whether you're a member or not? Send an email to our member administration - David van Es will look it up for you: davidvanes@profburgwijk.nl

25 juli 2023 | Op zondag 20 augustus zal de wijkvereniging een Springkussenfestival organiseren bij Hockeyvereniging Roomburg. De wijkvereniging vindt het belangrijk dat er voldoende activiteiten zijn in de wijk voor jong en oud. Deze interactie houdt de wijk levendig. Koningsdag is al jaren een evenement om trots op te zijn. Voor de kleinsten is er nu een springkussenfestival op touw gezet. Maar liefst 10 springkussens in allerlei vormen en maten zullen worden opgeblazen. Een hapje en een drankje is voor eigen rekening verkrijgbaar in de kantine van de Hockeyclub.

Locatie: Hockeyvereniging Roomburg, Veld 3
- 10-12 uur: kinderen t/m 5 jaar
- 12-16 uur: alle leeftijden
Toegang leden: gratis / niet-leden: EUR 5
Aanmelden is niet nodig.

Om deze dag in goede banen te leiden zoeken we nog vrijwilligers die het leuk vinden om één of twee uurtjes de wacht te houden bij de springkussens. Je kunt je hier aanmelden

10 april 2023 | Op dinsdag 18 april is de Algemene ledenvergadering van de wijkvereniging. Locatie: Bonaventuracollege, ingang Kernstraat
Datum: dinsdag 18 april 2023
Aanvang: 20.00 uur

Agenda

1. Opening en vaststelling agenda
2. Mededelingen en ingekomen stukken
3. Notulen Algemene Ledenvergadering november 2022: ter goedkeuring
4. Jaarverslag 2022: ter kennisname
5. Financieel jaarverslag 2022 en verslag kascontrolecommissie
6. Décharge bestuur
7. Verkiezing kascontrolecommissie
8. Jaarplan 2023
9. Begroting 2023
10. Bestuursverkiezing
 Aftreden Chris van Voorden, bestuurslid
 Benoeming van Sander La Grouw en Thea Dickhoff als bestuursleden
11. Rondvraag en Sluiting

Na afloop is er gelegenheid tot het nuttigen van een drankje.

De hieronder genoemde stukken zijn binnenkort te downloaden via de profburgwijk site

'Ieder weekend bouwden ze met elkaar de speeltuin op' Mevrouw Kok (1921) heeft bijna haar hele leven in de Rijndijkbuurt gewoond, eerst aan de Hoge Rijndijk en daarna 52 jaar in de Snouck Hurgronjestraat. Ondanks haar drukke gezin schreef ze gedichten en was zij intensief betrokken bij de speeltuinvereniging aan de Dozystraat Rondom de watertoren. Haar man was één van de oprichters. Ze is blij dat dit verhaal verteld kan worden. “De wijkkrant schrijft al zo vaak over de middenklasse.”

Vanaf haar zevende jaar woonde mevrouw Kok met haar ouders en vijf broers en zussen op de Hoge Rijndijk 205, vlakbij de Leiderdorpse brug. Haar vader had een autorijschool, de Grenshoek. Later werd die afgebroken omdat er straten gebouwd moesten worden. Mevrouw Kok leerde haar man kennen doordat ze bevriend was met zijn twee nichtjes. Die gingen, net als zij, naar de meisjescongregatie van de Katholieke kerk Meerburg. Hij kwam zijn nichtjes daar ophalen en had meteen een oogje op haar. “Ik was toen 13 jaar en hij vroeg me of ik een eindje mee om wilde lopen, maar ik moest altijd meteen na de kerk naar huis van mijn moeder.” Toch kwam het in 1940 tot een verloving.

Bordpapier
In oorlogstijd moest meneer Kok naar Duitsland om daar in het kader van de arbeidsinzet te werken. Ze besloten te trouwen, dan mocht hij eens in de drie maanden met verlof naar huis. Na hun huwelijk, vlak voor de kerst van 1942, ging hij terug naar Duitsland, maar bij het volgende verlof vluchtte hij en dook onder. Zij trok aanvankelijk bij haar schoonmoeder in, maar haar broer wist dat de helft van het magazijn van zijn baas, een garagehouder, vrijstond op de Hoge Rijndijk 45. “Het was een kamer die je kon afschermen met bordpapier, iets anders was er niet, en een klein gangetje naar de serre. Daar kon net een twee persoonsbed staan.“ Na een paar maanden kwam haar man erbij. Het echtpaar bleef daar wonen, ook toen er tussen 1943 en 1949 vier kinderen kwamen.”Het was behelpen, maar we hebben er zeven jaar gezeten.” Hun derde kind, een meisje, overleed toen ze een half jaar was. “Ik heb er eentje af moeten staan. Ze was een oorlogsslachtoffer. Ik had geen voeding meer voor haar en die suikerbietentroep kon ze niet verdragen.”

Bedelen in de Burgemeesterswijk
Op 28 november 1949, toen haar jongste zoon net was geboren, vond de officiële oprichting van de speeltuin aan de Dozystraat Rondom de Watertoren plaats. Daar was behoefte aan want de Rijndijkbuurt was erg kinderrijk. “Mijn man was al jaren actief in een voorbereidingsgroep waarin ook de heer en mevrouw Filemon (de ouders van de latere directeur van de Lorentzschool), meneer Biesheuvel en mevrouw Wildschut zaten.” Meneer Kok was onderhoudsmonteur en zijn vaardigheden kwamen goed van pas bij het plaatsen van de speeltoestellen. ”Alles met ijzer deed hij. Een ander was timmerman of lasser. Toen moest je nog elke zaterdagochtend werken. Mijn man en de anderen in de voorbereidingsgroep bouwden ieder weekend, elke zaterdagmiddag en zondag, met elkaar de speeltuin op.”
In de begintijd van de speeltuin had mevrouw Kok haar handen nog vol aan haar eigen kinderen. “Mijn gezinnetje ging voor. De kinderen moesten er netjes uitzien en het huis ook. Het was veel werk. De was moest je eerst koken en dan waste je met borstel en plank. Ik breide ook veel.” Toen de jongste naar school ging werd ik actief in de damescommissie en de inkoopcommissie van de speeltuinvereniging, samen met acht andere vrouwen. “Als het Sint Nicolaas was gingen we ‘bedelen’. We haalden sigarenkistjes bij sigarenwinkels en bekleedden die met matrasjes en kussentjes, lakens en gordijnen. We verkochten stroopwafels. Dan zag je grote verschillen in vrijgevigheid. Bij de middenklasse in de Burgemeesterswijk kreeg je twee kwartjes, terwijl de mensen in de Rijndijkbuurt wel een gulden per gezin gaven, bovenop de twintig cent per kind contributie aan de speeltuinvereniging. Als we een loterij hadden vroegen we prijsjes aan middenstanders. Van Harteveld en Nozeman gaven wel eens iets, maar verder kreeg je nooit wat in die buurten.”
Ieder jaar organiseerden we ook vakantiebezigheden. We gingen dagjes uit naar andere speeltuinen, naar het museum voor Oudheden, zwemmen in De Does en spelen in park Cronestein. “Het mocht allemaal weinig geld kosten Als mensen meer dan drie kinderen hadden, hoefden ze maar voor twee kinderen contributie te betalen.”

Een kindje gehaald
In 1951 verhuisde het gezin Kok naar de Snouck Hurgronjestraat, naar een woning van woningcorporatie Ons Doel. “Het waren woningen voor ambtenaren. En omdat ik schoonmaakwerk in het botanisch laboratorium in de Nonnensteeg deed tijdens schooltijd, was ik automatisch ambtenaar. We moesten een bewijs van goed gedrag hebben van de politie voor we in het huis mochten.” Het waren voornamelijk duplexwoningen, maar het gezin Kok kreeg een heel huis met drie slaapkamers. “We zaten nooit voor het huis zoals je nu mensen wel ziet met een biertje in de hand. Dat vonden we ordinair. We zaten altijd in de achtertuin. We gingen wel een bakkie doen bij elkaar voor verjaardagen, maar verder waren allemaal op onszelf. In tijden van nood kon je op elkaar rekenen.” Zo kwam bijvoorbeeld de vroedvrouw wel eens niet op tijd. “Ik heb tweemaal een kindje gehaald. Daar dacht je niet over na, je deed het gewoon. Ik wist er niet veel van, maar ik kon moeilijk tegen mijn man zeggen: ‘Pak jij even een pootje beet.’ Een kind had een horrelvoetje en ik dacht dat het mijn schuld was, dat ik iets verkeerd had gedaan.” Naast haar gezin en het vrijwilligerswerk voor de speeltuinvereniging werkte ze altijd onder schooltijd in allerlei verschillende banen, huishoudelijk werk of in een modezaak. “Dat was niet voor de luxe. Ik heb altijd echt voor de kinderen gewerkt. Ik haalde ze zelf uit school. Alleen woensdagmiddag gingen ze met andere kinderen mee naar huis. Ik ging dan bij mijn moeder werken.”

Engelse theemiddag
Mevrouw Kok heeft 52 jaar met veel plezier in het huis in de Snouck Hurgronjestraat gewoond. Ook na het overlijden van haar man in 1991 bleef ze er wonen. In 2001 verhuisde ze naar het Professorenpad. Daar krijgt ze hulp van de thuiszorg. “Ik ben blij dat ik geen huishoudelijk werk meer hoef te doen.” Ze maakt gebruik van de vele buurtactiviteiten voor ouderen. Elke donderdag kaart ze bij een vestiging van de stichting Radius aan de andere kant van het Professorenpad. Daar is ook om de week een maaltijd voor senioren, op maandag een koffieochtend en op vrijdagmiddag spelletjesmiddag. Bij de Lorentzhof gaat ze soms naar een operetteavond en naar een Engelse theemiddag. Ze doet nog zelf boodschappen op de scootmobiel.
Het dichten is op een lager pitje komen te staan na de dood van haar man, die altijd mee dacht. Haar kinderen hebben elk een exemplaar van haar verzamelde gedichten die een beeld Clublied geven van de mooie en droevige momenten in haar leven.

Mevrouw Kok was altijd bezig met dichten en zij was dan ook de aangewezene om in 1949 het clublied voor de speeltuin te maken. Ze kan het nog zo opzeggen:

22-10-2022 | Sinds 1 januari 2022 kan u onder voorwaarden 30% subsidie krijgen als u uw koophuis isoleert. Ook verenigingen van Eigenaren (VvE’s) kunnen subsidie aanvragen. Huiseigenaren en VvE’s kunnen ook tegen lagere rente geld lenen om hun woning te isoleren.
U leest er alles over in onderstaande bijlage (pdf)

9-1-2022 | Aan het webinar van 21 december, dat op initiatief van de werkgroep Profburgwijk Duurzaam gehouden werd, namen 30 belangstellenden deel. De deelnemers kregen veel deskundige informatie en wisselden in levendige gesprekken ervaringen uit. Webinar over isoleren en modern verwarmen voor bewoners van de ProfBurgwijk (21 dec. 2021)

Het webinar was een initiatief van de Werkgroep Profburgwijk Duurzaam, waar ook onze twee wijkambassadeurs Wilma van Griethuizen en Maarten Stoffers in zitten. Zij heetten de bijna 30 online aanwezigen welkom en gaven een korte inleiding, met daarin een korte terugblik op het wijkgesprek van 23 september, de plannen om onze wijk van het gas los te koppelen en het gegeven dat isoleren en modern verwarmen bij elke oplossing voor onze wijk cruciaal zijn. Twee andere belangrijke boodschappen, die ook later op de avond nog te horen waren:
- verduurzamen is maatwerk; elke woning is weer anders;
- isoleren is bijna altijd een voorwaarde voor je zuinig kunt verwarmen (met een warmtepomp).

Als tweede onderdeel van de avond vertelde wijkambassadeur Wilma over isoleren; zowel in het algemeen als van haar eigen woning. Zo gaat gemiddeld ca. 55% van de warmte verloren via dak, muren en ramen, en nog eens 20% door het verversen van lucht. Daar is veel winst te behalen. Ze wees ook op het belang van kierdichting, en op de verhoogde subsidies voor isolatie en warmtepompen.
En een tip voor wie de vloer wil vervangen: ga éérst na of je vloerisolatie wilt laten aanbrengen 😉.

Daarna kwam installateur Jarco van der Poel uit Zoeterwoude aan het woord. Hij raadde aan om stapsgewijs te werk te gaan, en bijvoorbeeld eerst eens te kijken of je je huis warm krijgt als je de CV-temperatuur afstelt op 50 of zelfs 40 graden. Afhankelijk van hoe dat bevalt kun je een warmtepomp overwegen; die zijn er in diverse soorten. Je kunt zo nodig ook je radiatoren vervangen door moderne, zogenaamde lage-temperatuur-radiatoren. Ook een interessante optie is om zogenaamde PVT-panelen op je dak te laten plaatsen: die wekken én elektriciteit op (PV) én warmte (T = thermisch). Je hebt dan doorgaans wel een flink dakoppervlak nodig.

Wijkgenoot Arne van Delft deelde in zijn presentatie zijn enthousiasme over zijn zogenaamde bodemwarmtepomp, waarmee je (na een forse investering) goedkoop kunt verwarmen én koelen, zonder geluid van een buitenunit. Terwijl het tijdens het webinar buiten 1,5 oC was, zat hij er met 21,5 oC letterlijk warmpjes bij! Hij had ook leuke rekenvoorbeelden die het voordeel van een warmtepomp aantoonden, zowel qua CO2 als financieel.
Arne benadrukte wel dat een bodemwarmtepomp lang niet voor elke woning de meest geschikte oplossing is. Wat betreft de PVT-panelen gaf Arne aan dat er op zijn woning op de Sitterlaan 30 m2 PVT-panelen nodig zouden zijn geweest. Maar dit zal voor iedere woning weer anders zijn.

Inmiddels was het bijna half tien en ontstond er een levendig gesprek tussen meerdere ‘aanwezigen’ over vermogens (van warmtepompen), dakkapellen, terugverdientijd (‘wil je die ook weten van je nieuwe auto of keuken?’), welstandsregels en isolatieglas (isoleert goed maar is heel duur).

Wijkambbasadeur Maarten stak ons nog een hart onder de riem bij eventuele tegenvallers: de kunst is om op te krabbelen als je valt, en weer door te gaan. Ook al loopt het verduurzamen anders dan je had verwacht. Gelukkig is er steeds meer informatie en (grotendeels gratis) ondersteuning beschikbaar: van een energiecoach, van Erfgoed Leiden, van het energieloket van de gemeente (www.duurzaambouwloket.nl), op de website van onze wijkvereniging, enz. enz.
Deze informatie is ook te vinden in de powerpoint-presentatie van het webinar via de link hier onder.

Voor vragen kunt u altijd contact opnemen met de wijkambassadeurs: Wilma van Griethuizen (duurzaamprofburgwijk@gmail.com) of Maarten Stoffers (Profburgwijk@GaGoed.nl) .

21 augustus 2023 | Gisteren had de wijkvereniging een Springkussenfestival bij Hockeyvereniging Roomburg georganiseerd. De kinderen, ouders & grootouders genoten enorm van de sfeer, het mooie weer en natuurlijk, de schitterende springkussens!
Klik voor de foto's.

'Mijn vader zag de wijk in aanbouw' Het echtpaar Masurel heeft al heel wat veranderingen meegemaakt voor hun deur. Meneer woont al zeventig jaar aan de Lammenschansweg, mevrouw vijftig jaar. Een breed, groen gebied met volkstuintjes en de blauwe tram maakte in de jaren zestig plaats voor de huidige dubbele rijweg. “Tot die tijd heette het hier de Kamerlingh Onneslaan, nu de ventweg. Ook al is het wat drukker, we zitten gelukkig niet pal aan het verkeer. Op een nieuwe tram zitten we echter niet te wachten.”

Meneer Masurel is geboren in de Kraaierstraat. Op tienjarige leeftijd trok hij met zijn ouders, broer en zus in 1935 in het huis waar hij nu nog met zijn vrouw woont. “Mijn ouders hadden het huis ‘op tekening’ gekocht. De huizen van de Vondellaan en de Zeemanlaan waren het voorbeeld. Daar had mijn vader eerst zijn oog op laten vallen, maar de huizen aan de Zeemanlaan waren al verkocht. We kwamen vaak hier langs met de blauwe tram op weg naar familie in Den Haag. Ik denk dat mijn vader toen de wijk in aanbouw heeft gezien.

Foto: Winter 1955: tram naar Den Haag op de Lammenschansweg kruist spoorlijn gelijkvloers.

Blauwe tram
In 1935 waren de Petruskerk en de huizen achter hun huis net in aanbouw. “Van de Petruskerk stond de toren er al. Aan de rest waren ze nog bezig. Mijn broer en ik trapten altijd een balletje tegen de muren van de kerk. Veel vertier voor kinderen was er nog niet. Er waren natuurlijk nog niet zoveel kinderen in de buurt en ook nog geen scholen. Wel speelden we wegkruipertje in de huizen die in aanbouw waren en ik speelde vaak voor de deur met mijn Vliegende Hollander.” Zijn ouders hadden niet zoveel contacten in de buurt, alleen met familie die aan de overkant woonde. Meneer Masurel ging naar school buiten de wijk. Hij was lid van de Jongelingsvereniging van Prediker, een christelijke jongerenvereniging die gevestigd was in de Jan Vossensteeg. “Ik deed wel boodschappen voor mijn moeder in de buurtwinkels even verderop in de straat, bij kruidenier Zandvliet en slagerij Zwartjes. Een ons van de beste ham kostte toen 26 cent.” De blauwe tram had twee of drie wagens en hij reed langzaam.”Hij moest vaak wachten voor de stoplichten bij de kruising met het treinspoor. Dat bevond zich toen nog op gelijke hoogte met de tram. De omgeving was heel landelijk. Er liep een sloot rondom door naar de De Sitterlaan. Daarin zaten ganzen die bij ons op de stoep kwamen.” Langs het tramspoor lagen in de jaren dertig allerlei volkstuintjes van trampersoneel. In de loop van de jaren veertig kwam daarvoor in de plaats de tuinderij van Star. “Die sneed verse bloemen af waar je bij stond. Pas begin jaren zestig werd het treinviaduct gebouwd. Enkele jaren later werd de blauwe tram opgeheven en er werden twee rijbanen aangelegd. Toen werd de naam Kamerlingh Onneslaan opgeheven en kregen wij hier ook de naam Lammenschansweg, net zoals de overkant al heette.”


Foto: Kamerling Onneslaan 1935

Schillenboer
In 1954 trouwde meneer Masurel. Hij had zijn vrouw zijdelings via Prediker leren kennen. Het paar ging inwonen bij zijn ouders. “Mijn moeder was hulpbehoevend geworden en mijn vrouw ging toen voor haar zorgen. Daar dacht je niet bij na”, licht mevrouw Mazurel toe, “dat was toen heel vanzelfsprekend.” Bejaardenhuizen waren er nog niet. Er kwam wel een paar keer per week ‘s ochtends een zuster van het Groene Kruis. De ouders van meneer Masurel gingen de bovenverdieping bewonen en het echtpaar kreeg de kamers en suite beneden. “Dat was handig, want daar was ook de keuken. Het was vóór wonen en achter slapen.” De vader van meneer Masurel overleed in 1955 en zijn moeder in 1962. Hun oudste dochter werd geboren in 1958, de tweede in 1962. Meneer was overdag naar zijn werk bij de Belastingdienst en mevrouw was huisvrouw. Aan de deur kwamen veel leveranciers zoals Van der Lugt met zijn paard en wagen en een schillenboer, een aardappelboer, een kaasboer en een man met closetrollen. “Een kruidenier kwam je opschrijfboekje halen en leverde even later de bestellingen af”, vertelt mevrouw Masurel. De leveranciers kwamen nooit voor een dichte deur. “Je bracht en haalde de kinderen naar en van school, ook tussen de middag, want vroeger had je geen continurooster. Maar verder was je gewoon thuis.” Dat betekende overigens niet elke dag koffie drinken met de buren. “Dat was ik van huis uit niet gewend. Mijn ouders hadden een zaak en waren altijd druk.” Contacten waren er vooral met andere ouders die ze op de school van haar dochters trof.

Gevaarlijk
Hun oudste dochter ging in 1962 naar de protestants-christelijke kleuterschool de Zonnebloem aan de Asserstraat, die daar in 1958 was gebouwd. Later gingen beide dochters naar de Prinses Ireneschool, een Finse houten school aan de Van Vollenhovenkade. Mevrouw Masurel was actief in de oudercommissie. Elke schooldag begeleidde ze ook kinderen die met een bus uit de Rivierenbuurt kwamen om in de Professorenwijk naar school te gaan door de Burggravenlaan. Haar jongste dochter liep ook mee in het rijtje dat naar school ging. De twee dochters speelden vooral in huis of in de tuin en minder in de wijk. Daar was ook niet zoveel te beleven. “Ik herinner me wel dat er bij groenteboer Philipse zo’n glazen kastje was en achter het glas stonden dan aankondigingen van wat er in buurthuis Het Profje gebeurde. Maar wij gingen daar niet heen. Wij zaten aan de rand van de wijk en dat lag een beetje uit de route.”

Het uitzicht vanuit huis was eerst mooi landelijk met die tuintjes en later de tuinderij. Aan de veranderingen raakte het echtpaar Masurel toch snel gewend. “Dat er een autoweg kwam in plaats van de blauwe tram heeft ons niet zo gestoord. Je hebt geen last van het geluid. Het zit toch altijd een eindje weg door de ventweg ertussen.” Maar voor de eventuele komst van de Rijn Gouwelijn voor de deur voelen ze weinig. “Er rijden al veel bussen en de snelheid van die tram maakt het heel gevaarlijk voor fietsers en voetgangers”, vat meneer Masurel hun bezwaren samen.

Verduurzaming in de Wijk

In de Profburgwijk wonen veel duurzame doeners. Een groep bewoners is al jaren actief in de Werkgroep Duurzaam. Het doel is om zoveel mogelijk buurtgenoten te informeren en te activeren om duurzame maatregelen te nemen. Denk aan isoleren, zonnepanelen etc. Daarnaast houdt de werkgroep de energietransitie in het oog. Veel bewoners zijn straatcoördinator geworden, zij informeren de buren of de straat over duurzaamheid, of ze spelen vragen van buren door naar de Wijkambassadeurs van Gagoed.
De wijkambassadeurs Maarten Stoffers en Wilma van Griethuizen zijn het eerste aanspreekpunt in de wijk voor alle vragen over duurzaamheid. Zij hebben ook regelmatig overleg met de gemeente en hebben kennis van de nieuwste ontwikkelingen in de gemeente Leiden. Daarnaast zijn ze betrokken bij heel veel activiteiten in de wijk. Ze zijn beiden ook Energiecoach, zoals nog een aantal mensen in de wijk en kunnen persoonlijk advies geven.

Voor het plaatsen van zonnepanelen heeft Floris Wouterlood een steunpunt opgericht. Hij weet alles van zonnepanelen en over de mogelijkheden voor het plaatsen van panelen in beschermd stadsgezicht.

Voor de biodiversiteit in de wijk en de klimaatadaptatie is de Werkgroep Groen Profburgwijk actief, zij organiseren onder andere “Prik je Mee”.


De Werkgroep Duurzaam Profburgwijk zet zich in om bewoners te ondersteunen bij het nemen van duurzame maatregelen, zodat de huizen minder energie gebruiken en comfortabel zijn. De werkgroep bestaat uit bewoners, de wijkambassadeurs duurzaamheid en een bestuurslid van de wijkvereniging.

• De werkgroep organiseert informatieavonden, plaatst informatie op de website van de Wijkvereniging, er is een Nieuwsbrief online en er is een steunpunt voor het plaatsen van zonnepanelen.
• De werkgroep is er voor al uw vragen en ideeën over verduurzamen van uw woning en alles wat daar mee samenhangt. U kunt gewoon uw vraag of idee mailen naar duurzaamprofburgwijk@gmail.com
• Ook kunt u via duurzaamprofburgwijk@gmail.com aanmelden voor de Nieuwsbrief met alle informatie over de ontwikkelingen en activiteiten in de wijk op het gebied van Duurzaamheid.

'De Sitterlaan was een oase van rust' Als jongen van 12 jaar verhuisde Jan Meerpoel (geboren in 1941) van de drukke binnenstad naar de toen doodstille De Sitterlaan. Er viel veel te beleven van ongestoord spelen op straat tot deelname aan een kindercircus met paarden. Zijn beroep als architect kleurt zijn herinneringen. Sinds enkele jaren kan hij niet meer zien, maar de wijk van toen en de variatie in bouwstijlen staan in zijn geheugen gegrift.

De ouders van Jan Meerpoel hadden een naaimachinezaak in de Breestraat. Het toen acht kinderen tellende gezin woonde daarachter. De tram reed nog door de straat. “Het trilde dan zo erg dat de tandenborstels regelmatig in de wastafel vielen.” Het huis werd te klein en in 1953 verhuisde het gezin naar de Sitterlaan 106, waar nog twee kinderen geboren werden. Het contrast met de vorige woonomgeving kon niet groter zijn: “De Sitterlaan was voor ons ideaal. Er waren maar vier slaapkamers, maar er was een grote zolder waar de drie jongens sliepen. De eerste verdieping had een grote ouderslaapkamer en daar stonden gewoon vijf bedden op een rij. Achter de winkel waren we altijd afgesloten, het was er donker. Op de Sitterlaan scheen de zon naar binnen en in de voortuin. Iedereen zat daar altijd voor het huis. Het was een verademing.“

Geen zebra’s
Het was er erg rustig. Kinderen konden gewoon op straat spelen. Er reden alleen de bus van Eltax en weinig auto’s. “De middenberm was veel breder dan nu, meer een echte laan. Fietspaden waren er niet, evenmin als zebra’s of verkeersdrempels.” Het tempo lag laag: “Als groenteboer Maarten van ’t Zelfde met zijn paard en wagen midden op straat stond, wachtte iedereen gewoon tot hij verder ging. Niemand maakte zich druk. ’s Avonds was het sfeervol met kleine lantarenpalen die weinig licht gaven, heel anders dan de grote masten met uithanger die er nu staan.”

Het Profje
Spelen kon ook op het voetbalveldje en in de speeltuin van toenmalig buurthuis het Profje. Dit houten gebouw stond op de plek waar nu, vanaf de Sitterbrug naar het noorden gezien het begin is van de rechterweghelft van de Burggravenlaan. Het lag op polderniveau tegen het talud van de weg: “Je moest een trap met zes treden af. Aan de kant die uitzicht gaf op het verderop gelegen Kanaal was een terras waar de volwassenen koffie dronken en kaartten in de zomer. Er was een portier. De kinderen droegen een kaart aan een touwtje om hun nek als bewijs dat ze lid waren. In de zomer organiseerden vrijwilligers, waaronder drogist van Harteveld vakantiebezigheden. De kinderen uit de buurt gingen samen naar Duinrell of het Dierenpark Wassenaar. “

Kindercircus Knikkebeen
In onze wijk heeft ook een kindercircus bestaan in de jaren vijftig. Dit werd georganiseerd door de Stichting Vacantiebezigheden, in samenwerking met de toenmalige Leidse Sportstichting. “Vrijwilligers hadden een echte piste gemaakt van hout en de gemeente zorgde in de zomerweken voor een kleine circustent op een stukje braakliggende grond schuin tegenover de gymzaal aan de Du Rieustraat. Deze heb ik nog helpen bouwen. Freule Sixma van Heemstra uit Wassenaar gaf paarden en pony’s in bruikleen. Die waren zo mak dat kinderen er voltige kunstjes mee konden doen. Zij waren lid van Dos of van de katholieke gymnastiekvereniging Groen Wit.” Jan Meerpoel was actief in deze verenigingen. Ik heb in 1957 aan het circus meegewerkt, als trapezewerker en mijn broer was clown.”

Open plekken
Ook de Lammenschansbuurt fungeerde als speelterrein. Er waren volkstuintjes aan weerszijden van de hoger gelegen trambaan. “Daar liepen we dan dwars doorheen en klommen op de trambaan. Op de rails legden we en cent. Dan hoorde je ‘toektoek toek’ en had je van een cent een stuiver gemaakt.” De trein reed toen op hetzelfde niveau en kruiste de trambaan. “Daar mochten we van onze ouders nooit naartoe. In de jaren dertig was er al eens een ongeluk gebeurd, waarbij de trein een aantal trams uit de rails heeft geslagen.” Begin jaren zestig werd de Lammenschansweg een belangrijke invalsroute. Toen werd ook het treinviaduct aangelegd. “Een oude stoomlocomotief reed eroverheen om het zandpakket in te klinken.”

Standsverschillen
Jan Meerpoel heeft nooit op een school in de buurt gezeten. Het eerste jaar ging hij nog naar de Don Boscoschool op het Rapenburg, daarna naar de LTS op de Boerhavelaan, later naar de UTS en vervolgens deed hij bouwkunde aan de HTS in Haarlem. Hij ging bij de bouwafdeling van de Amrobank werken en studeerde in de avonduren architectuur. Toch waren er veel contacten met leeftijdgenoten in de wijk. Dat gold minder voor zijn ouders. Die gingen vooral om met andere middenstanders uit de binnenstad, waarvan er enkele op de Lorentzkade woonden. Met buren was de verstandhouding vriendelijk, maar iedereen was een beetje op zichzelf. Er leken subtiele ‘standsverschillen’ te bestaan. “Er was een soort barrière tussen de Sitterlaan en de zijstraatjes waar de kleinere huizen stonden. De Sitterlaan stond meer op één lijn met de Lorentzkade en de Van den Brandelerkade.”

De wijk bestond pas twintig jaar toen de familie Meerpoel er kwam wonen, maar bood toch al een volgroeide aanblik met hoge bomen en maar enkele nog braakliggende terreinen. Als kind was hij gefascineerd door de bouwprojecten die toen op stapel stonden zoals aan de Burggravenlaan en de Uhlenbeckkade. Ook de houten Finse scholen, waar zijn zes zussen naartoe gingen, vond hij mooi. Terugblikkend heeft hij veel waardering voor de architectuur en stedebouwkundige opzet van de wijk. “Wat ik zo leuk vind is dat de meeste woningen wel in de jaren dertig zijn gebouwd, maar elk blokje van vijf tot acht huizen verschillend is. Je kunt zien aan de wijk dat ze stuk voor stuk de grond hebben uitgegeven aan aannemers of ontwikkelaars. Die hadden binnen bepaalde voorschriften grote vrijheid. De gemeente was niet zo precies in de regelgeving. Zo heeft de aannemer van de Zeemanlaan een stuk grond gekocht dat bestemd was voor 12 huizen. Hij maakte er 13 van door alle woningen een stukje smaller te maken.” Er waren ook bekende architecten aan het werk zoals Kropholler die de hele buurt rond de Petruskerk heeft ontworpen. “Jammer genoeg is de klein houten klokkenstoel op het achterste deel van het pannendak afgebroken. Dat detail was zo typerend voor de stijl van Kropholler.” De opzet van de wijk vindt hij doordacht. “Op tal van plekken zijn op de hoeken winkelpanden voorzien. Een winkelplein met parkeerruimte als dat bij Kallenberg is destijds mooi ingepast. Die formule werkt nog steeds goed.”

Met enige spijt nam Jan Meerpoel afscheid van de wijk toen hij ging trouwen in 1968. Zijn ouderlijk huis kwam vrij en hij wilde het graag kopen, maar in die tijd was er woningnood in Leiden. “Kopen met zijn tweeën mocht niet tenzij we huurders namen.” Gedurende 36 jaar woonde het echtpaar met hun drie kinderen achtereenvolgens in Oegstgeest, Sassenheim en Lisse. Hij werkte bij de bouwafdeling van de Amrobank en ontwierp in de avonduren als freelance- architect woningen in de Bollenstreek. In 2004 keerde hij terug naar Leiden aan de rand van de Burgemeesterswijk. Nog steeds is hij actief op zijn oude werkterrein, maar dan in bestuurlijke zin. Hij reist vaak naar Utrecht waar hij lid is van het College Bouw Ziekenhuisvoorzieningen en hij is actief in de stuurgroep Wonen, Zorg en Welzijn van de Regionale Commissie Gezondheidszorg in Leiden. “Het is grappig dat ik nu zelf profijt heb van de rubberen tegels en ribbellijnen voor slechtzienden die ik heb laten aanleggen rond het Lammenschansstation.” (MM)

30-11-2020 | Over dit herinrichtingsplan vonden in oktober vier meedenksessies plaats. De onderwerpen waren Parkeren in combinatie met groen, Duyvendakstraat, Van Vollenhovenplein en de Colenbranderstraat. Deze avonden zijn allemaal goed digitaal ‘bezocht’. Vanuit de vereniging hebben wij vragen gesteld. Die vragen gingen onder meer over de parkeerdruk aan Roomburgerlaan, een onderwerp uit de wijkschouw. De gemeente heeft veel informatie opgehaald en veel ervan kan in de plannen verwerkt worden, al zijn er nog discussiepunten over de inrichting en maatvoering. De aangepaste conceptplannen zullen in de loop van november wederom aan de bewoners worden voorgelegd, met als doel om in december het conceptplan af te ronden. Daarop kan nogmaals door de bewoners op worden gereageerd. In maart 2021 zal dan het definitieve plan worden opgeleverd.

Aanpassingen
Enkele aanpassingen op het plan naar aanleiding van de diverse sessies zijn:

• De parkeerplaatsen op de Roomburgerlaan nabij de Kanaalweg worden toch weer terug gebracht. De strook waar nu auto’s parkeren in het groen wordt straks ingericht als parkeerplaatsen.
• Een deel van de riolering op de Roomburgerlaan wordt niet vervangen, omdat deze nog niet zo heel lang geleden is vervangen. Hier komt alleen een extra hemelwaterafvoer.
• In de Huizingastraat was een parkeerplaats in een groenstrook ingetekend, deze komt te vervallen.

Het bestuur van de Professoren- Burgemeesterswijk

21 oktober 2023: Op 24 oktober is er een voorzittersoverleg Wijkregisseur met de voorzitters van de wijkverenigingen van het Roodenburgerdictrict/Zuidelijke Schil

Agenda:

• Mededelingen
• Kennismaken Ben Böing, omgevingsmanager Zuid-Oost (Er zijn veel projecten in de openbare ruimte in Rodenburgh. Ben is de verbinder tussen deze projecten)
• Ervaringen participatie afgelopen half jaar
• Hang jeugd

Leidsch Dagblad 11-5-2020 | Een zes jaar oud plan voor enkele ouderenwoningen op het paardenweitje in de Professorenwijk, is plotseling terug uit de vergetelheid. De buurtvereniging en de ouderengroep uit de wijk, die er toevallig op stuitten, noemen het charmant en legden het samen opnieuw aan de gemeente voor. Ze konden zich de moeite besparen; Leiden wil het niet hebben en oud zeer speelt op de achtergrond. ,,Toch jammer dat het daardoor zo in de kiem wordt gesmoord’’, aldus Ton Polderman van het Ouderencontact.

Het paardenweitje ligt ingeklemd tussen de achterkanten van woningen aan de Buys Ballotstraat en de De Sitterlaan. Het langwerpige, driehoekige kavel dankt zijn naam aan het feit dat er tot voor kort paarden op werden gestald en moet niet worden verward met het braakliggende gebied langs de Plesmanlaan dat dezelfde naam draagt.

In 2014 ontwierp architect Bas Spruijtenburg van bureau Oasa een plan voor de bouw van enkele eenvoudige houten ouderenwoningen. Die pasten prima op het lege paardenweitje. Daar dachten de gemeentelijke bouwambtenaren heel anders over. ’De locatie wordt niet geschikt geacht voor een dusdanig omvangrijke ontwikkeling’, zo stond in de afwijzingsbrief.

Dus verdween het plan in de la. Totdat Spruijtenburg vorig jaar bij toeval kennismaakte met bestuursleden van de buurtvereniging en het ouderencontact in de Professoren- en Burgemeesterswijk. Daarbij kwam het oude plan ter sprake en tot verbazing van de architect, toonden de wijkvertegenwoordigers een bovengemiddelde interesse. ,,Wij proberen al heel lang in de Professorenwijk een plek te vinden voor eenvoudige, betaalbare groepswoningen voor ouderen’’, aldus Polderman. ,,En dit lijkt toch een leuk idee in die richting.’’

Karin Jansen van het wijkbestuur denkt er net zo over. ,,Een buitengewoon sympathiek initiatief. Maar wel heel er jammer dat de gemeente er ’nee’ tegen blijft zeggen.’’ Dat weet Jansen omdat buurtvereniging en het ouderencontact onlangs met het plan onder hun arm naar de gemeente zijn gestapt. En het dus wederom onbespreekbaar bleek. ,,Terwijl de architect beweert dat de problemen die de gemeente voorziet met onder meer waterberging, eenvoudig op te lossen zijn.’’

Polderman, Jansen en Spruijtenburg weten echter wel waarom de gemeente zich zo onwrikbaar toont. Er zit een namelijk een speciaal addertje onder het gras van het paardenweitje. Het perceel is eigendom van vastgoedhandelaar Jan Verbaan die in het verleden regelmatig stevig in de clinch lag met de lokale overheid in het algemeen, en met burgemeester Henri Lenferink in het bijzonder. Als Verbaans naam valt bij de gemeente, sluiten welhaast automatisch de loketten. ,,En dat is in dit geval heel jammer’’, meent Polderman. ,,Maar wij zitten niet in een positie om daar wat van te zeggen.’’

Daarmee is een tweede leven voor het bouwplan nog niet helemaal over. Raadslid Sander van Diepen (D66) namelijk kent het project inmiddels ook. Hoewel hij minder goed op de hoogte is van de bijzondere voorgeschiedenis en bijzaken, vindt hij het ontwerp interessant genoeg om nogmaals te bezien. ,,Want sinds zes jaar geleden is de woningmarkt sterk veranderd.’’

Of Van Diepens aandacht en interesse nog wat oplevert, wordt later dit jaar duidelijk. Enige vooruitgang lijkt echter al geboekt. Een woordvoerster van de gemeente meldt: ’Als de initiatiefnemers het plan willen voorleggen, kunnen ze een afspraak maken voor een vooroverleg. Het plan zal dan getoetst worden.’

Auteur: Loman Leefmans
Bron: Leidsch Dagblad 11-5-2020 (Regio)

27.11.2023 : De Professoren en Burgemeesterswijk heeft sinds 2011 samen met de twee andere wijken in de zogenoemde zuidelijke schil - Tuinstadwijk en Vreewijk - de status van beschermd stadsgezicht. Dat houdt in dat er een bijzondere cultuurhistorische en architectonische waarde aan wordt toegekend. Met de welstandsregels beoogt de gemeente Leiden die cultuurhistorische en architectonische waarden te behouden. Onder bewoners van beschermd stadsgezicht is de wens tot verduurzaming niet unaniem omdat verduurzaming gevolgen kan hebben voor het uiterlijk van woningen en daarmee afbreuk zou kunnen doen aan de cultuurhistorische waarde en authenticiteit van de wijk.

Het bestuur van de wijkvereniging PBW heeft daarom eerder dit jaar een poll uitgezet om de mening van de bewoners hierover te peilen. De uitkomsten van die poll kunnen door het bestuur van de wijkvereniging worden gebruikt in het regelmatige overleg met de gemeente.
Een samenvatting van de uitkomsten van deze poll vindt u binnenkort op deze website

.19-12-2020 | Bent u nog op zoek naar een leuk kado? De vereniging heeft deze twee mooie suggesties: een dopperfles en een fleecesjaal voorzien van het wijklogo. Ze kosten € 10 per stuk.

Bestellen

Wilt u iets bestellen? Stuur een mail naar penningmeester@profburgwijk.nl met daarin uw wensen en maak het bedrag over naar NL79 INGB 0005 5676 59. Na bevestiging kunt u uw bestelling contactloos ophalen. Het adres staat in de bevestiging.

'Je hoefde de wijk bijna niet uit' Mevrouw Van Mil (geboren in 1934), bij veel buurtgenoten beter bekend bij haar meisjesnaam Lien Peltenburg, woont al vanaf haar 12e jaar in de Professorenwijk. In die tijd is de wijk de spil van haar leefwereld geweest. Omgekeerd heeft zij veel bijgedragen aan het ‘wij-gevoel’ in de wijk. Zo was ze als kind actief in de muziekgroep van de buurt. De komst van haar eigen vier kinderen leidde tot 14 jaar lidmaatschap van de oudercommissie van de voormalige Don Bosco school aan de Franchimontlaan. Daarnaast troffen veel buurtgenoten haar dagelijks achter de toonbank van het eigen zuivelbedrijf.

Kind van de wijk
Toen het Veenendaalse bedrijf waar haar vader werkte in 1946 een fusie aanging met Zaalberg in Leiden, kwam het gezin van Lien Peltenburg terecht in de Van ’t Hoffstraat 33a. Vader kwam in dienst van Zaalberg. Ze herinnert zich een levendig buurtleven. “De toneelvereniging van de wijk gaf elk jaar een voorstelling in de Schouwburg of de Stadsgehoorzaal, meestal een blijspel in drie bedrijven. Daarin speelde bijvoorbeeld de dochter van de groenteboer, Corrie Berbee. Meneer Vitali, die in het dagelijks leven chauffeur was bij burgemeester Van Kinschot, vervulde ook op het toneel de butlerrol.” Zelf speelde Lien Peltenburg banjo in de muziekgroep van de wijk. Haar vader speelde daarin viool, een broer gitaar en de bekende herenkapper Jan Teske van de Van ’t Hoffstraat accordeon. “We oefenden bij ons thuis en dan zaten veel buurtgenoten onder het raam op het kozijn te luisteren. ”Bijna op elke straathoek was wel een winkel gevestigd en in veel straten ook nog vaak ‘gesloten huizen’, waar levensmiddelen vanuit de huiskamer werden verkocht. “Zelfs kleding kon je krijgen in de zaak van de dochter van Zirkzee, op de plaats waar nu het postkantoortje is. Je hoefde de wijk eigenlijk bijna niet uit. ”Door de vele ontmoetingsmogelijkheden liep Lien Peltenburg gemakkelijk overal binnen. “Je was het kind van de wijk”. Toen ze 17 jaar was, hielp ze in de zomervakantie zes weken mee met vakantiebezigheden voor de kleinere kinderen in de wijk. “Gezellig met de blauwe tram naar Katwijk en dan een ijsje, dat was toen het summum.”

Er was altijd genoeg hulp
In 1956 trouwde Lien Peltenburg vanuit het ouderlijk huis en vestigde zich met haar man op Van ’t Hoffstraat 19, waar ze een zuivelbedrijf begonnen: Van Mil. Dit groeide later uit tot een levensmiddelen zaak,vanaf 1970 gevestigd op de Van ’t Hoffstraat 33 en 33a, overgenomen van de heer De Vries. In de periode van 1957 tot 1965 kreeg ze drie zonen en een dochter. “Toen de kinderen klein waren, zaten ze in een kamer achter de winkel zodat ik een oogje in het zeil kon houden. Er was altijd genoeg hulp. Oudere kinderen van andere winkeliers,zoals visboer Swanenburg of bakker Raaphorst, kwamen met de kleintjes spelen of namen ze mee naar buiten.” Toen de kinderen groter werden, bracht Lien van Mil hen nog voor de opening van de winkel naar school. “Mijn zus Toos hielp in de winkel en met oppassen.” Er waren ook veel speelmogelijkheden. In de speeltuin vlakbij buurthuis ’t Profje paste de oude heer Beversluis op de kinderen. De heer Kleer, die timmerman was, zorgde voor de nodige reparaties in de speeltuin. “Toen de kinderen groter werden, hielpen ze mee in de zaak. Terwijl de één de etalage deed, maakte de ander de vloer schoon.”

Oudercommissie
De kinderen gingen naar de katholieke Don Bosco-school, die vroeger op het Rapenburg was gevestigd, maar vanaf 1949 aan de Franchimontlaan in een nieuw houten gebouw. Ernaast, met de ingang aan de Lorentzkade, kwam kort daarna eenzelfde gebouw voor de openbare Lorentzschool. “Het was een zogenaamde Finse school, waarvan de bedoeling was dat hij maar 25 jaar zou bestaan. Het zag er van binnen keurig uit en er stond een mooi groot aquarium in de hal.” De Don Bosco-school was aanvankelijk alleen een jongenschool, maar vanaf 1953 konden er ook meisjes naar toe. Er bevond zich ook een kleuterschool in het gebouw. “Daar was wel een tussendeur naar toe vanuit de lagere school, maar die zat altijd dicht. Je moest dan omlopen naar de ingang in de Beyerincklaan.” Toen in 1963 haar oudste zoon naar school ging, besloot Lien van Mil toe te treden tot de oudercommissie. Daarin bleef zij maar liefst veertien jaar actief, tot haar kinderen van school af waren: “Dan ging je gewoon met je kind mee ”. Dat was wel een lange tijd, maar het werk hield, vergeleken met nu, toen nog niet zoveel in. “Wat vergaderen, met de kinderen naar de boerderij, organiseren van Sinterklaasfeesten, de nodige schoolreisjes en wat hulp aan kinderen die moeite met lezen hadden. De verhouding met de leerkrachten was heel harmonieus, maar je hoorde niet zoveel over wat er in de klas gebeurde zoals ik nu bij mijn kleinkinderen zie. Er was in die tijd eigenlijk weinig ouderhulp nodig. ” Er zaten veel kinderen in de klas, zoals bijna alle lagere scholen in die tijd. Er waren nou eenmaal veel kinderen, ook in de Professoren- en Burgemeesterswijk. “Maar de school had ook een heel goede naam. Er bestond zelfs een wachtlijst voor toelating. Maar als je op de Fatima kleuterschool had gezeten van de zusters van het Levendaal, dan kon je wel automatisch naar de Don Bosco.”

Aanpakken en doorgaan
Omdat na 25 jaar de school afgebroken zou worden, werd er begin jaren zeventig met de afbouw van klassen begonnen, tegen de zin van veel wijkbewoners. “Er had eigenlijk een stenen school op die plaats moeten komen, zo vonden wij.” De leden van de oudercommissie haalden overal handtekeningen op, tot in Voorschoten toe, maar het mocht niet baten. In 1978 kreeg de school een andere bestemming. Aanvankelijk kwam er een speciale school voor moeilijk lerende kinderen in het gebouw en later maakte het Rijnlands Instituut Detailhandel gebruik van enkele lokalen. “Maar in die tijd kwam ook vandalisme op. Zo werden er bijvoorbeeld stukjes papier in de roosters aangestoken. Het gebouw brandde af in het begin van de jaren tachtig. ”Het vuur om voor een school te ijveren was bij Lien van Mil echter niet gedoofd. Toen haar zoons de detailhandelschool bezochten die allerlei vestigingen verspreid over heel Leiden had, bestookte zij het Ministerie van Onderwijs met brieven en telefoontjes. Samen met anderen bereikte ze het doel: één centraal schoolgebouw. “Aanpakken en doorgaan is mijn devies. Is er één school afgebroken dan probeer ik een andere weer op te bouwen.”

Blijvende band met de buurt
In 1990 stopte het echtpaar van Mil met de winkel in de Van ’t Hofffstraat. Ze verhuisden naar de Buys Ballotstraat, daar vlak bij. De band met de buurt bleef en haar activiteiten ook. Lien van Mil is al 35 jaar lid van het koor van de St.Petruskerk en heeft samen met de secretaresse van het koor een boek over het koor gemaakt, toen het 20 jaar bestond. De laatste zes jaar regelt zij de zaalverhuur van de kerk. “Op straat word ik vaak gegroet door kinderen van bekenden van vroeger die ook in de wijk zijn blijven wonen. Mijn jongste zoon is in de Stieltjesstraat gaan wonen, in het huis van zijn oma, mijn moeder. Mijn kleinkinderen halen wij af en toe op van de St.Jo-sephschool aan de Oppenheimstraat. Zo zie je maar: de liefde voor de wijk bestaat ook bij jongere generaties.

27.11.2023 : Ben jij een betrokken buurtbewoner die de wijkvereniging op de kaart wil zetten? Vind je het leuk om als bestuurslid verbinding te brengen in de wijk en de ontwikkelingen op gemeentelijk niveau te volgen vanuit het belang van onze wijkbewoners? Dan maken we graag kennis met je!
Omdat twee bestuursleden in het voorjaar afscheid nemen, zijn we op zoek naar een secretaris en een algemeen bestuurslid.

Secretaris
Houd jij van structuur en het soepel laten verlopen van correspondentie, voorbereiden van vergaderingen en ben je secuur, lees dan verder! Als secretaris ben je het aanspreekpunt van de vereniging, zorgt voor de ledenadministratie en verzorgt de formele correspondentie met de leden. Met als uitdaging die laatste helemaal digitaal te krijgen. Daarnaast maak je (korte) verslagen van vergaderingen en zorg je samen met de penningmeester voor het jaarverslag.

Algemeen Bestuurslid
We werken in het bestuur als team, toch zijn de taken verdeeld. Sommige bestuursleden hebben een specifieke functie, anderen richten zich op meer op issues in de wijk of op het organiseren van activiteiten of op een aandachtsgebied zoals communicatie. Ook zijn bestuursleden de verbindende schakel met werkgroepen en commissies van de vereniging. Voorbeelden zijn Werkgroep Duurzaam, Comité Koningsdag en de Commissie Kunst over de Vloer.

Communicatie
Communicatie is belangrijk voor het bestuur, we willen laten zien wat we doen, meer wijkbewoners bereiken en groeien in ledenaantal. We willen communicatie stevig verankeren in het bestuur; dat kan zijn als bestuurslid, maar ook als adviseur van het bestuur.

Heb je een vlotte pen en herken je je in de steekwoorden: communicatieplan, advies en initiatieven om de wijkvereniging sterker te verbinden met de leden en de promotie van activiteiten en evenementen in de wijk? Reageer dan!


Is je interesse gewekt of wil je eerst meer weten? Mail naar secretaris@profburgwijk.nl, dan drinken we een keer koffie.

De geplande bouw van 69 appartementen aan de rand van het schoolplein van de Lorentzschool aan de Van Vollenhovenkade / Asserstraat gaat niet door. Het gemeentebestuur heeft het advies van de Bewarencommissie om de eerder verleende omgevingsvergunning alsnog te weigeren, overgenomen.De bewarencommissie is tot dit advies tot weigering van de vergunning gekomen, na een uitgebreide beoordeling en bespreking van de (ca. 500 !) ingediende bezwaren van omwonenden, schoolbestuur, ouders en wijkvereniging tegen de bouw van dit appartementencomplex.

Door de verantwoordelijk wethouder (Paul Laudy) is de verwachting uitgesproken dat er nu een andere invulling aan de bouwplannen op deze locatie zal worden gegeven, gedacht wordt daarbij vooralsnog aan zelfstandige woningen.

Historie
Begin juli 2015 is de aanvraag voor een omgevingsvergunning voor de nieuwbouw van 69 appartementen aan de van Vollenhovekade/Asserstraat op het terrein bij de Lorentzschool in de gemeenteberichten gepubliceerd. De aanvraag is ingediend door projectontwikkelaar Niersman. Bij veel omwonenden is dit bericht ingeslagen als een bom.
Op 21 maart vond een overleg plaats met (het actiecomité van) omwonenden, scholen (Lorentzschool, Josephschool en Joppenszschool), sportverenigingen en de Wijkvereniging. De gemeente heeft daar aangegeven dat de ingediende vergunningaanvraag nu door de gemeente als voldoende compleet wordt beschouwd om beoordeeld te kunnen worden. Wanneer de vergunning wordt verleend (naar verwachting in april/mei 2017) zal hierover de gebruikelijke publicatie in de Stadskrant en op de gemeentesite plaatsvinden. Daarop volgt dan een bezwaartermijn van zes weken waarin alle belanghebbenden nog formeel bezwaar kunnen indienen.
Op 17 november hield de bezwarencommissie naar aanleiding van de vele bezwarrschriten n de St Petruskerk een hoorzitting.

30-11-2020 | Gemeente Leiden - i.s.m. ProRail - is van plan om het aantal openbare fietsparkeerplaatsen bij station Lammenschans uit te breiden naar bijna 1500. Samen met de overdekte stalling geeft dit volgens de gemeente meer dan voldoende capaciteit voor de toekomst. Om tot een ontwerp te komen dat voldoet aan alle randvoorwaarden heeft een uitgebreide verkenning en ontwerpstudie plaatsgevonden. Er is onder andere gesproken met omwonenden, Rover, Fietsersbond, de groentenkiosk en met de wijkvereniging. De direct omwonenden hebben onder meer aangegeven dat er aandacht moet zijn voor beplanting op het plein en veiligheid op de speelplaats.

Doe mee
De Gemeente hoort ook graag wat overige bewoners en/of gebruikers van de fietsenstalling van het ontwerp vinden. Op doemee.leiden.nl is informatie te vinden over dit project.

Verplaatsen Hellingbaan en trap
Daarnaast zal ProRail nog een project op het station gaan realiseren: de verplaatsing van de hellingbaan en de trap naar het perron. ProRail wil ervoor zorgen dat de perrons goed toegankelijk, zodat iedereen zelfstandig met de trein kan reizen. De huidige hellingbaan is te steil en voldoet niet. De planning wordt op dit moment uitgewerkt. Dit project maakt geen onderdeel uit van het participatietraject

Bestuur Professoren- Burgemeesterswijk.

16-2-2022 | Wat zijn jouw prioriteiten in de wijk? Laat het ons weten!
Onlangs ontvingen de leden van onze wijkvereniging een Wijk Update met daarin een oproep om mee te denken doormiddel van het invullen van een vragenlijst. De teller van het aantal leden dat de vragenlijst invulde staat op 27. Dat is een goed begin, maar dat kan beter. Daarom onder 'lees meer' nogmaals dat bericht en onderstaand de link maar de vragenlijst. Praat en denk mee! Invullen kan tot uiterlijk 23 februari 2022.

Naar de Vragenlijst

Wat zijn jouw prioriteiten in de wijk? Laat het ons horen!
Tijdens de ALV van 2021 is afgesproken om invulling te geven aan de oproep om meer te focussen op belangenbehartiging. Daarover heeft de werkgroep Doelstelling/Belangenhehartiging een advies geschreven.
Dat advies vind je onder dit bericht.

Een van de stappen op weg naar de invulling van dat advies is, inzage krijgen in de wat de prioriteiten van de leden van onze vereniging zijn. Daarvoor is deze korte vragenlijst bedoeld.
Met de resultaten van de vragenlijst gaan we aan de slag! Dat kan zijn door het sturen van een vervolglijst of door het aangaan van het gesprek over een onderwerp. Daarover hoor je binnenkort meer.
Vind jij belangenbehartiging, naast de sociaal-culturele activiteiten, ook een belangrijke taak van de wijkvereniging? Vertel ons dan op welk vlak jij vindt dat de vereniging zich moet inzetten, bijvoorbeeld in het overleg met de gemeente.
De vragenlijst begint met een toelichting.
Namens het bestuur, bij voorbaat dank voor het invullen van de vragenlijst!
Klik op de link onder dit bericht om de vragenlijst in te vullen.

10.03.2024 :
Beste buurtbewoners, geachte leden,
Met groot enthousiasme nodigen wij je uit voor de jaarlijkse Algemene Ledenvergadering (ALV) en wijkborrel van de Vereniging Professoren- en Burgemeesterswijk! Dit is de kans om samen met de anderen uit de wijk de plannen van de wijkvereniging te horen en natuurlijk, om elkaar beter te leren kennen onder het genot van een drankje. Nog geen lid? Dat kan ter plekke geregeld worden (een lidmaatschap kost € 10,00 per jaar).

Wanneer: Noteer alvast in jouw agenda: Woensdag 27 maart 2024
Aanvang: 19.00 uur wijkborrel, 20.00 uur start ALV
Waar: Clubhuis Cronestein (bij Trigon), Cronesteinkade 19

Tijdens de ALV zullen we samen kijken naar het jaarverslag van 2023, het financieel overzicht en de plannen voor 2024. Jouw inbreng is hierbij zeer welkom, en we hopen dan ook op jouw aanwezigheid en deelname.
Scroll naar beneden voor de stukken.
------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------

Agenda ALV


1. Opening en vaststelling agenda

2. Mededelingen en ingekomen stukken

3. Notulen Algemene Ledenvergadering 18 april 2023: ter goedkeuring

4. Jaarverslag 2023: ter kennisname

5. Financieel jaarverslag 2023 en verslag kascontrolecommissie

6. Décharge bestuur

7. Verkiezing kascontrolecommissie

8. Bestuursverkiezing: overdracht voorzitterschap, aftreden en benoeming nieuwe bestuursleden

9. Jaarplan 2024

10. Begroting 2024

11. Rondvraag en Sluiting


We kijken ernaar uit jou te verwelkomen op 27 maart!

Met vriendelijke groeten,


Namens het wijkbestuur van de Vereniging Professoren- en Burgemeesterswijk

'De Bakhuyzenlaan is altijd een geliefd laantje geweest' De heer en mevrouw Stuut wonen ruim vijftig jaar in hun woning aan de Van de Sande Bakhuyzenlaan. Die laan is vele Leidenaars niet bekend. Zij bevindt zich achter de de Sitterlaan en vormde ooit de rand van de stad. De huizen zijn in 1939 en 1940 gebouwd, die aan de de Sitterlaan een jaar later. De huizen in de nabij gelegen Stieltjesstraat stonden er toen al.

'Oorspronkelijk ben ik een Rotterdamse. Na het bombardement van die stad zijn we in 1941 naar Leiden gekomen. Dat was wel even wennen voor een stadsmens. De Bakhuyzenlaan bevond zich in die jaren immers aan de rand van de stad. We keken zo de weilanden in. Het was hier zo rustig, zo anders dan het drukke leven van Rotterdam. We zaten hier als een van de eerste bewoners in een jonge buurt. De bomen werden hier net geplant. De koeien stonden aan de andere klant van de sloot te loeien. ’s-Zomers moest je al je ramen dichthouden vanwege de vieze vliegen. In die jaren had je een schitterend vrij uitzicht op de molen aan de kanaalweg en op het kanaal, zelfs op de trein naar Utrecht.
De oorlogsperiode bracht de mensen in de buurt dichter bij elkaar. Door de schaarste waarschuwde men elkaar als er ergens iets extra’s te koop was.
Soms ruilden we voedselbonnen. We zaten allemaal zonder gas en kookten op een noodkacheltje waar hout in ging. Maar ook hout was moeilijk te krijgen. Zodra het donker was gingen we dan ook het weiland langs de Burggravenlaan in om houten palen te jatten die de Duitsers daar wilden plaatsen om het landen van vliegtuigen te verhinderen. Doordat een aantal mensen zo dom was om ook overdag palen te halen, kwamen de Duitsers er achter. De Duitsers gingen langs de huizen en eisten dat de palen teruggeven werden, anders zouden ze de huizen in brand steken. Gelukkig woonde er op de laan een Duitse mevrouw die getrouw was met een Nederlander. Zij heeft de militairen binnen gehaald en met ze gesproken. Het liep goed af. Bij ons in huis hadden we het hout onder de vloer verstopt. Tientallen jaren later kwamen we er nog wat van tegen.
De spoorbrug over het kanaal is eind 1943 door de Engelsen gebombardeerd. Zij hoopten daardoor de aanvoer van V1-raketten vanuit Duitsland, die naar Engeland werden geschoten, te blokkeren. Mevrouw Stuut liep toen net met haar kind bij de brug en kon schuilen in een rioolpijp.
Toen ik thuiskwam bleken van alle huizen de ramen en deuren kapot en er scheuren in de gevels te zijn gekomen. De scheuren zitten nog steeds in veel huizen. Gelukkig was er geen persoonlijk letsel.
Na de oorlog werd de wijk uitgebreid. In de jaren vijftig verrezen de flats aan de Kanaalweg en de Franchimotlaan. Vanaf aannemer Halverhout werd ook een nieuw rijtje huizen neergezet.
Ook links en rechts van de Burggravenlaan kwamen flats. Tot dan toe was ook dat open land. 
“Die flats werden VVD-flats genoemd, omdat die partij zich nogal sterk had gemaakt voor de bouw.”
De woningnood was in de oorlog zo groot dat een gemeentelijke verordening kleine gezinnen in relatief grote huizen verplichtte om huurders in huis te nemen.
Op het land bij ons aan de overkant werden na de oorlog twee houten scholen gebouwd die waren geschonken door de Finse regering als geschenk voor de wederopbouw. Het was een katholieke school, de Don Bosco en een openbare school, de Lorentzschool. Ze waren bedoeld om 10 jaar mee te gaan, maar ze hebben tot ver in de jaren tachtig gestaan. Toen zijn ze, met een tussenpoos van twee jaar, afgebrand, allebei in de zomervakantie. Brandstichting dachten veel mensen. Gelukkig stond in beide gevallen de wind gunstig en hadden wij er geen last van. 
Tussen de twee scholen was er ook een stenen gymnastieklokaal gebouwd. Daar werd ook ’s-avonds gebruik van gemaakt door clubs of verenigingen. Ook diende het als stemlokaal bij verkiezingen. Op de plaats waar nu het consultatiebureau aan de Burggravenlaan is, was kort na de oorlog buurthuis ‘Het Profje’ neergezet. Daar is heel lang voor diverse buurtactiviteiten gebruik van gemaakt. Ook werden er kinderfeesten en dansavonden gehouden.
Vroeger had je veel meer buurtwinkels dan nu. Nog steeds kun je terecht in de buurt, bijvoorbeeld in de Van ’t Hoffstraat. Dat was vroeger een echte winkelstraat met, toen al, Bakker Raaphorst, Zirkzee, een vishandel en niet te vergeten drogisterij Van Harteveld. Je had eigenlijk op bijna iedere hoek van een straat een winkel. Op de hoek Sitterlaan-Franchimotlaan zat kruidenier Van Kesteren. Op de andere hoek zat de Sierkan met melk, kaas en boter. Daar zitten nu een bank en een verzekeringsmaatschappij. Op de hoek Franchimotlaan-Stieltjesstraat zat een groenteboer en ook verderop in de Stieltjesstraat zaten winkels: nog een groentewinkel, slager Kikkert en een bloemenwinkel. Melkboer, bakker, slager en groenteman kwamen altijd aan de deur. De groenteman met paard en wagen. Het paard wilde overal een stukje brood. Duurde het haar te lang, dan begon ze met haar hoefijzer op de stoep te krassen.
De Bakhuyzenlaan is altijd een geliefd laantje geweest. Het was er rustig en rustiek wonen met voor- en achtertuinen en ook na de nieuwbouw aan de overkant is het er nog steeds heel groen. De oorspronkelijke sloot is ooit verbreed. Sinds de jaren zeventig worden de huurwoningen ook verkocht. Maar er heeft nog nooit een bord ‘te koop’ in de tuin hoeven staan.
Als jonge gezinnen hadden we goede verstandhouding, we hielpen elkaar. In de jaren vijftig waren wij de eersten met televisie. Op woensdag- en zaterdagmiddag zat het huis hier dan vol met kinderen, de schoenen keurig in de gang. De kroning van koningin Elizabeth was het eerste dat we op de TV zagen. Mannen uit de buurt en kennissen kwamen hier geregeld naar voetbal kijken.
Die saamhorigheid van vroeger is minder, dat is logisch, mensen kunnen zich meer permitteren. Maar nog steeds gaan veel mensen vriendelijk met elkaar om. Buren groeten elkaar en maken een praatje. Zo nodig help je elkaar. Het is nog altijd een genoegen om op deze laan te wonen.'

30.09.2024 : Het Minikoraal, Maxikoraal live in concert, de Taptoe en de Grote Optocht (thema "Leidse Streken") zijn op 1, 2 en 3 oktober live te zien op TV en online bij streek omroep Centraal+.
English follows the Dutch text Op dinsdag 1 oktober worden het Minikoraal en het Maxikoraal Live in Concert live uitgezonden. Het Minikoraal start om 13.00 uur en het Maxikoraal Live in Concert om 20.00 uur. Op 2 oktober kan er vanaf 19.30 uur live gekeken worden naar de Taptoe, waarbij verenigingen een lint van licht door de binnenstad vormen. Op 3 oktober zendt Centraal+ vanaf 13.00 uur de Grote Optocht live uit, waarbij dit jaar het thema ‘Leidse Streken’ is. De uitzendingen worden ook allemaal herhaald en zijn online terug te kijken.

Centraal+ is te vinden op Ziggo kanaal 40, KPN/XS4ALL 1412 en Odido 820 of HIER online.

---

Leidens Ontzet live on TV
The Minikoraal, Maxikoraal live in concert, the Taptoe and the Big Parade can be seen live on TV and online at regional broadcaster Centraal+ on 1, 2 and 3 October.
On Tuesday 1 October, the Minikoraal and the Maxikoraal Live in Concert will be broadcast live. The Minikoraal starts at 13:00 and the Maxikoraal Live in Concert at 20:00. On 2 October, the Taptoe can be watched live from 19:30, during which sports clubs form a ribbon of light through the city centre. On 3 October, Centraal+ will broadcast the Big Parade live from 13:00, with this year's theme being 'Leidse Streken' (this roughly translates to 'activities that are peculiar to Leiden' ). The broadcasts will also all be repeated and can be viewed online.

Centraal+ can be found on Ziggo channel 40, KPN/XS4ALL 1412 and Odido 820 or HERE online.

What is Leidens Ontzet?
The 3 October Festival (in Dutch : 3 Oktoberfeest or simply 3 Oktober) is a festival in Leiden, the Netherlands. It is held annually during the days leading up to the 3rd and often concludes that evening or the following day. Observed since the 1500s, its modern public celebration has been a locally declared holiday since 1886.

Historical origins
The festival commemorates the anniversary of the 1573 - 1574 Siege of Leiden during the Eighty Years' War when the Spanish Army attempted to capture the city. Read more on Wikipedia

• Anonieme reacties zullen door de webmaster van deze site niet geplaatst worden.

• Anonieme brieven die de wijkvereniging ontvangt worden niet in behandeling genomen.

En zal dus ook geen terugkoppeling plaats kunnen vinden.
Als u toch anoniem wilt blijven, vermeld dit dan in uw brief. De wijkvereniging respecteert uw wens en zal uw naam niet openbaar maken.

Bestuur PBW

Unieke Leidse films door bekende wijkgenoot gemaakt In onze wijk woont een bekende amateur-filmer: Emile Timan, oprichter van de Leidse smalfilmliga. Hij behoorde met zijn ouders tot de eerste bewoners van de huizen die in 1937 aan de Roodenburgerstaat waren opgeleverd. Zelf was hij toen 19 jaar. “Mijn ouders werden huurders. Ik vond laatst nog een krant op zolder uit dat jaar en daarin stond dat de koopprijs van deze huizen toen 5400 gulden was. Nou, dat was een heel bedrag.”

Vader, zelf een Leidenaar had een assurantiebedrijf aan huis. Dat was aanvankelijk in de Drie Octoberstraat. Moeder was een Friezin. Op latere leeftijd is de heer Timan getrouwd. Uit het huwelijk is een dochter geboren. Zijn vrouw is geboren in het Haagwegkwartier en opgegroeid in het Noorderkwartier. De overstap naar de Burgemeesterswijk in de jaren zestig was groot, maar aangenaam: “een mooi groot huis en eindelijk een badkamer.”

Zelf geleerd

Op zijn zesde ging de haar Timan al mee met zijn vader naar Casino op de Hogewoerd. Zijn vriendje had een toverlantaarn waarmee ook filmpjes vertoond konden worden. “Toen al ben ik gefascineerd geraakt van de bewegende beelden. Als beloning voor het behalen van een diploma in 1938 kreeg ik van mijn werkgever, de Raad van de Arbeid, 200 gulden. Daarmee kocht ik een camera, projector en scherm. Filmpjes van 8 millimeter voor vier minuten film kostten een vermogen; vijf gulden, maar dat was inclusief ontwikkelen. Mijn toenmalig salaris was 65 gulden per maand. Dus je kunt wel nagaan dat het een dure liefhebberij was. Maar weinig menden deden het. Cursussen bestonden er toen niet. Ik heb alles zelf geleerd; uit boeken en gewoon door het uit te proberen.”
Al snel besloot de heer Timan om films met een verhaal te maken. Hij heeft twee speelfilmpjes gemaakt, maar verder waren het een soort gespeelde, tegenwoordig zouden we zeggen gedramatiseerde, documentaires. Zijn allereerste film ging over de vakantiereis met een vriend naar Texel, per trein. “Daar zie je het Leidse station en de drukte op het stationsplein.” Zijn tweede film bracht een progressieve jongerenvereniging in beeld waar hij zelf lid van was. De film was bedoeld als propaganda voor de vereniging. “Ja, dat was een onafhankelijke groep voor studie en debat. Sommige leden zijn in de oorlog in het verzet terecht gekomen. Eens per jaar gingen we kamperen. Daar ging de film over. Een ander lid heeft zelfs speciale muziek gecomponeerd voor die film. Die werd dan ‘live’ gespeeld tijdens de voorstelling.”
In Leiden heeft de heer Timan meerdere films gemaakt. De meest bekende daarvan is zijn film ‘De Gracht’. Hierin is het dagelijks leven in 1940 aan de Waardegracht te zien. “Dat was eigenlijk de Leidse Jordaan; arm maar gezellig. De gezinnen leefden op straat, vrouwen, maar vaak ook de rest van het gezin, zaten buiten bonen te doppen. Omdat ik wist dat feestjes vaak met een draaiorgel werden gevierd, heb ik daar een feest met een draaiorgel op touw gezet voor de film. Je zou zeggen dat mensen niks van zo’n vreemde filmer moesten hebben, maar we gingen heel spontaan met elkaar om; het klikte. Dat is aan de opgenomen beelden duidelijk te zien.” Deze film is recent nog gebruikt in Veronica’s programma klasgenoten. “sinds die film heb ik altijd speciale contacten met draaiorgelmannen gehouden.”
Een ander filmpje, van acht minuten, geeft het leven weer in één van de oudste Leidse hofjes, het Elizabeth Gasthof aan de Oude Vest, in de jaren veertig. “Hierin heb ik een ruzie over een kat laten spelen tussen de bewoners. Toen zij de film zagen, waren sommigen boos omdat ze er heel anders op stonden dan ze hadden verwacht. Maar zo gaat dat: ik heb in mijn hoofd hoe ik het verhaal wil. Dan kan het gebeuren dat de montage een heel andere uitkomst heeft dan je tijdens de opnames zou denken.”
Weer een andere film gaat over de drie oktoberfeesten. Hiervoor heeft hij opnamen uit de jaren veertig en vijftig gebruikt.
Zijn film spiegelstad bevat opnamen van de mooiste spiegelingen van Leidse gevels, maar vooral van mensen, in het water van de grachten en regenplassen, in 1956. De film doet denken aan de film Spiegel van Holland van Bert Haanstra. “Ik had over die film gelezen, maar hem niet gezien. Achteraf blijken hij en ik frappant veel overeenkomsten te hebben in de manier van opname en de benadering van onderwerpen. Niet voor niets is Haanstra voor mij altijd een groot voorbeeld geweest.”

Geen Duitse inmenging

In 1942 heeft de heer Timan samen met de bekende fotograaf Herman Kleijbrink de Leidse Smalfilmliga opgericht. Samen gaven we in die jaren voorstellingen. Hij hield zich ook met filmen bezig. In 1942 mocht je van de Duitsers nog vergaderen als er niet meer dan 20 personen bij waren. Dat aantal hielden we voor het lidmaatschap dan ook aan. In 1943 gingen we ondergronds, want aansluiten bij de cultuurkamer en dus Duitse inmenging wilden we niet.” Na de oorlog ging de vereniging door en bestaat vandaag de dag nog, maar dan onder de naam Leidse video- en smalfilmliga. Emile Timan is nog steeds actief bij zijn club betrokken.

Dubbele draaitafel

De voorstellingen die Timan gaf waren een spektakel op zich. Vorig jaar nog, in het programma van ‘Leiden Cultuurstad’, konden vele Leidenaren hem bezig zien zoals hij dat decennia lang al deed. Ook voor het programma Van Gewest tot Gewest zijn toen opnamen gemaakt. Hij heeft een unieke dubbele draaitafel met een mengpaneeltje voor zijn 78-toeren platen. Daarmee laat hij precies bij de juiste scènes in de film geluiden horen, zoals van een draaiorgel of een langskomende auto. “Ik denk dat ik totaal 1000 voorstellingen achter de rug heb. Die waren allemaal heel intensief door dat geluid. Tegenwoordig moet ik ook oppassen met de kwetsbaar geworden originele apparatuur. Die moet met de films bewaard blijven. Dus ik zal nu niet meer zo snel een voorstelling geven.”
Het Nederlands smalfilmmuseum heeft al verschillende van zijn films opgenomen in hun collectie. “Zij vinden het van nationaal belang. Dat is natuurlijk een hele eer.”

Ballonvaart

Heeft de heer Timan eigenlijk opnamen van de eigen wijk? Ja, maar niet zoveel. Hij heeft een film gemaakt van het vijfjarig regeringsjubileum in 1948 van de toenmalige koningin Wilhelmina. “Op de plaats waar nu de Vredeskerk staat was vroeger een clubhuis en speelweide. Daar is toen de bekende ballonvaarder de heer Boesman met zijn ballon opgestegen. Burgemeester Van Kinschot zou een stukje meegaan, maar de ballon kwam met hem niet omhoog. Hij was veel te zwaar.”

Koeien door de straat

Natuurlijk heeft de heeft Timan nog veel herinneringen aan de wijk. “In 1937 was allerlei bebouwing er nog niet. Ik kon toen nog vanuit ons huis de trein naar Utrecht zien rijden. Tot na de oorlog was de Burggravenlaan nog éénbaans. Ieder voorjaar bracht boer Voorsluis van de boerderij aan de Cronestijnkade zijn koeien door de Roodenburgerstraat naar de weilanden aan de andere kant van de Burggravenlaan.
Na de oorlog, in de jaren vijftig en zestig, was inwoning verplicht vanwege de woningnood. Dat wil zeggen als je bijvoorbeeld alleen woonde, zoals ik. Mijn ouders waren toen al gestorven. Er hebben verschillende jonge gezinnen bij mij in huis gewoond, in onderhuur. Ik regelde het dan zo dat ze ook voor mij kookten, het huis schoonhielden en mijn was deden. Ik paste ook wel op hun kinderen. Nog steeds heb ik met hen een hartelijk contact.”

Vergrijzing

In de jaren zeventig nam de vergrijzing toe: je zag weinig jonge gezinnen meer in de straat. “Ja, wat wil je, de meeste bewoners hadden het erg naar hun zin en wilden blijven, ook als de kinderen de deur uitgingen. Onze dochter Antoinette kon in die tijd bijna geen vriendinnetjes in de straat vinden. Gelukkig beginnen de laatste jaren de jonge gezinnen weer te komen.
De onderlinge contacten in de straat zijn wel wat minder dan vroeger, niet iedereen stelt zich nog voor als nieuwe bewoners. Maar toch hebben wij veel contacten links en rechts. We hebben het nog reuze naar onze zin in deze straat.”

'Ieder zijn eigen klantenkring' Een bekende bakkersnaam is het, Tijsterman, niet alleen in Leiden, maar ook in Oegstgeest, Katwijk, Rijnsburg en Voorschoten. In Leiden is een bakkerswinkel van Tijsterman aan de Haarlemmerstraat gevestigd. Tot 1985 zat er ook één in de Professorenwijk, om precies te zijn aan de van der Waalsstraat. We spraken met mevrouw Chr. Tijsterman, geboren in 1913 in Oegstgeest.
“Vroeger was de Van de Waalsstraat een echte winkelstraat, met meer winkels dan in de Van ’t Hoffstraat. Mijn man en ik hebben daar, op de hoek met de Buys Ballotstraat, 1941 de winkel overgenomen van bakker Spruit. Verder zaten daar groenteboer Flandrijn, kolenboer Van Dorp, Kruidenier Karreman en slager Zwartjes, waar nu Bruintje Beer zit. Zuivelhandel en kruideniers Juffermans en Van Schie en bakkerij Kallenberg zijn de enig overgebleven van vroeger. En ja, aan de Van ’t Hoffstraat zit nog steeds Raaphorst. Die zit er ook al van voor de oorlog. Drie bakkers dicht bij elkaar, en toch was het geen probleem.

Foto: Heropening, na verbouwing, van de winkel banketbakker Tijsterman in 1960.

Protestant

Ik herinner mij dat in ieder geval niet. Je had ieder je eigen klanten. Die kwamen in de winkel, maar je leverde vooral aan huis in de wijk. Ook Van Schie kwam vroeger op een kar met bussen melk aan de deur. Alleen bakker Raaphorst doet dat nog als enige. Raaphorst was katholiek, wij protestant. Misschien dat dat voor klanten uitmaakte. Ieder zijn klantenkring. Of het nou ook nog aan de sortering lag… Ja , wij hadden een heel groot aanbod banketkoekjes en bonbons en andere chocola. Er kwamen hier heel wat leveranciers over de vloer. Ook wist men dat ik de dingen leuk inpakte.”
“Bij brood en gebak zie je de smaak van mensen eigenlijk niet zo veranderen. Dat zal voor een kruidenier anders zijn. Wel wilden de mensen de laatste jaren allerlei soorten bruin- en volkorenbrood.”

Tot acht uur open

“Het leven van een bakker is heel zwaar, neem dat van mij aan. Voor mijn man gold dat nog extra omdat hij iedere dag op en neer moest naar de bakkerij van zijn vader in Rijnsburg. Hier aan huis hadden we immers geen bakkerij, alleen de winkel. Iedere nacht ging hij om vier uur van huis, op vrijdagnacht al om twee uur, en kwam dan ’s ochtends om een uur of half tien met zijn brood terug. Altijd stond ik in de winkel te wachten waar of hij nou bleef. Bij bakkers die aan huis bakten had je meteen in de vroege ochtend het brood in de winkel. Ik geloof trouwens dat mensen dat tegenwoordig belangrijker vinden dan vroeger. Je koopt je brood voor de volgende dag.
Vroeger mocht je het brood niet eens voor tien uur in de ochtend verkopen. Dat had, denk ik, te maken met de bescherming van de bakker, vanwege de nachtarbeid.”
“Een deel van het brood kwam in de winkel, een deel ging mee op de bakkerskar. Dat was eerst een trapkar, later een motorkar. Dan ging hij de hele ochtend bezorgen, kwam thuis warm eten en ging in de middag weer op pad. Naast brood had hij een aparte bak voor beschuit en ontbijtkoek. Klanten vroegen vaak om iets speciaals voor de volgende dag. In iedere straat hier had hij wel een paar klanten. In de jaren vijftig waren we met de winkel vaak tot acht uur in de avond open. We waren wel altijd tussen de middag dicht om warm te eten. Ik ben blij dat we op een gegeven moment om zes uur dicht mochten. Dan hield je tenminste nog wat tijd voor jezelf over, of voor een ouderavond van je kind.”

10 jaar eerder dood

De zoon van mevrouw Tijsterman was al in opleiding voor bakker, maar besloot daarmee te stoppen. Hij was vooral teruggeschrokken van de manier waarop hij behandeld werd als stagiaire van 15 jaar door een bakker in Oegstgeest. Hij stopte zijn opleiding kort voor het examen. ‘Een bakker gaat 10 jaar eerder dood dan een gewoon mens’, was zijn overtuiging.
“Mijn man vond het niet eens erg dat hij stopte. Het was immers een zwaar beroep en als kind moest hij direct na school in de bakkerij van zijn vader komen werken. Ik zelf ben nog wel naar de school geweest om te praten, ik vond het jammer, maar hij wilde niet meer. Kort daarna is hij een andere opleiding gaan doen. Hij is prima terecht gekomen.”

Vakantie

“Je voelde je als winkelier in de zelfde straat sterk met elkaar verbonden. In de oorlog hielp je elkaar. Toen er razzia’s op mannen werden gehouden ben ik er zelf op uit gegaan met de kar. De enkele ontbijtkoeken verdeelden we onder de vaste klanten. Toen de bom op de spoorbrug was gevallen ging de winkel een tijdje dicht. Met de kinderen ben ik toen bij m’n ouders in Oegstgeest ingetrokken.”
“We hadden een fantastisch bevrijdingsfeest in de straat, gekostumeerd. Mijn man en ik hadden ons verkleed als een Russisch paar. Na de oorlog gingen we wel eens met de andere winkeliers een avondje uit. Maar verder kwam er kort na de oorlog niet veel vakantie. In de jaren vijftig gingen we wel met ons gezin (twee dochters en een zoon – TvD) wel een weekje kamperen in Noordwijkerhout. Dan paste mijn zuster op de winkel. Die sloot toen nooit. Maar al in de jaren zestig gingen mijn man en ik ook op vakantie naar het buitenland. De kinderen gingen dan met de kampeervereniging mee. Dat vonden we heerlijk met z’n tweeën, daar sloten we zelfs de winkel voor, ik geloof als eerste in de buurt. Zo zijn we samen ook twee keer bij mijn geëmigreerde zuster in Californië geweest.”

Jatten

“Toen mijn man vanwege zijn gezondheid niet meer aan huis kon bezorgen, liep de klandizie langzaam terug. Eerst nam een student de kar wel eens over. Ook mijn oudste dochter heeft, toen ze vijftien was en van school kwam lang nog met de broodkar gereden. Maar daar zijn we toch mee gestopt. De laatste jaren hadden we brood van de broodfabriek. Mijn man was niet meer in staat te bakken. Op een gegeven moment moet je beslissen dat het niet meer gaat. Ook de komst van een supermarkt als Hoogvliet kwam daarbij. Sommige klanten gingen daar hun spullen halen. Toch heb ik nog tot mijn zeventigste in de winkel gestaan, 43 jaar lang dus. De kinderen in de buurt vonden het jammer. Die kwamen hier altijd voor snoep: spekken, drop, kauwgum. Voor vijf cent had je wat.”
“Vervelend was het jatten door de jeugd. Dat nam de laatste jaren toe. Dat waren bijvoorbeeld scholieren van het Lammenschanspark. Met hele ploegen trokken ze door de wijk. Ik heb daar wel eens over geklaagd. Dan kon ik boeken met foto’s inkijken, maar het lukte je toch niet om iemand echt goed te herkennen.”

Tevreden

“Ik heb het in de winkel altijd heel leuk gevonden. Wel zwaar, want we hadden geen personeel. De boekhouding was wel uitbesteed. Mijn zuster kwam geregeld helpen. Af en toe hielp een dochter. Tegen drukte zag ik nooit op. Pasen en Sinterklaas, dat waren leuke tijden. De winkel leuk maken.”
Mevrouw Tijsterman woont nu nog in hetzelfde pand. Ze is nu 84 jaar en redt het zelfstandig nog prima. Het winkelgedeelte aan de voorzijde is bij het huis getrokken. Ze heeft al veel bewoners en veel middenstandscollega’s zien vertrekken en is waarschijnlijk de oudste straatgenoot. “Ik ben blij dat de straat verjongt. Leuk is het om de nieuwe kinderen te zien. Laatst was ik gevraagd op de verjaardag van een buurkind. Leuk hè? Ja, ik ben tevreden over de buurt, ik hoef niet weg. Ook mijn eigen kleinkinderen komen regelmatig op bezoek.”

06 juli, 2023 : Van 30 oktober tot en met 5 november wordt de Nationale Klimaatweek (MKW) georganiseerd. Dan komt heel Nederland in actie om te laten zien welke klimaatstappen burgers, bedrijven, gemeenten en organisaties nemen.
0m zoveel mogelijk Nederlanders te inspireren ook meer te doen voor het klimaat zoekt het ministerie een Klimaatburgemeester voor de gemeente Leiden.
Word jij ook Klimaatburgemeester?
Zet jij je in voor een beter klimaat in de omgeving waar je woont? Jij bent de buurman die zorgt voor nog meer groene daken in de wijk, helpt de vereniging met het verduurzamen van het clubhuis, of je inspireert jouw collega's om klimaatbewuster te consumeren. Of misschien ben je een verbinder die verschillende partijen bij elkaar brengt om duurzaamheid samen aan te pakken. Hoe dan ook ben je een voorbeeld en inspireer je anderen. Zet ook de knop om en doe mee!

Aanmelden kan via www.nkw2023.nl/klimaatburgemeester/aanmelden

De Nationale Klimaatweek is een initiatief van het ministerie van Economische Zaken en Klimaat (BZK) en is onderdeel van de ‘Zet ook de knop om'-campagne van de Rijksoverheid.

Op 17 maart 1943 werd op bevel van de Duitse bezetter het Joods weeshuis aan de Roodenburgerstraat ontruimd. 51 weeskinderen en 9 begeleiders werden weggevoerd. Van hen hebben 4 kinderen het overleefd

12.03.2024 : Zondag 17 maart is er van 14.00 tot 15.00 uur een herdenking van de ontruiming die 81 jaar geleden plaatsvond. De herdenking is bij het nog bestaande gebouw van het voormalige Joodse weeshuis, Roodenburgerstraat 1a. Normaal gesproken is de Josephschool hierbij met leerlingen uit groep 8 aanwezig. Er worden dan verhalen van vroeger verteld over het weeshuis, een enkele leerling draagt een gedicht voor en er worden symbolisch kiezelsteentjes neergelegd door de leerlingen.

Omdat de herdenking dit jaar op zondag valt, is het dit jaar anders. Er zullen deze zondag geen leerkrachten aanwezig zijn bij de herdenking maar de kinderen kunnen zich wel opgeven. Dit kan bij Truus de Haan via info@herdenkingleiden.nl. Zo heeft Truus een beeld van het aantal kinderen dat komt. U bent als ouder/verzorger uiteraard ook van harte welkom.

Kinderen die dat willen kunnen ook een gedicht schrijven en voordragen, denk dan bij het schrijven van dit gedicht aan thema’s als: vrijheid, mensenrechten, oorlog, discriminatie, etc. Dit gedicht mag ook opgestuurd worden naar info@herdenkingleiden.nl, Truus kiest dan enkele gedichten uit die voorgedragen worden.

Kinderen van andere scholen of volwassenen die geïnteresseerd zijn, iedereen is van harte welkom.


De jaarlijkse herdenking van de ontruiming van het Joods Weeshuis in Leiden wordt sinds enkele jaren georganiseerd door Stichting Herdenking Jodenvervolging Leiden en de Historische Vereniging Oud Leiden, in samenwerking met de St. Josephschool. Het volledige persbericht vindt u HIER .

Over onze wijk heeft de Wijkvereniging een aantal boeken uitgegeven. U kunt deze boeken bij ons bestellen.

Het gaat om de volgende boeken:

• Buurtherinneringen - € 15,00
  Herinneringen aan het dagelijks leven in de Professoren- en Burgemeesterswijk en Rijndijkbuurt.
• Een wijk met aanzien - € 10,00
  Honderd jaar Burgemeesterswijk.
• Van stadspolder tot beschermd stadsgezicht - € 10,00
  Het ontstaan en groei van de Professoren- en Burgemeesterswijk en Rijndijkbuurt.

Hoe te bestellen

• U stuurt aan onze penningmeester waarin u aangeeft welke boeken u wil hebben.
• U maakt het bedrag over op NL79 INGB 0005 5676 59 t.n.v. wijkvereniging Profesoren- en Burgemeesterswijk met vermelding van om welke boeken het gaat.
• U ontvangt daarna een mail van Karin over het moment waarop u de boeken bij haar kunt ophalen.
• Het ophaaladres is: Van ’t Hoffstraat 48.

'Ons stuk straat werd hofje genoemd, zo gezellig was het' Ons stuk straat werd hofje genoemd, zo gezellig was het Mevrouw H. de Ren is geboren en getogen Leidse. Ze is geboren in 1923 in het particuliere ziekenhuisje Hôpital Wallon aan de Papegracht. Vervolgens heeft ze enkele jaren in de Nieuwsteeg gewoond met haar ouders. Vader had daar een antiquariaat. Daarna heeft het gezin nog even in de Javastraat gewoond. In 1929 kochten haar ouders een huis aan de Cobetstraat voor 7500 gulden, voor die tijd een enorm bedrag. Het was toen net gebouwd. Sindsdien heet mevrouw De Ren daar altijd gewoond.

“De Cobetstraat, aan de kant van de even nummers, was toen de uiterste grens van de stad. De entree tot de straat van de Wasstraat. De koeien kwamen tot onze tuin. Vanuit het zolderraam kon je de boten zien varen in het kanaal. Ik weet nog dat ik in 1929 op zolder met mazelen lag en dat vader mij in een deken wikkelde en me door het raam naar een reusachtige zeppelin liet kijken. Begin jaren dertig is er verdere uitbreiding gekomen de De Mey van Streefkerkstraat en even later het eerste stukje De Laat de Kanterstraat. In deze buurt hebben altijd mensen met de betere banen gewoond, een hoofdredacteur van de krant, eigenaars van eigen zaken, een baron, noem maar op.”
“Ik ken de buurt dus al bijna zeventig jaar. Ik denk dat ik langzamerhand de oudste bewoner ben. Vooral het stukje waar ik woon was vroeger al heel geliefd. De bewoners hebben er tot op late leeftijd gewoond. Je kende elkaar. Ons stukje straat werd ook wel het Cobethofje genoemd, zo gezellig was het. Dat kwam ook door het postkantoortje dat iemand in 1937 in de voorkamer van een huis aan de overkant begon. Zo’n voorziening is heel belangrijk in een buurt. In 1953 is het door een nieuwe eigenaar, de heer Oom, overgenomen en uitgebreid met het pand ernaast tot een ‘winkel van Sinkel’. Ik heb er zelf ook nog gewerkt. Tegen de opheffing is in de buurt flink geprotesteerd. We konden echter niet verhinderen dat het postkantoortje verhuisde naar de Van ’t Hoffstraat. Nu ook de bank aan de Burggravenlaan is opgeheven wordt het vooral voor oudere buurtbewoners moeilijk.”

Kleuterleidster

De vader van mevrouw De Ren is in de jaren dertig bij de firma Brill gaan werken als chef van het antiquariaat. “Voor die baan moest hij vaak reizen, particuliere boekenverzamelingen opkopen. Zo heeft hij in Berlijn, vanuit een hotel de Kristallnacht meegemaakt. Alle ramen werden geblindeerd. Hij kwam geshockeerd thuis. ‘Dat staat ons ook te wachten als de Duitsers hier komen’, waarschuwde hij.”
Enige jaren later begon de Duitse bezetting. Na de oorlog is vader bij Brill vertrokken en opende hij opnieuw een eigen boekhandel en wel in de Diefsteeg in een pand waar nu het Chinees restaurant Wo Ping zit. In 1953 is hij aan de Breestraat het bekende Leids Boekhuis, later het Nieuwe Boekhuis, begonnen. Die zaak is later door Elsevier overgenomen en weer later is de NBBS in het pand getrokken.
Mevrouw De Ren heeft een groot deel van haar leven in de zaak van haar vader gewerkt, ook nadat die in 1965 was overgenomen door Elsevier. “Ik was opgeleid tot kleuterleidser op de Haanstraschool. Maar vader had mij nodig. Dus daar was niets tegen in te brengen. In de loop van de tijd begon ik het wel leuk te vinden, vooral de kinderboeken. Ik heb toen ook een vakdiploma gehaald.”

Ons kleine verzet

“In de oorlog hebben wij n ooit echt honger geleden. Vader ging af en toe op zijn fiets met houten banden naar familie in Noord-Holland voor eten. Ik weet nog dat we in de oorlog in een oude tas vergeten chocoladeletters vonden. Een enorme verassing. Ik mocht er een houden en de andere werden bij een boer geruild voor boter.”
“Ik heb in de oorlog illegale kranten bezorgd. Verschillende meisjes deden dat, jongens nooit. Ik geloof dat het Vrij Nederland was. Onder mijn kleren moest ik die op een aantal adressen in de buurt bezorgen. Ik haalde ze op bij een huis aan de Laat de Kanterstraat. Mijn ouders wisten ervan. Ze waren wel bezorgd, maar verboden het niet. Vader was lid van de Vrijzinnig Democratische Bond. Politiek actief was hij overigens niet, geloof ik. Thuis werd er niet veel over politiek gesproken. In de Kraaierstraat zat een groenteboer. Als je daar kwam, vroeg de mevrouw: ‘moet je nog wat?’ Dat was de code. Ze had in de onderste groentekist dan stiekum foto’s van de oranjeprinsesjes. Het was ons kleine verzet.”
“Bij de buren zaten onderduikers. Dat wisten we. Ik had op een dag net een razzia meegemaakt op de Hogewoerd. Snel rende ik naar huis om de buren te waarschuwen. Ik weet ook nog dat andere buren die net een granaat door het dak hadden gekregen bij ons kwamen schuilen. Er vielen wel vaker bommen in de omgeving. Bekend is natuurlijk het bombardement op de spoorbrug.”
“Ik herinner me ook nog heel goed de aanslag op de directeur van het Arbeidsbureau. Als wraak werden diverse hoger geplaatste Leidse mannen door de Duitsers opgepakt. Drie van hen werden doodgeschoten: het hoofd van de Eerste Leidse Schoolvereniging, de heer Douma, die overigens ook in de Cobetstraat woonde, een huisdokter en de rector van het gymnasium. De gereformeerde dominee Westerink, de zoon van onze buren, was daar zo van geschrokken dat hij bij ons onderdook. Ik weet nog dat ik thuis kwam en zag dat mijn bed beslapen was. Dat nam ik m’n ouders erg kwalijk; niet dat de dominee er was geweest, maar dat het zo duidelijk was dat iemand daar geslapen had. Dat vond ik erg onverstandig.”
“Het ergste dat wij in de wijk hebben meegemaakt is de ontruiming van het joodse weeshuis aan de Roodenburgstraat, het huidige gebouw van de GGD. Alle kinderen zijn op een nacht weggehaald, ook twee schattige joodse zoontjes van een Rabbi die ik van de Haanstra-kleuterschool kende. Het was verschrikkelijk.”

Opstel verbrand

Ik heb in 1944 examen gedaan op de Haanstra. Op de dag dat ik mijn diploma kreeg van juffrouw Glasz, vertelde zij mij dat een opstel dat ik had geschreven door haar was verbrand. De Duitsers zouden binnenkort op school komen en mijn opstel was erg anti-Duits. Ik had me dat helemaal niet gerealiseerd. In het zelfde jaar solliciteerde ik naar een baantje op de kinderafdeling van Endegeest. Daarvoor moest ik naar het stadhuis. Toen ik op de deur van de betreffende ambtenaar klopte, liet hij mij binnen met de roep “Heil Hitler’. Ik schrok me dood. Hij vroeg ‘heeft u wel eens voor de Winterhulp gecollecteerd?’ ‘Nee’, zei ik, ‘Zou u dat wel willen doen?’ ‘Nou, nee zei ik eerlijk.’ ‘Nee? Nou dan kunt u de baan wel vergeten.’ Gelukkig. Ook mijn vader was blij toe.”

Duitse schoten

“Eind april 1945 voelde je dat er wat stond te gebeuren. Op 29 april waren er droppings van voedsel op de weilanden bij ons achter. Op vrijdagavond 4 mei, weet het nog goed, werden de geruchten sterk dat de bevrijding nabij was. Bij kennissen waar de Engelse zender aan stond zijn vader en ik gaan luisteren. De dag later was het zover. Iedereen bleek plotseling nog een vlag te hebben: overal hing die uit. Groepen mensen trokken naar het stadhuis waar een NSB-burgemeester de echte, Van Sande Bakhuyzen, had vervangen. Het was een hele opgewonden stemming. Plotseling klonken er schoten. De Duitsers daar vuurden in de lucht om iedereen angst aan te jagen. Ik vluchtte met een vriendje in de Ketelboersteeg. Daar werden we door een mevrouw van de winkel Mack voor damesmode binnen gelaten.”

Foto: Bevrijdingsfeeft op de Burggravenlaan, nog zonder verdere bebouwing. Op de foto staan buurtgenoten
van mevrouw De Ren en haar moeder. De jurkjes zijn gemaakt van oude kranten.

Buurtfeest

“Op 8 mei kwamen de Canadezen over de Hoge Rijndijk de stad in. Iedereen was uitzinnig. Vader had me gewaarschuwd:’pas op, klim niet op een tank.’ Maar je deed het toch. Iedereen had zin om feest te vieren. Vooral op het plein Cobetstraat-hoek de Laat de Kanterstraat kwamen honderden mensen uit allerlei buurten bij elkaar. Daar is het sindsdien altijd gezellig geweest met bevrijdingsdag en Koninginnedag. Er was altijd een groot buurtfeest met muziek en kinderspelen en een optocht. In de garage van de melkzaak Janson stonden alle spullen al klaar. Met een bonnetje konden kinderen iets te drinken krijgen. De laatste jaren is dat verdwenen. Er gebeurt nu op die dagen bijna niets meer. Jammer is dat."

24.07.2018 : Het perron van station Lammenschans moet worden doorgetrokken, over de Lammenschansweg heen, naar de Kastanjekade. Als dat te duur en te ingrijpend blijkt te zijn, moet er een loopbrug komen van de Kastanjekade, over de Lammenschansweg en parallel aan het spoorviaduct, naar het tweede station van Leiden. Daarvoor pleit Rover in een brief aan stadsbestuur en gemeenteraad. ,,Het is geen nieuw idee’’, verduidelijkt bestuurslid Hans van Dam van de reizigersvereniging. ,,Maar mede vanwege de komst van de Ananas, is het idee wel weer actueel.’’

Station Lammenschans wordt steeds drukker. Dat komt niet alleen door de toename van het aantal spoorreizigers, maar ook door de nieuwe studentencampus die vlakbij het station is opgetrokken. Verder zorgen ook de leerlingen van het pal naast het station gelegen ROC al geruime tijd voor een toename van het aantal forensen. En daar blijft het niet bij. De campus wordt binnenkort uitgebreid terwijl de kantoren in de zogeheten Lammenschansdriehoek tussen spoorbaan en Kanaalweg in hoog tempo worden omgevormd tot woningen.

Bron: Leidsch Dagblad | Leiden en omgeving van 24-7-2018

28.08.2024 : Op 7 september viert Het Zoete Land zijn tienjarig bestaan. Is het sowieso al een feest om op gewone dagen op de tuinderij te vertoeven, op 7 september kunnen bezoekers onder meer genieten van livemuziek en moderne dans, meedoen aan een van de vele workshops en een belevingsroute volgen over het terrein.
English follows the Dutch text Natuurlijk zijn er ook hapjes en drankjes. Het feest duurt van 13.00 tot 18.00 uur en is gratis toegankelijk. Alle vrijwilligers, oogstdeelnemers, stagiairs, collega-tuinders, buurtbewoners en andere belangstellenden zijn welkom.
In 2014 toverde tuinder Jessica Zwartjes een lap kale grond op de hoek van de Zoeterwoudsesingel en de Cronesteinkade om tot de kleurrijke stadstuinderij Het Zoete Land. Het Zoete Land is opgezet op basis van de CSA-formule (Community Supported Agriculture), oftewel gemeenschapslandbouw. Dit houdt in dat opbrengsten kosten en risico’s in een community worden gedeeld. Oogstdeelnemers schrijven zich voor een jaar lang in, betalen een bijdrage zodat de exploitatiekosten zijn gedekt en kunnen in het seizoen iedere week zelf komen oogsten. Zo’n 30 weken per jaar komen 130 huishoudens wekelijks zelf hun groente, kruiden en fruit oogsten. Daarnaast zijn er 100 oogstdeelnemers die 20 weken per jaar een boeket bloemen komen plukken. De belangstelling is enorm; de wachtlijst telt enkele honderden huishoudens.

Het Zoete Land valt onder de Stichting Leiden Oogst, die Jessica in 2013 samen met Marijtje Mulder heeft opgericht met als doel het telen van gezond voedsel op een gezonde bodem, dichtbij de consument en met veel aandacht voor natuurwaarden. In 2019 heeft de Stichting samen met Voedselbank Leiden e.o. en Buurtvereniging Zeeheldenbuurt Groentepark Bontekoe opgezet, waar groenten voor de klanten van de voedselbank worden verbouwd. Beide tuinen zijn volledig ecologisch, dus zonder bestrijdingsmiddelen en kunstmest.
Op Het Zoete Land werken wekelijks 35 vrijwilligers, verdeeld over vijf dagdelen onder leiding van Jessica. Daarnaast biedt zij jaarlijks vele schoolklassen een ochtendvullend programma in het kader van boerderijeducatie.

Voor meer informatie zie www.hetzoeteland.nl/10jaar/

---

Het Zoete Land celebrates its 10th anniversary

On September 7, Het Zoete Land will celebrate its tenth anniversary. While it is already a party to spend time at the nursery on regular days, on September 7, visitors can enjoy live music and modern dance, participate in one of the many workshops and follow an experience route across the grounds. Of course, there will also be snacks and drinks. The party lasts from 1:00 PM to 6:00 PM and admission is free. All volunteers, harvest participants, interns, fellow gardeners, local residents and other interested parties are welcome.

In 2014, gardener Jessica Zwartjes transformed a patch of bare ground on the corner of Zoeterwoudsesingel and Cronesteinkade into the colorful urban garden Het Zoete Land. Het Zoete Land was set up based on the CSA formula (Community Supported Agriculture). This means that revenues, costs and risks are shared within a community. Harvest participants register for a year, pay a contribution to cover operating costs and can come and harvest themselves every week during the season. Around 30 weeks a year, 130 households come to harvest their own vegetables, herbs and fruit every week. In addition, there are 100 harvest participants who come to pick a bouquet of flowers 20 weeks a year. The interest is enormous; the waiting list includes several hundred households.

Het Zoete Land falls under the Leiden Oogst Foundation, which Jessica founded in 2013 together with Marijtje Mulder with the aim of growing healthy food on healthy soil, close to the consumer and with a lot of attention to natural values. In 2019, the Foundation, together with Voedselbank Leiden e.o. and Buurtvereniging Zeeheldenbuurt, set up Groentepark Bontekoe, where vegetables are grown for the customers of the food bank. Both gardens are completely ecological, so without pesticides and artificial fertilizers.

At Het Zoete Land, 35 volunteers work every week, divided over five half-days under the leadership of Jessica. In addition, she offers many school classes a morning-filling program in the context of farm education every year.

For more information, see www.hetzoeteland.nl/10jaar/

26-11-2019 | Op 12 november stelde het college van b&w de Participatieleidraad inrichtingsvoorstel wijksportpark Roomburgerpark vast. Op basis van deze leidraad wordt een nieuw participatietraject gestart. Bewoners en bij het park betrokken partijen wordt gevraagd hieraan deel te nemen. Het college keeg op 20 juni 2019 van de gemeenteraad de opdracht om in co-productie met een representatief samengestelde groep een inrichtingsvoorstel voor een wijksportpark op te stellen.
Het gaat om het gebied tussen de Lorentzkade, Burggravenlaan, Meijerskade en Kanaalweg.

De Vereniging Professoren en Burgemeesterswijk is een van de deelnemers in de participatieronde. Het bestuur van de wijkvereniging zal in de contacten met de gemeente benadrukken dat bij de uitvoering van het amendement en motie de co-creatie met betrokkenen een belangrijk onderdeel was. Ook mist het bestuur in de leidraad de expliciete vermelding dat een groter gebied dan het huidige park in ogenschouw genomen zal worden.
Daarnaast zal het bestuur aandacht vragen voor de keuze van bewoners in de samenstelling van de werkgroep, daarover bestaat nu nog onduidelijkheid.
Ten slotte hoopt het bestuur dat de poging van de gemeente een serieuze kans krijgt, die leidt tot een constructieve dialoog. Omdat naar de mening van het bestuur deze kwestie alleen op die manier tot een bevredigende oplossing kan komen.

U kunt alle stukken van de gemeente over de nieuwe opzet van de participatie over het Roomburgerpark uiteraard op de website van de gemeente zelf vinden. Wij geven hieronder een samenvatting van de participatieleidraad. (u vindt de leidraard ook in de link onder dit berich.)
a. Het onderwerp van participatie
Opstellen van een inrichtingsvoorstel op te stellen voor een wijksportpark in het gebied tussen de Lorentzkade, Burggravenlaan, Meijerskade en Kanaalweg.
b. Het doel van participatie:
Peilen en zo mogelijk het genereren van draagvlak in de definitie- en ontwerpfase.
c. Kaders waarbinnen de participatie plaatsvindt:
Contourenplan buitensportaccomodaties, op basis van het raadsbesluit over dit visiedocument heeft het college een haalbaarheidsonderzoek uitgevoerd naar mogelijkheden van een wijksportpark waarbij de Leidse Hockey Club Roomburg wordt gefaciliteerd in haar uitbreidingsbehoefte. Bij de behandeling van dit haalbaarheidsonderzoek heeft de gemeenteraad kaders gesteld en richting gegeven voor een verdere uitwerking om tot een inrichtingsvoorstel te komen. Naast de vaststelling van het raadsvoorstel is een amendement en een motie aangenomen.

Het amendement roept op om een inrichtingsvoorstel voor een wijksportpark op te stellen voor het gebied tussen de Lorentzkade, Burggravenlaan, Meijerskade en Kanaalweg. De opgave is om een extra multifunctioneel hockeyveld te realiseren. Daarbij gelden de volgende ambitieuze kader stellende punten:
1. Biodiversiteit en ecologische waarden worden aantoonbaar uitgebreid.
2. Klimaatadaptatie van het gebied wordt aantoonbaar verbeterd.
3. De mogelijkheid tot ongeorganiseerde sport wordt uitgebreid.
4. De potentie van de maatschappelijke rol van de sportverenigingen kan uitgebreid worden.
5. De ongestoordheid/prettige parkbeleving blijft tenminste gelijk, of wordt verbeterd.
6. De tennisclub en de kwaliteit en grootte van de speeltuin in het gebied blijven gehandhaafd, als waardevolle onderdelen binnen de visie van een wijksportpark, en
7. de recreatieve functies van het bestaande park worden overgenomen in het nieuwe wijksportpark, en
8. de mogelijkheden tot cofinanciering worden op hoofdlijnen in kaart gebracht, en
9. financiering vanuit de gemeente wordt niet enkel uit het sportbudget gehaald.

In de motie (zie bijlage M:190039/01), die richtinggevend is, wordt verzocht om te onderzoeken of een minimale variant voor het inrichtingsvoorstel mogelijk is waarbij:

de kosten voor de inrichting van het park zo beperkt mogelijk worden gehouden;
een extra hockeyveld wordt ingepast op het huidige trapveldje;
de speeltuin op de huidige plek, in de huidige staat, behouden kan blijven;
parkeren wordt verplaatst van de Van Vollenhovenkade naar de Kanaalweg;
extra (voetgangers) doorgangen tussen de sportparken van de hockey en de tennis en het park gecreëerd worden, zodat het open karakter van het park verbetert.

d. De schaal waarop participatie betrekking heeft
Een representatief, door de gemeente, samen te stellen groep, uit betrokken partijen bij het Roomburgerpark (Leidse Hockey Club Roomburg, Tennisclub Roomburg; Lorentzschool, Speeltuinvereniging de Speelschans, Vrienden van het Roomburgerpark) en bewoners in de directe omgeving.
e. Deelnemers van de werkgroep
Het gaat om maximaal 15 deelnemers, 10 bewoners en 5 deelnemers van georganiseerde partijen. Over de wijze waarop de bewoners worden aangewezen zijn voorstellen gedaan.
f. Tijdstip en wijze van inbreng
De inbreng wordt in korte tijd verzameld daartoe is een tijdpad opgesteld dat mikt op besluitvorming rond de zomer van 2020. Een mix aan middelen om informatie te vergaren wordt ingezet, onder andere een e-participatietool. Daarnaast zijn interviews (1 interview per organisatie) voorzien met belangengroepen, wijkverenigingen en meer indirect betrokken partijen: Basisscholen St. Joseph en Joppensz; Kinderopvang ’t Kasteel; Bomenbond; Vereniging Milieudefensie Leiden; Wijkvereniging Professoren en Burgemeesterswijk; Ouderencontact Professorenwijk)
Het proces en tijdpad zijn in de leidraad beschreven
g. De wijze en het tijdstip waarop burgemeester en wethouders reageren
Het inrichtingsvoorstel wordt als eerste aan het college van burgemeesters en wethouders aangeboden. Het college legt vervolgens haar advies ter besluitvorming voor aan de gemeenteraad. De verwachting is dat dit voor de zomer van 2020 kan plaatsvinden.

2019 : Als afsluiting van de viering van ons 25-jarigjubileum werd donderdag 26 september in de aula van de St. Joephschool een uniek wijkdebat gehouden. Centraal in dit debat stonden verleden, heden en toekomst van belangenbehartiging. Een kleine, maar geïnteresseerde groep wijkbewoners luisterde naar een gesprek onder leiding van oud-voorzitter Thomas van Duin. Bestuurslid (secretaris) van het eerste uur Ronald Stokkel, blikte samen met oud bestuursleden Rinny Kooi en Ad van der Waals terug op het ontstaan van de wijkvereniging en de issues die de gemoederen hebben beziggehouden door de jaren heen.
Er waren twee wethouders uitgenodigd om deel te nemen, maar Fleur Spijker, ook wijkgenoot, moest bij een commisievergadering aansluiten. En Martine Leeuwis is vorige week afgetreden. Raadslid en partijgenoot van Spijker, Antje Jordan, nam de honneurs waar. Zij refereerde onder meer aan het toenemend belang voor de gemeente van het betrekken van mensen en erkende dat daar nog veel geleerd moet worden. Ze herkende de kritiek dat nu vaak gesuggereerd wordt dat er inspraak mogelijk is, terwijl dat feitelijk niet zo is. "Dat moet beter. Met de uitdagingen van de toekomst: de energietransitie en de omgevingswet zal er de komende jaren intensief contact nodig zijn tussen bewoners en gemeente." Nog genoeg uitdagingen voor komende besturen van de wijkvereniging dus.

18.12.2023: Omwonenden van sportpark Cronesteinkade ontvingen een brief van het gemeentelijk projectbureau over het resultaat van de verkenning optimalisatie terrein van L.K.V. Sporting Trigon. Ongeveer een jaar geleden werd voor het eerst geïnformeerd over over verkennende gesprekken naar het optimaliseren van het terrein aan de Cronensteinkade.
English follows the Dutch text Korfbalvereniging Sporting Trigon, stadstuinderij Het Zoete Land, hockeyclub Roomburg, BSO ’t Kasteel en de verantwoordelijke wethouders van het college van B&W zien kansen om meer ruimte en kwaliteit te creëren voor alle partijen. Het Zoete Land kan een aanzienlijke uitbreiding van het areaal voor de stadstuinderij tegemoet zien. De korfbalvereniging en hockeyvereniging beschikken straks samen over een volwaardig multifunctioneel sportveld,voor zowel korfbal als hockey. Ook medegebruik van het sportpark door anderen blijft mogelijk. Om hiervoor plaats te maken is de inzet om voor de korfbal, hockey en BSO ’t Kasteel straks een up-to-date multifunctionele accommodatie te bouwen waar bij gelegenheid ook anderen, zoals omwonenden, gebruik van kunnen maken. Tot slot is de wens om bij de toekomstige herinrichting ook de verbinding met het Singelpark tot stand te brengen en mogelijkheden te creëren voor natuurlijk spelen.

De herinrichting wordt een hele klus, maar kan voor alle partijen gunstig uitpakken. Op basis van het draagvlak van betrokken partijen start de gemeente in het nieuwe jaar een project. Dit houdt in dat er een projectplan wordt opgesteld waar participatie een belangrijk onderwerp in is. Ook de financiële dekking is nog een punt van aandacht.
Een link naar de brief vindt u hieronder

Let op
De vervanging van de kademuren van de Cronesteinkade staat los van dit project. De werkzaamheden aan de kademuren zullen vanaf januari 2024 plaatsvinden.
--------------------

Optimization of the Trigon site
Neighbours of the Cronesteinkade sports park received a letter from the municipal project office about the result of the exploration of the optimization of the L.K.V. site. Sporting Trigon. About a year ago, we were first informed about exploratory discussions about optimizing the site at Cronensteinkade.
Korfball club Sporting Trigon, city nursery Het Zoete Land, hockey club Roomburg, BSO 't Kasteel and the responsible aldermen of the Municipal Executive see opportunities to create more space and quality for all parties. Het Zoete Land can expect a significant expansion of the area for urban horticulture. The korfball club and hockey club will soon have a fully-fledged multifunctional sports field for both korfball and hockey. Shared use of the sports park by others also remains possible. To make room for this, the aim is to build an up-to-date multifunctional accommodation for korfball, hockey and BSO 't Kasteel that others, such as local residents, can also use on occasion. Finally, the desire is to also create a connection with the Singelpark in the future redevelopment and create opportunities for a natural play area.

The redesign will be quite a job, but it can be beneficial for all parties. Based on the support of the parties involved, the municipality will start a project in the new year. This means that a project plan is drawn up in which participation is an important topic. Financial coverage is also a point of attention.

NB
The replacement of the quay walls of the Cronesteinkade is separate from this project. The work on the quay walls will take place from January 2024.

28.03.2025 : Hierbij nodigen wij u (nogmaals) uit voor de Algemene Vergadering van de
Vereniging Professoren- en Burgemeesterswijk.
English follows the Dutch text Voorafgaande aan de ALV is er de mogelijkheid om te borrelen met de wijk! Zien we u daar?
Aanmelden / afmelden hoeft niet, maar mag wel op: secretaris@profburgwijk.nl

Waar: Clubhuis Trigon, Cronesteinkade 19
Wanneer: Woensdag 9 april 2025
Aanvang: 19.00 wijkborrel, ALV start om 20.00 uur

---

AGM Neighbourhood Association
We hereby invite you (once again) to the General Meeting of the Professoren- en Burgemeesterswijk Association. Before the AGM, there is the opportunity to have a drink with members and with the team!
Will we see you there?

N.B. The proceedings will generally be in Dutch but if you have questions, English, of course, will not be a problem!

Registration / cancellation is not necessary, but is allowed at: secretaris@profburgwijk.nl

Location: Clubhuis Trigon, Cronesteinkade 19
Date: Wednesday, April 9, 2025
Start: Bar open 19.00 : AGM starts at 20.00

6 februari 2023 | Problemen kruising Lammenschansweg / Zeemanlaan / Koninginnenlaan

Voorzitter
Herinrichting Lammenschans

Er is toegezegd dat ook onze wijk betrokken wordt bij de plannen voor de herinrichting van de Lammenschansweg.
Daarom een oproep om ervaringen met deze kruising en suggesties voor verbetering te delen, zodat we vanuit de wijk inbreng kunnen hebben in dat traject.
Zoals je misschien weet, zijn er regelmatig aanrijdingen op kruising Lammenschansweg / Zeemanlaan / Koniginnenlaan. Vanuit Tuinstad-Staalwijk is daarvoor aandacht van wethouder Ashly North.
Dit heeft geleid tot gesprekken met de projectleider ‘Herinrichting van de Lammenschansweg’. De toezegging is gedaan om ook andere wijkverenigingen ( dus met name onze ProfBurgwijk) te betrekken bij de voorbereiding van de plannen.

Vandaar deze oproep om mee te denken.

Laat onder dit bericht je reactie achter! Of stuur een email naar de Voorzitter

Via deze link lees je meer over de herinrichting

28-5-2020 | Ook hernieuwd voorstel verdeelt Professorenwijk.
De kogel is door de kerk. Na een inspraakronde van enkele maanden, komt de gemeente opnieuw tot de conclusie dat er een extra hockeyveld aangelegd kan worden in het Leidse Roomburgerpark. Dat leidt direct tot uitgebreide reacties van bewonersgroepen. ’Dit plan voldoet niet en heeft een negatieve invloed’.
Ook Sleutelstad gaat in op het nieuwe inrichtingsvoorstel Roomburgerpark.

30-5-2020 Sleutelststad over nieuwe inrichting Roomburgrpark

De accommodaties van de tennisvereniging en de hockeyclub, die beide de naam Roomburg dragen, beslaan samen ongeveer de helft van het Roomburgerpark. De rest bestaat uit onder meer grasveldjes, waterpartijen, speeltuin en bosschages. Omdat de hockeyclub veel meer (potentiële) leden heeft dan de huidige drie kunstgrasvelden aankunnen, ligt er al geruime tijd een verzoek voor een vierde veld in het park.

Die aanvraag houdt de gemoederen in de Professorenwijk al jaren bezig. De gemeente wil wel, hockeyminnend Leiden ook, maar een aanzienlijke groep buurtbewoners keert zich er fel tegen. Meer verkeer en minder groen is kortweg hun bezwaar. Het ene inspraaktraject na het andere volgde, maar die brachten partijen niet of nauwelijks tot elkaar. Naar aanleiding van de meest recente ronde van gesprekken, werkgroepen, ontwerpsessies en peilingen, acht de gemeente de tijd nu rijp om wederom een vierde hockeyveld voor te stellen.

Dat moet gebeuren op de plek van de huidige speeltuin ’t Kasteel die daarvoor enkele tientallen meters opschuift. Verder wordt langs het park de Van Vollenhovenkade een groene laan en het schoolplein van de Lorentzschool een parkje. Het geheel is omschreven in totaal 99 pagina’s tekst en illustraties.

Voorspelbaar

De reacties zijn even snel als voorspelbaar. ’Dit plan voldoet volgens de Stichting Vrienden van het Roomburgerpark niet aan de voorwaarden die de gemeenteraad heeft gesteld. Ondanks de groencompensatiemaatregelen, die de stichting op zichzelf waardeert, is er een negatieve invloed op de biodiversiteit en gaat de ongestoorde parkbeleving achteruit. Bovendien zijn de kosten van minimaal 6,5 miljoen extreem hoog en veroorzaakt het plan veel overlast voor de buurt.’

Ook over de inspraakmethodes is de stichting niet te spreken. ’Er mocht alleen worden gepraat over plannen die de gemeente had bedacht.’ De Vrienden roept de gemeenteraad op om plannen voor een extra hockeyveld definitief te staken. En ook individuele buurtbewoners hekelen het feit dat de optie ’geen vierde veld’ bij de besprekingen ontbrak. Een van hen schrijft: ’de lichtmasten zullen op een afstand van vijftig meter van de huizen en appartementen worden geplaatst. Voor de 1200 bewoners zal de reeds bestaande licht- en geluidsoverlast alleen maar toenemen. En de voorgestelde afsluiting van de Van Vollenhovenkade zal ertoe leiden dat de nu al aanzienlijke parkeer- en verkeersoverlast rondom het park nog groter wordt.’

De gemeenteraad buigt zich later dit jaar over het park en het spreekt voor zich dat hockeyclub-bestuurslid Bas Pietersen wel verguld is met het voorlopige resultaat. ,,We zijn blij dat onze jarenlange roep is gehoord. Ik vind dat een mooie balans is gevonden tussen groen, sport en sociaal.’’

Dat de weerstand van omwonenden niet lijkt te zijn gebroken, begrijpt hij ook. ,,Een aantal mensen blijft fel gekant tegen de plannen, en dat is hun goed recht. Als we maar niet vergeten dat er ook heel veel mensen blij zijn.’’

Loman Leefmans
Bron Leidsch Dagblad Regio 28-5-2020

08.08.2024 : Na het daverende succes van het Springkussen Festival vorig jaar, is de wijkvereniging de uitdaging aangegaan om het dit jaar nog groter en veelzijdiger te maken.
English follows the Dutch text Bij Hockeyclub Roomburg kunnen de kinderen zich uitleven op verschillende springkussens. De oudere kids kunnen tips & nieuwe ideeen opdoen in de speciale hockey clinics. Daarnaast kunnen de kleintjes zich laten schminken, zijn er knutseltafels waar de mooiste creaties gemaakt kunnen worden en nog veel meer verassingen.
Dus, zet het nu alvast in je agenda

Waar: Hockeyclub Roomburg, Van Vollenhovenkade
Wanneer: Zondag 25 augustus 2024 van 10.00 tot 12.30

Entree:
Geen lid + kind - 8 euro
PBW lid + kind 2 euro
Hockey Roomburg lid (in tenue) 4 euro
Let op - Word lid van de wijkvereniging voor maar 10 euro en bespaar met 2 kinderen!

Helaas - geen toegang voor kinderen zonder volwassene.

---

Profburgwijk Children's Festival 2024

After the resounding success of the Bouncy Castle Festival last year, the neighborhood association took on the challenge to make it even bigger and more varied this year.
At Hockeyclub Roomburg, children can have fun on various bouncy castles. The older kids can get tips & new ideas in the special hockey clinics. In addition, the little ones can have their faces painted, there are craft tables where the most beautiful creations can be made and many more surprises.
So, put it in your agenda now:

Where: Hockeyclub Roomburg, Van Vollenhovenkade
When: August 25, 2024 from 10:00 to 12:30

Entrance:
Non-member + child - 8 euros
PBW member + child - 2 euros
Hockey Roomburg member (in uniform) - 4 euros
Please note - Join the Profburgwijk neighbourhood association for only 10 euros and save with 2 children!

Sorry - no admittance for children unaccompanied by an adult.

30-5-2020 | Reacties op concept inrichtingsvoorstel Roomburgepark in het Leidsch Dagblad van 30-1-2020 Roomburgerpark (1)

Woensdag 27 mei is het concept inrichtingsvoorstel wijksportpark Roomburgerpark gepubliceerd. Gaat dit concept ook werkelijkheid worden? Wij zijn als initiatiefnemers van een Nieuw Roomburgpark in ieder geval enthousiast.
De uitgangspunten die door de gemeenteraad geformuleerd zijn, lijken op het eerste gezicht onverenigbare eisen in zich te hebben. Meer ruimte voor ongeorganiseerde sport, meer biodiversiteit en ecologische waarden, een extra, multifunctioneel hockeyveld, verbeterde klimaatadaptatie en minstens gelijkblijvende parkbeleving en andere recreatieve functies van het park.

Toch is het mogelijk gebleken om aan al die eisen te voldoen. Het college van B&W en de raad hebben verstandige besluiten genomen. Er moest breder gekeken worden dan naar het park alleen en ook de bouwkavels bij de Lorentzschool mochten erbij betrokken worden. Dit geeft ruimte voor het park, sport, recreatie en natuur.

Er zijn natuurlijk ook nog wensen, zoals meer open verbindingen tussen sport, speeltuin en groen waardoor het open karakter van het wijksportpark meer benadrukt wordt. En tegelijkertijd meer ruimte en veiligheid voor de speeltuin (geen honden en fietsen, waterpartijen goed beveiligd voor de kleinsten). Zaken die zeker haalbaar zijn.

Kortom het open wijksportpark Roomburg lijkt een groene en sportieve ontwikkeling te kunnen maken. Nu is de zet aan de burger door mee in te spreken via doemee.leiden. Wij roepen iedereen op van deze inspreekmogelijkheid gebruik te maken.

Namens de initiatiefnemers Nieuw Roomburgpark,
Margot Nicolaes en Ad Usman

---

Roomburgerpark (2)

Ik las het artikel ‘Inspraak wil maar niet vlotten’ (Leidsch Dagblad d.d. 25 mei 2020) en meteen bekroop mij, als bewonersparticipant van de herinrichting van het Roomburgerpark, een herkenbaar gevoel.
De gemeente Leiden wil bewoners bij besluiten betrekken, door ze inspraak te geven via ‘participatietrajecten’. Het is zeker te waarderen dat de gemeente de moeite neemt, bewoners naar hun mening te vragen. Ik wil de gemeente wel vragen, de kwaliteit van haar onderzoeken te verbeteren. Ik heb, en vele buurtgenoten met mij, een enquête ingevuld om mee te denken over de herinrichting van het Roomburgerpark.
Ik heb in januari in de enquête kritische opmerkingen gemaakt over de potentiële komst van een extra hockeyveld. Naast bovenstaand financiële argument zijn er ook zorgen over de aantasting van de biodiversiteit, de parkeercapaciteit en licht- en geluidsoverlast. Ik sta daar zeker niet alleen in. Bij mij bekende buurtgenoten en ik zijn teleurgesteld dat dit soort kritische geluiden niet terug te lezen zijn in het deze week gepubliceerde onderzoeksrapport. Ook gaat het rapport niet in op de representativiteit van het onderzoek. Wel blijkt uit het rapport, dat meer dan de helft van de personen die de vragenlijst heeft ingevuld, lid is van de hockeyclub.
Afgelopen week is de ‘tweede participatieronde’ ingeluid. Bewoners mogen nu opnieuw, middels een aantal meerkeuzenvragen, hun mening geven over het inrichtingsvoorstel Roomburgerpark. De huidige vragenlijst bestaat uit vijf meerkeuzevragen. Doordat iedereen de vragenlijst kan invullen, is te verwachten dat vooral mensen met een uitgesproken mening de vragenlijst zullen invullen.
Ik juich het toe als de gemeente haar beleid en besluiten met input van bewoners bepaalt. Verzoek is wel om dit op een gedegen wijze vorm te geven zodat de indruk van ‘afvink-participatie’ niet gewekt wordt.

J.M.J Epskamp, Leiden

---

Roomburgerpark (3)

Op 26 mei publiceerde het Leidsch Dagblad het artikel ’Inspraak leidt eerder tot meer heibel dan tot een oplossing’. Er zou niet of nauwelijks naar de belanghebbenden worden geluisterd, de betrokken ambtenaren die de wijk worden ingestuurd zouden eerst op cursus moeten, en natuurlijk was er de dooddoener van de gebrekkige communicatie. Hiermee wordt het systeem van participatie en inspraak in een verkeerd daglicht gezet.
Participatie is geen doel op zich maar een middel voor verdere uitwerking van vastgestelde uitgangspunten van de Gemeenteraad. Uitgesproken voorstanders en tegenstanders moeten bereid zijn tot een compromis. Anders heeft deelname geen zin. Een compromis of zelfs een uitkomst die anders is dan gehoopt, betekent niet dat er niet geluisterd is. Er is wel geluisterd, maar er is een andere beslissing genomen.
Als buurtbewoner heb ik geparticipeerd in het ontwerp voor de beoogde herinrichting van het Roomburgerpark. De Gemeenteraad onderkende vooraf duidelijk het belang van georganiseerde en ongeorganiseerde sport, in het bijzonder voor de jeugd, en het belang van een goede groenbeleving. In het participatieproces werkten de voorstanders van sport en de voorstanders van groen samen om tot een compromis te komen.
In het bereikte compromis heb ik als buurtbewoner weliswaar moeten accepteren dat de verkeersstromen mogelijk nadeliger worden, maar daar staat een mooier park tegenover waarin onze kinderen fijn kunnen sporten.
Ik heb er alle vertrouwen in dat de gevraagde evaluatie van het participatieproces positief zal uitvallen.

Franklin Geurts

---

Roomburgerpark (4)

Nog geen maand geleden meldde wethouder North met trots dat Leiden is genomineerd voor een Europees project met betrekking tot biodiversiteit. ‘Met de bewoners samen optrekken om de biodiversiteit te monitoren en te versterken’, zei het persbericht van de gemeente. De eerste test zou dus het inrichtingsplan Roomburgerpark kunnen zijn dat deze week in concept verscheen (LD 28 mei).
Helaas. Van samen optrekken met bewoners is weinig terecht gekomen, van monitoren van de biodiversiteit helemaal niet, laat staan van een aantoonbare uitbreiding van de biodiversiteit. Het tegendeel is het geval. Het groen in het Roomburgerpark heeft in de huidige situatie grote natuurbelevingswaarde, staat in het rapport, maar toch gaat alles op de schop. Maar wat moeten we met een extra clubhuis/café met terras naast dat van de hockeyvereniging, met de afsluiting van twee straten en met overal hekwerk om functies van elkaar te scheiden en veiligheid te geven aan spelende kinderen en wandelende ouderen? Een goed toegankelijk wijksportpark, nee allerminst. Vooral is er veel grondverplaatsing en graafwerk nodig om dit te realiseren en dat kost aantoonbaar groen, ja veel groen. Er verdwijnen veel bomen maar ook laag groen. Weg vogels, weg vleermuizen, weg vlinders en bijen en weg diertjes die het van de bodem moeten hebben. Weg diversiteit dus.
De ontwerpers van het plan hebben de kans laten liggen om draagvlak te zoeken voor een voor iedereen aanvaardbare oplossing. Nooit meer ingrijpen in het waardevolle Roomburgerpark, zei de Raad een paar jaar geleden. Die uitspraak zou op grond van dit rapport herhaald moeten worden.

Ad van der Waals

---

Roomburgerpark (5)

Opnieuw kiest de Gemeente Leiden ervoor om het halve Roomburgerpark op te offeren voor 6000 vierkante meter plastic hockeyveld. Nooit van een klimaatcrisis gehoord? En dan de kosten: 6,5 miljoen Euro! Gemeente Leiden, kom onder die tegel vandaan. We kunnen dat geld beter besteden voor en na de Corona crisis.

Marieke Burgerjon

Bron: Leidsch Dagblad Regio van 30-5-2020