Reacties op concept inrichtingsvoorstel Roomburgepark in het Leidsch Dagblad van 30-5-2020

30-5-2020 | Reacties op concept inrichtingsvoorstel Roomburgepark in het Leidsch Dagblad van 30-1-2020

Roomburgerpark (1)

Woensdag 27 mei is het concept inrichtingsvoorstel wijksportpark Roomburgerpark gepubliceerd. Gaat dit concept ook werkelijkheid worden? Wij zijn als initiatiefnemers van een Nieuw Roomburgpark in ieder geval enthousiast.
De uitgangspunten die door de gemeenteraad geformuleerd zijn, lijken op het eerste gezicht onverenigbare eisen in zich te hebben. Meer ruimte voor ongeorganiseerde sport, meer biodiversiteit en ecologische waarden, een extra, multifunctioneel hockeyveld, verbeterde klimaatadaptatie en minstens gelijkblijvende parkbeleving en andere recreatieve functies van het park.

Toch is het mogelijk gebleken om aan al die eisen te voldoen. Het college van B&W en de raad hebben verstandige besluiten genomen. Er moest breder gekeken worden dan naar het park alleen en ook de bouwkavels bij de Lorentzschool mochten erbij betrokken worden. Dit geeft ruimte voor het park, sport, recreatie en natuur.

Er zijn natuurlijk ook nog wensen, zoals meer open verbindingen tussen sport, speeltuin en groen waardoor het open karakter van het wijksportpark meer benadrukt wordt. En tegelijkertijd meer ruimte en veiligheid voor de speeltuin (geen honden en fietsen, waterpartijen goed beveiligd voor de kleinsten). Zaken die zeker haalbaar zijn.

Kortom het open wijksportpark Roomburg lijkt een groene en sportieve ontwikkeling te kunnen maken. Nu is de zet aan de burger door mee in te spreken via doemee.leiden. Wij roepen iedereen op van deze inspreekmogelijkheid gebruik te maken.

Namens de initiatiefnemers Nieuw Roomburgpark,
Margot Nicolaes en Ad Usman

Roomburgerpark (2)

Ik las het artikel ‘Inspraak wil maar niet vlotten’ (Leidsch Dagblad d.d. 25 mei 2020) en meteen bekroop mij, als bewonersparticipant van de herinrichting van het Roomburgerpark, een herkenbaar gevoel.
De gemeente Leiden wil bewoners bij besluiten betrekken, door ze inspraak te geven via ‘participatietrajecten’. Het is zeker te waarderen dat de gemeente de moeite neemt, bewoners naar hun mening te vragen. Ik wil de gemeente wel vragen, de kwaliteit van haar onderzoeken te verbeteren. Ik heb, en vele buurtgenoten met mij, een enquête ingevuld om mee te denken over de herinrichting van het Roomburgerpark.
Ik heb in januari in de enquête kritische opmerkingen gemaakt over de potentiële komst van een extra hockeyveld. Naast bovenstaand financiële argument zijn er ook zorgen over de aantasting van de biodiversiteit, de parkeercapaciteit en licht- en geluidsoverlast. Ik sta daar zeker niet alleen in. Bij mij bekende buurtgenoten en ik zijn teleurgesteld dat dit soort kritische geluiden niet terug te lezen zijn in het deze week gepubliceerde onderzoeksrapport. Ook gaat het rapport niet in op de representativiteit van het onderzoek. Wel blijkt uit het rapport, dat meer dan de helft van de personen die de vragenlijst heeft ingevuld, lid is van de hockeyclub.
Afgelopen week is de ‘tweede participatieronde’ ingeluid. Bewoners mogen nu opnieuw, middels een aantal meerkeuzenvragen, hun mening geven over het inrichtingsvoorstel Roomburgerpark. De huidige vragenlijst bestaat uit vijf meerkeuzevragen. Doordat iedereen de vragenlijst kan invullen, is te verwachten dat vooral mensen met een uitgesproken mening de vragenlijst zullen invullen.
Ik juich het toe als de gemeente haar beleid en besluiten met input van bewoners bepaalt. Verzoek is wel om dit op een gedegen wijze vorm te geven zodat de indruk van ‘afvink-participatie’ niet gewekt wordt.

J.M.J Epskamp, Leiden

Roomburgerpark (3)

Op 26 mei publiceerde het Leidsch Dagblad het artikel ’Inspraak leidt eerder tot meer heibel dan tot een oplossing’. Er zou niet of nauwelijks naar de belanghebbenden worden geluisterd, de betrokken ambtenaren die de wijk worden ingestuurd zouden eerst op cursus moeten, en natuurlijk was er de dooddoener van de gebrekkige communicatie. Hiermee wordt het systeem van participatie en inspraak in een verkeerd daglicht gezet.
Participatie is geen doel op zich maar een middel voor verdere uitwerking van vastgestelde uitgangspunten van de Gemeenteraad. Uitgesproken voorstanders en tegenstanders moeten bereid zijn tot een compromis. Anders heeft deelname geen zin. Een compromis of zelfs een uitkomst die anders is dan gehoopt, betekent niet dat er niet geluisterd is. Er is wel geluisterd, maar er is een andere beslissing genomen.
Als buurtbewoner heb ik geparticipeerd in het ontwerp voor de beoogde herinrichting van het Roomburgerpark. De Gemeenteraad onderkende vooraf duidelijk het belang van georganiseerde en ongeorganiseerde sport, in het bijzonder voor de jeugd, en het belang van een goede groenbeleving. In het participatieproces werkten de voorstanders van sport en de voorstanders van groen samen om tot een compromis te komen.
In het bereikte compromis heb ik als buurtbewoner weliswaar moeten accepteren dat de verkeersstromen mogelijk nadeliger worden, maar daar staat een mooier park tegenover waarin onze kinderen fijn kunnen sporten.
Ik heb er alle vertrouwen in dat de gevraagde evaluatie van het participatieproces positief zal uitvallen.

Franklin Geurts

Roomburgerpark (4)

Nog geen maand geleden meldde wethouder North met trots dat Leiden is genomineerd voor een Europees project met betrekking tot biodiversiteit. ‘Met de bewoners samen optrekken om de biodiversiteit te monitoren en te versterken’, zei het persbericht van de gemeente. De eerste test zou dus het inrichtingsplan Roomburgerpark kunnen zijn dat deze week in concept verscheen (LD 28 mei).
Helaas. Van samen optrekken met bewoners is weinig terecht gekomen, van monitoren van de biodiversiteit helemaal niet, laat staan van een aantoonbare uitbreiding van de biodiversiteit. Het tegendeel is het geval. Het groen in het Roomburgerpark heeft in de huidige situatie grote natuurbelevingswaarde, staat in het rapport, maar toch gaat alles op de schop. Maar wat moeten we met een extra clubhuis/café met terras naast dat van de hockeyvereniging, met de afsluiting van twee straten en met overal hekwerk om functies van elkaar te scheiden en veiligheid te geven aan spelende kinderen en wandelende ouderen? Een goed toegankelijk wijksportpark, nee allerminst. Vooral is er veel grondverplaatsing en graafwerk nodig om dit te realiseren en dat kost aantoonbaar groen, ja veel groen. Er verdwijnen veel bomen maar ook laag groen. Weg vogels, weg vleermuizen, weg vlinders en bijen en weg diertjes die het van de bodem moeten hebben. Weg diversiteit dus.
De ontwerpers van het plan hebben de kans laten liggen om draagvlak te zoeken voor een voor iedereen aanvaardbare oplossing. Nooit meer ingrijpen in het waardevolle Roomburgerpark, zei de Raad een paar jaar geleden. Die uitspraak zou op grond van dit rapport herhaald moeten worden.

Ad van der Waals

Roomburgerpark (5)

Opnieuw kiest de Gemeente Leiden ervoor om het halve Roomburgerpark op te offeren voor 6000 vierkante meter plastic hockeyveld. Nooit van een klimaatcrisis gehoord? En dan de kosten: 6,5 miljoen Euro! Gemeente Leiden, kom onder die tegel vandaan. We kunnen dat geld beter besteden voor en na de Corona crisis.

Marieke Burgerjon

Bron: Leidsch Dagblad Regio van 30-5-2020